Το τραύμα μιας ελλιπέστατης προετοιμασίας είναι λογικό ότι θα το κουβαλά μια ομάδα σε σημαντικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος.
Ακόμη και οι προπονητές των άλλων ομάδων της Basket League, οι οποίοι δεν αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμών κατά την προπαρασκευαστική περίοδο, διαμαρτύρονταν για το γεγονός ότι το πρωτάθλημα φέτος άρχισε νωρίτερα και δεν είχαν χρόνο να προετοιμάσουν τα συγκροτήματά τους.
Μπορούμε να φανταστούμε πόσο περαιτέρω παραπονούμενος μπορεί να τυγχάνει ο Γιάννης Καστρίτης, ο οποίος, μέσα στον ήδη περιορισμένο χρόνο προετοιμασίας, δεν ευτύχησε να έχει τους περισσότερους από τους 11 παίκτες του βασικού rotation στη διάθεσή του…
Το τι σημαίνει αυτό, το διαπιστώσαμε όλοι με την εικόνα του Ηρακλή της πρεμιέρας στο Περιστέρι.
Φαβορί ήταν εξ αρχής οι γηπεδούχοι, λόγω πληρέστερου ρόστερ, ωστόσο – όπως αποδείχθηκε – δεν έφτασαν στη νίκη εξ αυτού του λόγου.
Απλώς είχαν απέναντί τους μια ομάδα, η οποία τώρα άρχισε να κάνει… προετοιμασία και εμφανίζει σε πλήρες ανάγλυφο όλα εκείνα τα κενά ατομικού και ομαδικού επιπέδου, σε άμυνα και επίθεση.
Ασυνεννοησίες, φτηνά και αβίαστα λάθη, βασικά ατού, που δείχνουν έξω από τα νερά τους, συστήματά που δεν «βγαίνουν» με τίποτε, καλάθια που δεν χάνονται και μακρινά σουτ… «στο περίπου» από παίκτες σουτέρ, συνέθεταν την εικόνα ενός Ηρακλή, ο οποίος ψάχνεται, όπως κάθε νεοσύστατη σε επίπεδο έμψυχου δυναμικού ομάδα, όταν βρίσκεται όλη μαζί και επιχειρεί να ετοιμαστεί για τις επίσημες υποχρεώσεις της…
Δυστυχώς, όμως, αυτήν τη διαδικασία, η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη υποχρεούται να την περάσει μέσα από την πραγματικότητα των επίσημων αγώνων, με όποιες απώλειες αυτό μπορεί να συνεπάγεται…
Και θα είναι ευτύχημα αυτές οι απώλειες να είναι περιορισμένες, μέχρις ότου το «κυανόλευκο» σύνολο αποκτήσει ρυθμό και αγωνιστική ταυτότητα…
