Κι όμως, υπάρχουν…

Οι κινήσεις του Ιδρυτικού Σωματείου και οι πρωτοβουλίες για επαναλειτουργία της Μίκρας, καταδεικνύουν την ύπαρξη Ηρακλειδέων με οικονομική δυνατότητα και ενδιαφέρον για την ομάδα.

Στις δυσχερέστατες μέρες που βιώνουμε, στις ημέρες κατά τις οποίες, ακόμη και πρώην οικονομικώς άνετοι συμπολίτες μας υπολογίζουν και το λεπτό του ευρώ, στις ημέρες που ο παραλογισμός του κράτους το καθιστά αντίπαλο όλων μας, επιχειρώντας να απομυζήσει από τον καθένα μας ό,τι μπορεί και δεν μπορεί, με άμεσους και έμμεσους φόρους, υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι εξακολουθούν να επιθυμούν να βοηθήσουν και να στηρίξουν το Σύλλογο που αγαπούν.

Αυτό είναι το συμπέρασμα, που προκύπτει από τις πρόσφατες ανακοινώσεις του Ιδρυτικού Σωματείου, σχετικά με τις πρωτοβουλίες, που αναλαμβάνει, ώστε να καταστούν εκ νέου λειτουργικές οι εγκαταστάσεις της ΠΑΕ στην Μίκρα και ιδίως ο τομέας των Γραφείων. Μετά τη λαίλαπα Παπαθανασάκη – Καγιούλη, τίποτε δε λειτουργεί στο χώρο διοίκησης της ΠΑΕ, με συνέπεια οι υπάλληλοι (βαρέως απλήρωτοι και αυτοί) να αποφασίσουν το αυτονόητο: να κλειδώσουν το χώρο, χωρίς, βεβαίως, να έχουν κάποιον εργοδότη υπεύθυνο για να του παραδώσουν τα κλειδιά…

Το Ιδρυτικό Σωματείο, λοιπόν (και αυτό είναι το αισιόδοξο) εξασφάλισε τη συνδρομή Ηρακλειδέων, που όχι μόνο έχουν την οικονομική δυνατότητα αλλά και την πρόθεση να βοηθήσουν. Με τη δική τους στήριξη θα επιχειρηθεί να αποκατασταθούν όλα τα λειτουργικά προβλήματα των Γραφείων της Μίκρας, προκειμένου να επαναλειτουργήσουν και να υπάρχει μία στοιχειώδης – έστω και προβληματική – διοικητικού και διεκπεραιωτικού χαρακτήρα καθημερινότητα στην ποδοσφαιρική οντότητα του Ημίθεου.

Αυτό το χαρακτηριστικό παράδειγμα αποδεικνύει, για μια ακόμη φορά τα τελευταία – δυσκολότατα για την ΠΑΕ – χρόνια, ότι υπάρχουν διαθέσιμοι και «ζεστοί» Ηρακλειδείς που στηρίζουν το ποδόσφαιρο και είναι αυτό, που προσδίδει μια έντονα αισιόδοξη νότα προοπτικής για τη συνέχεια, η οποία αναμένεται εξαιρετικά δύσβατη σε όλα τα επίπεδα. Θα χρειαστούν άνθρωποι που θα βάλουν πλάτη και δεν υπάρχει καμιά ιδανικότερη εξέλιξη από το να ανήκουν αυτοί στην οικογένεια του Συλλόγου και – κοινώς ειπείν – να «νιώθουν» από Ηρακλή.

Μία κραυγαλέα τέτοια περίπτωση συνιστά η πολύτιμη παρουσία του Χρήστου Αντωνέλη, οποίος – ας μη λησμονούμε – ήταν ο «μυστικός» οικονομικός αιμοδότης του – συγχωρεμένου και αλήστου μνήμης – Θόδωρου Παπαδόπουλου, όταν ο τελευταίος είχε ξεπεράσει τα όρια των οικονομικών δυνατοτήτων του (τουλάχιστον είχε και την υπευθυνότητα να παραδώσει γρήγορα και έγκαιρα τα κλειδιά της ΠΑΕ, χωρίς, βεβαίως, να μπορούσε εκείνος ή οιοσδήποτε άλλος να γνωρίζει τι επρόκειτο να μας επιφυλάξει η παρουσία του διαδόχου του).

Ο Χρήστος Αντωνέλης επί μακρόν βοήθησε τις τελευταίες ιδιοκτησίες της ΠΑΕ, χωρίς κανένα ίδιον όφελος και χωρίς να επιθυμεί να καταστεί γνωστή δημοσίως αυτή η πρωτοβουλία του. Συνέχισε να βοηθά σημαντικά και την διοίκηση Παπαθανασάκη και αποχώρησε από το προσκήνιο όταν είδε με ποιον έχει να κάνει κι όταν γνώρισε την απαξίωση του μεγαλομετόχου (όντας έως τότε ευεργέτης του τελευταίου), όταν έλαβε πρωτοβουλίες διαδοχής, μπαίνοντας μπροστά.

Αποδεικνύεται ότι μαζί με το Χρήστο Αντωνέλη υπάρχουν και άλλοι Ηρακλειδείς με την ίδια συλλογιστική και τις ίδιες προθέσεις – έστω και να αφορούν σε μικρότερο εύρος οικονομικών δυνατοτήτων – και αυτό μόνο ελπιδοφόρο μπορεί να καταστεί για το «κυανόλευκο» αύριο, για το οποίο το ζητούμενο είναι το διοικητικό «restart» σε στέρεες – πλέον – βάσεις.

 

 

Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το charilaoschariton@gmail.com

Σχετικά Άρθρα

Παπαδόπουλος: “Ισοφαριστήκαμε από ανύπαρκτο κόρνερ…”

Ποδόσφαιρο

Back to Top