Ένα μπασκετικό απόγευμα όπως το θέλουν, ήταν αυτό του περασμένου Σαββάτου στο Ιβανώφειο, κόντρα στον Παπάγου, το οποίο απόλαυσαν οι φίλοι του Ηρακλή, αλλά και οι ίδιοι οι μετέχοντες στην ομάδα. Ήταν μια διαδικασία – αν μη τι άλλο – ανακουφιστική, μετά από όλα όσα είχαν περάσει με τις δύο αναμετρήσεις που είχαν προηγηθεί, αυτές με τον Ερμή Αγιάς και την Καρδίτσα.
Από αρκετά νωρίς στο παιχνίδι οι παίκτες του Βαγγέλη Αλεξανδρή, εκμεταλλευόμενοι τις σαφείς αδυναμίες της αθηναϊκής ομάδας, επέβαλαν το ρυθμό τους και τον δικό τους τρόπο αγωνιστικής πρακτικής, μη επιτρέποντας στον αντίπαλο να αμφισβητήσει το ποιος θα είναι ο τελικός νικητής στη συγκεκριμένη μονομαχία.
Από εκεί και πέρα το να «ανοίξει» η διαφορά στο σκορ ήταν ένα φυσικό και επόμενο αποτέλεσμα της όλης εξέλιξης του αγώνα. Το σημαντικό είναι ότι η ομάδα μπόρεσε να «ξεσφίξει» αγωνιστικά αλλά και ψυχολογικά και να βγάλει στο παρκέ αρκετά από τα πολύ θετικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη φετινή μορφολογία της. Το παιχνίδι με τους ψηλούς, οι πολλές επιλογές σε όλες – σχεδόν – τις θέσεις, που δίνουν το δικαίωμα στον προπονητή να αποπειράται ένα έντονο rotation, το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο και τα συστήματα που καταλήγουν σε διεισδύσεις ή συνδυαστικό παιχνίδι στην «καρδιά» της αντίπαλης άμυνας.
Ο Μπούμπαλο και ο Παπαδιονυσίου
Αν και οι αντίπαλοι ψηλοί, πλην του έμπειρου Μελισσαράτου, δεν του αντέταξαν ένα ανταγωνιστικό επίπεδο αναφοράς, ο Ντόμαγκόι Μπούμπαλο, σε μία ακόμη αναμέτρηση, έδειξε να δικαιώνει τον Βαγγέλη Αλεξανδρή για την επιλογή του να αντικαταστήσει με τον Κροάτη σέντερ τον – φιλότιμο – Ρουτκάουσκας.
Ένα κλασικό «πεντάρι», με 2.13 ύψος και τέτοια ικανότητα στο να βάζει τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι, όταν τροφοδοτείται σωστά, είναι πραγματικό απόκτημα και υπερόπλο για την προσπάθεια μιας ομάδας, που έχει να ανταγωνιστεί συγκροτήματα με εξαιρετικούς, μεν, περιφερειακούς, αλλά χωρίς τέτοιων προδιαγραφών ψηλούς τα περισσότερα, δε…
Παράλληλα, σε έναν αγώνα στον οποίο, βεβαίως, δεν μπορεί – λόγω της χαμηλής δυναμικής του αντιπάλου – κανείς να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα, προέκυψε η ανάδειξη σε επίπεδο επιθετικής συνεισφοράς ενός παίκτη, ο οποίος ήρθε για «ρολίστας». Ο Στάθης Παπαδιονυσίου, με αρκετό χρόνο συμμετοχής, αλλά μονίμως προερχόμενος από τον πάγκο, πέρσι στον Αίολο Αστακού, ήλθε στον Ημίθεο για να διαδραματίσει αντίστοιχο ρόλο, προσφέροντας εναλλακτικές αμυντικές – κυρίως – λύσεις στη θέση του «2» και του «3».
Ωστόσο, για πρώτη φορά φέτος βρήκε την ευκαιρία και μαζί με τον Μπούμπαλο έφτασε στους 14 πόντους, όντας οι δυο τους οι πρώτοι σκόρερ της ομάδας σε ένα – εκ των πραγμάτων – χαμηλών απαιτήσεων παιχνίδι.
Να προκύψει όφελος για Πάτρα
Τώρα τα δεδομένα αλλάζουν. Η αναμέτρηση της Κυριακής (29/10) στην Πάτρα επαναφέρει τον Ηρακλή στον σκληρό κόσμο της απαιτητικής Α2 και στις δυσκολίες των εκτός έδρας αγώνων, απέναντι σε μια δυνατή και φιλόδοξη ομάδα, η οποία μάλιστα αναμένεται να εμφανιστεί ενισχυμένη σημαντικότατα, με τον ικανότατο και έμπειρο Αμερικανό σκόρερ, Άλεξ Άκερ.
Στο Ιβανώφειο θεωρούν ευεργετική τη διαδικασία του παιχνιδιού με τον Παπάγου και τη ψυχολογική ανάταση που εκείνη επέφερε στο «κυανόλευκο» σύνολο. Αυτό το «άνοιγμα» ελπίζεται να λειτουργήσει «θεραπευτικά» στον τομέα των αδυναμιών του συνόλου και αυτό να «βγει» μέσα από το αγωνιστικό πρόσωπο του Ηρακλή.
Απομένει να διαπιστωθεί αυτό και στη μάχη της αχαϊκής πρωτεύουσας…
