Οι δηλώσεις του Ζήση Σαρικόπουλου στο Metropolis:
Αναλυτικά όσα είπε: ”Δυστυχώς όπως είναι το πρόγραμμα των αγώνων με την Μεγαρίδα, δεν είχαμε χρόνο για ξεκούραση. Έχω ένα θέμα στη μέση από την προηγούμενη εβδομάδα. Για την ακρίβεια είχα έναν μυϊκό σπασμό και στράβωσε η λεκάνη μου και μου έβγαλε πρόβλημα στο γόνατο. Εμένα με νοιάζει να παίζω και να βοηθάω την ομάδα. Σήμερα είμαι καλύτερα παρά το ταξίδι και το καλό είναι ότι το επόμενο ματς είναι στην έδρα μας, οπότε δεν θα επιβαρυνθώ και θα είμαι καλά.
Δεν είχαμε ιδιαίτερο άγχος, αλλά πολλές φορές όταν παίρνουμε διαφορά στο σκορ, δεν έχουμε την υπομονή και την εμπειρία να διαχειριστούμε καταστάσεις. Έχουμε πολλά νέα παιδιά που δεν έχουν την εμπειρία και θα πρέπει να μάθουν σε αυτές τις καταστάσεις και να μην παίρνουμε βιαστικές αποφάσεις στο παιχνίδι. Έχουμε ανατρέψει την κατάσταση και θέλουμε μία ακόμα νίκη για να πάμε στο Final-4. Το μυαλό μας είναι μόνο στα Μέγαρα. Είναι νωρίς να μιλάμε για τα επόμενα παιχνίδια. Προσπαθούμε να μην επηρεαζόμαστε από αυτά που συμβαίνουν εκτός, εμείς κοιτάμε την δουλειά μας και πως θα τελειώσουμε τη σειρά με την Μεγαρίδα”.
Για τον Διονύση Αγγέλου: ”Μπαμπάς και γιος έχουν πολλές ομοιότητες και διαφορές. Τον Διονύση τον γνωρίζω από τα 12 του και όταν είχα τον πατέρα του προπονητή στον Άρη. Έχει πάρει πολλά στοιχεία από τον μπαμπά του, ο οποίος από μικρή ηλικία τον έχει κοντά του. Ο Διονύσης με την έλευσή του στην ομάδα μας έχει δώσει μια ελεγχόμενη ελευθερία να λύνουμε καταστάσεις μεταξύ μας χωρίς να χρειάζεται να κάνει τον χωροφύλακα. Εννοείται υπάρχει σεβασμός και γι΄ αυτό η ομάδα πηγαίνει καλά.
Ο κόουτς νοιάζεται για όλους και για την ομάδα. Δεν έχει αλλάξει πολλά πράγματα από αυτά που έκανε ο κ. Γιαπλές όπου κάποιες συγκυρίες και αρνητικά αποτελέσματα τον έθεσαν εκτός ομάδας. Ο Διονύσης παρότι είναι μικρός έχει όλα τα φόντα και χρόνια για να κάνει μια αξιόλογη καριέρα ως προπονητής. Γνωρίζει το αντικείμενο. Εγώ από την πλευρά μου προσπαθώ να τον βοηθήσω γιατί είμαι μεγαλύτερος του. Μπορεί να κάνουμε παρέα εκτός γηπέδου, αλλά όταν μπαίνουμε στο γήπεδο είναι ο προπονητής μου και οφείλω να τον σεβαστώ. Τον σεβασμό τον κερδίζεις. Όταν είναι στο γήπεδο τον ακούω και προσπαθώ να εφαρμόσω τα θέλω του. Αν έχω μία διαφωνία μαζί του θα τον συμβουλεύσω χωρίς να τον μειώσω μπροστά σε άλλους κι αυτό είναι το μυστικό της καλής σχέσης και συνεργασίας που έχουμε μεταξύ μας”.
