Πιο εύστοχη επιλογή ανάδειξης ενός εμβλήματος στη γενναία και εξαιρετικά δύσκολη προσπάθεια της επανεκκίνησης του «κυανόλευκου» ποδοσφαίρου δεν μπορούσε να επιλεγεί. Ο λόγος για τα «τρία αστέρια», που συμβολίζουν τους τρεις κατάφωρα άδικους εξωαγωνιστικούς υποβιβασμούς, αυτής της τόσο κυνηγημένης από το ποδοσφαιρικό σύστημα της χώρας, αλλά και τόσο μεγάλης ομάδας, του τόσο μεγάλου κόσμου της και του τόσο αδούλωτου αγωνιστικού φρονήματος που τον χαρακτηρίζει.
Έχουν κοσμήσει, αυτά τα «τρία αστέρια», τα φετινά διαρκείας, τα πρώτα διαρκείας της επανεκκίνησης, για να θυμίζουν στο φίλαθλο πανελλήνιο, ποιος είναι ο Ηρακλής και πως κατορθώνει να αναγεννάται από τις στάχτες της φωτιάς, που η διαπλοκή των αναρίθμητων εχθρών και επιβουλέων του τον ρίχνουν, κάθε φορά που το αποφασίζουν. Γιατί ο Ηρακλής και ο κόσμος του ήταν, είναι και θα παραμείνουν αδιάπλοκοι…
Το «αστέρι» του 1980. Το πρώτο έγκλημα της διαπλοκής ενάντια στον ποδοσφαιρικό Ηρακλή. Ένα πρόεδρος που λατρεύει στον Ηρακλή, μια γραμματέας, ονόματι «Κατερίνα», που λειτουργεί ως όργανο του σκοτεινού παρακράτους, που στήνουν σε συνεργασία με τα κέντρα των αποφάσεων στην Αθήνα οι (γνωστοί από τότε) του «ντόπιου… ασπρόμαυρου κατεστημένου», ένα «εργαλείο» της σκοτεινής υπόθεσης, που επιλέγεται να είναι ένας ποδοσφαιριστής, ο οποίος προέρχονταν από μακροχρόνιο τραυματισμό (ο οποίος, αν δεν στηνόταν το σκηνικό της υποτιθέμενης «δωροδοκίας», δεν θα αγωνίζονταν καν στον «περίφημο» ημιτελικό κυπέλλου) και μία απόφαση – σκάνδαλο για υποβιβασμό, που συντάραξε το πανελλήνιο, ως κατάφωρα άδικη. Μάλιστα, στέρησε ένα κύπελλο στην ομάδα του `80, καθώς λίγο πριν πατήσουν το χορτάρι της Νέας Φιλαδέλφειας για την κόντρα με την Καστοριά, εκείνη την «μαύρη» Κυριακή 25 Μαΐου 1980, οι «κυανόλευκοι» πληροφορούνταν ότι θα αγωνιστούν στη Β΄ Εθνική. Βλέπετε, το σύστημα ήθελε να εξασφαλίσει – μέσω του έντονου ψυχολογικού σοκ της ομάδας – και την απώλεια του τροπαίου για τον Ημίθεο. Για την ιστορία, ο πρόεδρος απηλλάγη των κατηγοριών περί «δωροδοκίας» από τα πολιτικά δικαστήρια, λίγο καιρό αργότερα. Αλλά για την ομάδα ήταν αργά…
Το «αστέρι» του 2011. Το ποδοσφαιρικό παρακράτος απέκτησε σύγχρονη μορφή. Με εκτελεστικό βραχίονα μία διαβρωμένη ΕΠΟ και με ακραίες και απροσχημάτιστες προσπάθειες του τότε προέδρου της, επιχειρήθηκε η εξωαγωνιστική πτώση του Ηρακλή, προκειμένου να ευνοηθεί ο «εκλεκτός» του συστήματος, Αστέρας Τρίπολης, κατά παράβαση όλου του κανονιστικού πλαισίου και κάθε αίσθησης νομιμότητας και κοινού περί δικαίου αισθήματος. Επιχειρήθηκε με τη μέθοδο της μη αδειοδότησης (με πολλές ομάδες να αδειοδοτούνται με ανύπαρκτες προϋποθέσεις και εκείνη την περίοδο) και – με προσωπική αλλά και «επική» παρέμβαση σε επιτροπή της βουλής του προέδρου της ΕΠΟ – «κλείδωσε», με τη μέθοδο της «πλαστής ενημερότητας», ενώ ακόμη διώκονται ποινικά διάφοροι ποδοσφαιρικοί παράγοντες για το ίδιο αδίκημα…
Το «αστέρι» του 2017. Η ΕΠΟ (χάρη στις «εξαίρετες υπηρεσίες» που της προσέφερε η λαίλαπα του Παπαθανασάκη) κάνει το πρώτο βήμα στο πρώτο έγκλημα εξωαγωνιστικού υποβιβασμού της σύγχρονης εποχής, εις βάρος του Ημίθεου. Αποστερεί την αδειοδότηση, ενώ την ίδια ώρα «περνά» άλλες έξι – τουλάχιστον – ΠΑΕ, που βρίσκονται σε τραγική κατάσταση οικονομικών δεδομένων και δεν διατηρούν την παραμικρή προϋπόθεση αδειοδότησης. Κραυγαλέο παράδειγμα, όπως αποδείχθηκε, ο εν διαλύσει Παναθηναϊκός. Την «πάσα» παίρνει ο «Συνεταιρισμός» της Σούπερ Λίγκας της διαπλοκής και των σκοτεινών συμφερόντων. Αυτήν τη φορά «εκλεκτός» είναι ο Λεβαδειακός του… άμεμπτου Κομπότη. Πρέπει να εξυπηρετηθεί. Από κοντά, στο σιγόντο της προσπάθειας, το γνωστό από την εποχή του `80 «ντόπιο… ασπρόμαυρο κατεστημένο», που δεν θέλει τον «κακό μπελά του» στη μεγάλη κατηγορία και κάνει τα πάντα για να το πετύχει. Δύο φορές οι του «Συνεταιρισμού» ψηφίζουν – καθ’ υπέρβαση αρμοδιοτήτων – τον υποβιβασμό του Ηρακλή. Μία στην υπόθεση του Πουρτουλίδη και μία στην υπόθεση μη αδειοδότησης. Στην περίπτωση Πουρτουλίδη το δικαστήριο της ΕΠΟ ανατρέπει τα δεδομένα. Όχι, όμως και στην δεύτερη. Ο τρόπος βρέθηκε. Και ας μην προβλέπονταν η ποινή από καμία από τις κανονιστικές βίβλους του ποδοσφαίρου, τη συγκεκριμένη περίοδο. Κι ας ήταν τακτικοί δικαστές αυτοί που το αποφάσισαν. Ο τρόπος βρέθηκε, για μια ακόμη φορά…
Όμως, εκεί θα είναι τα «τρία αστέρια» για να θυμίζουν τα τρία εγκλήματα. Και πιο πολύ να θυμίζουν ότι αναγεννηθήκαμε, μετά από κάθε έγκλημα. Ότι θέλανε, μα δεν μπορέσανε να μας σκοτώσουν. Όσο κι αν στριφογύρισαν το μαχαίρι στην πληγή, η ψυχή μας ήταν αλώβητη, απέθαντη, άτρωτη.
Θα τους το αποδείξουμε για άλλη μία φορά, όταν θα δουν και πάλι τα όνειρά τους να μετασχηματίζονται σε εφιάλτη, από το ξέσπασμα του αδούλωτου φρονήματος ενός συγκλονιστικού Συλλόγου, που είναι εδώ για να αντέχει, να πολεμά. Που έχει τις αντοχές και τα κουράγια να παραμένει μέγιστος, όσο και όσοι κι αν τον πολεμήσουν, που δεν έχει μάθει να χτίζει πάνω στον εφήμερο πλουτισμό, αλλά πάνω στις δάφνες του αγωνιστικού και αθλητικού μεγαλείου, της τιμής και της αξιοπρέπειας, προσόντων αναγνωρισμένων από κάθε υγιή Έλληνα φίλαθλο…
Αυτός είναι ο «τριάστερος Ηρακλής». Θα ξανάρθουμε, για να σβήσουμε τα όνειρά σας. Πιστέψτε το. Δεν είναι απειλή, είναι υπόσχεση…
Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το charilaoschariton@gmail.com
