21 Ιουλίου 1974. Μόλις ένα 24ωρο μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο ο Ελληνισμός ζει δύσκολες στιγμές. Από την εθνική τραγωδία δεν έμεινε αλώβητος και ο αθλητισμός. Η οικογένεια του Ηρακλή Θεσσαλονίκης θρηνεί ένα δικό της παιδί, τον παλιό σπρίντερ, Γιώργο Κατσάνη, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος στον Άγιο Ιλαρίωνα, ως διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών.
Ως ελάχιστη ένδειξη τιμής στον ηρωισμό που επέδειξε ο παλιός αθλητής του, ο Ηρακλής χάρισε το όνομά του στο κλειστό γυμναστήριο το οποίο χρησιμοποιεί ως έδρα η ομάδα του βόλεϊ, στις εγκαταστάσεις των Χορτάτζηδων. Το γνωστό μας, πλέον, «Κατσάνειο» οφείλει την ονομασία της σ’ αυτόν τον ήρωα του ελληνικού έθνους, ο οποίος δεν δίστασε να δώσει τη ζωή του για τα ιδανικά της πατρίδας, σαν σήμερα πριν από 37 χρόνια.
Οι μαρτυρίες των στρατιωτών του Κατσάνη που βρήκαμε στο διαδίκτυο είναι συγκλονιστικές. Ο υποδιοικητής του, Ευάγγελος Μαντζουράτος, σημειώνει: «Καταλάβαμε τον αντικειμενικό μας στόχο, που ήταν στις παρυφές του Αγίου Ιλαρίωνα, στα Πετρομούθια. Η κατάσταση που επικρατούσε το πρωί της 21ης Ιουλίου είχε ως εξής: Οι τουρκικές δυνάμεις είχαν ενισχυθεί από αλεξιπτωτιστές και καταδρομείς. Τα πυρομαχικά μας έφταναν στο τέλος -υπ’ όψιν ότι είχαμε πυρομαχικά για να εκτελέσουμε την βραδινή διείσδυση, να προσβάλουμε τον εχθρό, να καταλάβουμε το έδαφος και εν συνεχεία έπρεπε να απαγκιστρωθούμε μέχρι το άλλο φως από άλλες δυνάμεις που θα έρχονταν στην περιοχή. Κάτι το οποίο δεν έγινε».
Και συνεχίζει: «Αναγκαζόμασταν έτσι, κατόπιν διαταγών, να εκτελούμε βολές μόνο από κοντινές αποστάσεις και μόνο εφόσον κινδυνεύαμε άμεσα. Οι επιθέσεις των Τούρκων αποκρούονταν από μικρές τοπικές δυνάμεις των λόχων. Σε μια τέτοια αντεπίθεση, όπου ο Κατσάνης σήκωσε μια διμοιρία για να διώξει από τον χώρο του τον εχθρό που είχε διεισδύσει, τραυματίστηκε θανάσιμα. Οι στρατιώτες του προσπάθησαν να πάρουν το πτώμα του, έδωσαν μάχη, αλλά δεν τα κατάφεραν».