Η σημερινή επέτειος, η σημερινή χαρμόσυνη μέρα, που μας υπενθυμίζει ότι ο Σύλλογός μας συμπληρώνει 109 περήφανα χρόνια ιστορικής διαδρομής, αναπόδραστα μας φέρνει στο νου τη σκέψη τη σκληρή αγωνιστική πραγματικότητα.
Συνειδητοποιούμε ότι το όλον της αγωνιστικής υπόστασης του Ηρακλή μας, υποφέρει και ταλαιπωρείται. Υποφέρει και ταλαιπωρείται, ακριβώς διότι δεν έπαψε, μέσα από το διάβα των καιρών, να αντιστέκεται, να αντιδρά και να εκπροσωπεί την τιμή και την αξιοπρέπεια, μακριά από κάθε είδους διαπλοκή και αλληλεξάρτηση…
Το μέγιστο τόλμημα της ποδοσφαιρικής επανεκκίνησης…
Η ναυαρχίδα του Συλλόγου, το ποδοσφαιρικό Τμήμα, σε μία εκδήλωση απόλυτης αυτοθυσίας, προκειμένου να παραμείνει αυτή η μεγάλη ομάδα καθαρή, ανόθευτη και αδιάπλοκη, προτίμησε, φορώντας το τρίτο αστέρι της αδικίας, της τιμής και αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειας στο στήθος, να «βουτήξει» στα τάρταρα της Γ΄ Εθνικής.
Από εκεί επιχειρεί τη φιλόδοξη, όσο και τρομακτικά δύσκολη επανεκκίνηση, με μόνο υποστηρικτή τον ίδιο τον κόσμο αυτής εδώ της ομάδας, που από το υστέρημά του βοηθά και συμβάλλει στο ξανασήκωμά της. Με ακραιφνείς Ηρακλειδείς σε διοίκηση και τεχνική ηγεσία, παλεύει για το αδιανόητο, όπως αρμόζει σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε εκπροσωπεί αυτό που εκφράζει ο ΗΡΑΚΛΗΣ. Με πίστη και αισιοδοξία για τη μεγάλη και ολική επαναφορά…
Το μπάσκετ και ο ματαιωμένος στόχος…
Στο Τμήμα μπάσκετ τα πράγματα είναι διαφορετικά, σε επίπεδο οικονομικού συμπαραστάτη. Η παρουσία του Θόδωρου Δρακόπουλου συνιστά μία μοναδικότητα για ολόκληρο το Σύλλογο αυτή τη στιγμή. Είναι ο μοναδικός «επενδυτής», ο μοναδικός βασικός οικονομικός υποστηρικτής Τμήματος του Συλλόγου, ο οποίος εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στα πράγματα του Ηρακλή.
Ωστόσο, η διαρκής… ματαίωση του στόχου της επανόδου στη μεγάλη κατηγορία του αθλήματος, βρίσκει και την «κυανόλευκη» καλαθοσφαίριση σε κρίσιμο σημείο, σε σημείο κομβικό, στα 109α γενέθλια τον φετινό Νοέμβριο…
Το βόλεϊ του καθημερινού αγώνα…
Στο Τμήμα, πού τόσο τίμησε και τόσο δόξασε τα χρώματα του Συλλόγου τα προηγούμενα χρόνια, όχι μόνο σε πανελλήνιο, αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Το «γαλάζιο» βόλεϊ εξακολουθεί να αναπνέει, να επιβιώνει και να υφίσταται στη μεγάλη κατηγορία του αθλήματος, χάρη στη φιλότιμη και οπαδικά προσδιορισμένη προσπάθεια κάποιων Ηρακλειδέων της κερκίδας, που διοικούν την ομάδα.
Οι οποίοι, χωρίς κανένας εξ αυτών να είναι μεγαλοεπιχειρηματίας και «λεφτάς», παλεύουν καθημερινά με τις αντιξοότητες και τη λαίλαπα της οικονομικής δυσχέρειας και φροντίζουν να κρατούν το Τμήμα σε αξιοπρεπέστατο αγωνιστικό και λειτουργικό επίπεδο.
Χωρίς την έντονη και μαζική συμπαράσταση του κόσμου του Συλλόγου, όμως, ίσως και να είναι τα φετινά τα τελευταία γενέθλια, που θα βρουν την ομάδα βόλεϊ «ζωντανή»…
Η μητέρα του Συλλόγου, που παλεύει να ξανασταθεί…
«Αν δεν ξανασταθεί στα πόδια του ο Γυμναστικός Σύλλογος, αν δεν λειτουργήσει σε απόλυτο επίπεδο, καμιά προοπτική δεν υπάρχει για όλον τον Ηρακλή», επιμένουν οι άνθρωποι του Ερασιτέχνη και πόσο δίκιο, αλήθεια, έχουν σε αυτήν την τοποθέτησή τους.
Η φετινή επέτειος βρίσκει τον Γ.Σ. να επιχειρεί να βγει από τον λήθαργο της ουσιαστικής απενεργοποίησής του, μετά από μία πενταετία (τουλάχιστον) και να επιχειρήσει κάποια πρώτα, δειλά βήματα επανασταθεροποίησης. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος και αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με το μεγάλο – και ζωτικής σημασίας για όλο το Σύλλογο – εγχείρημα.
Μακάρι, χίλιες φορές μακάρι, τα επόμενα γενέθλιά μας, τα επόμενα γενέθλια του Ηρακλή μας να βρουν Ερασιτέχνη, ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ σε πολύ καλύτερη φάση από τη συγκυρία της φετινής επετείου.
Του χρόνου, στα γενέθλια των 110 ετών! Το αξίζει η Ηρακλάρα μας! Αμήν…
Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το charilaoschariton@gmail.com
