Δυστυχώς, δεν τα είδαμε όλα. Δυστυχώς η σμίκρυνση του ποδοσφαιρικού Ηρακλή εξακολουθεί να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ο ευτελισμός παίρνει ιστορικές διαστάσεις, καθώς η ομάδα καταγράφει μία εξαιρετικά ντροπιαστική για εκείνην πορεία στο πρωτάθλημα της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας.
Παρά την αισιοδοξία, με την οποία μας γέμισε η εικόνα της αρχικής ανάκαμψης, με αποκορύφωμα τα του αγώνα στον Βόλο, οι φόβοι ότι όλο αυτό το ευχάριστο σκηνικό μπορεί να αποδειχθεί φωτοβολίδα μέσα σε κατασκότεινο και ζοφερό ουρανό, επαληθεύθηκαν με τραγικό περίγραμμα.
Το να λες «ε, νισάφι, πια, εδώ θα κερδίσω επιτέλους» και – αντ’ αυτού – να χάνεις από τον τελευταίο της κατηγορίας, αποδεικνύει πόσο βαθιά άρρωστη είναι η ομάδα. Και, δυστυχώς, δεν είναι μόνο η ομάδα. Δεν είναι μόνο το αγωνιστικό…
Σαφώς, σε αγωνιστικό επίπεδο τα πράγματα είναι δραματικά. Αποδεικνύεται παιχνίδι με το παιχνίδι, ότι και το σύνολο του Ημίθεου, υπό τη μορφή, που έλαβε από τον Ιανουάριο και έπειτα, με τα πολλά νέα πρόσωπα, δεν είναι ικανό να αλλάξει την κατάσταση σε ουσιαστικό επίπεδο.
Ακόμη και ο Μανουέλ Ρόκα, που με τις αρχικές προσπάθειές του μας έκανε να πιστέψουμε ότι, επιτέλους, η ομάδα έχει κόουτς, ο οποίος το προσπαθεί και φτιάχνει πράγματα, δείχνει εγκλωβισμένος και ανήμπορος. Και από αυτό, που σημειώναμε προ ημερών, δηλαδή ότι «ο Ρόκα μπορεί να αποτύχει στον Ηρακλή, αλλά – τουλάχιστον – δείχνει να το παλεύει», φαίνεται ότι θα μείνει μόνο το ότι «το παλεύει»…
Η κατάντια, λοιπόν, έχει πάρει βάθος και οι ευθύνες είναι βαριές και αφορούν στην κεντρική διοίκηση του Σωματείου. Αυτή δεν είναι άλλη από την ιδιοκτησία. Κι αν ο Ηλίας Θεοδωρίδης, λόγω της νοοτροπίας του και των συμπεριφορών του, βρίσκεται στο επίκεντρο της αρνητικής κριτικής, μην παρακάμπτουμε το ποιος του άνοιξε την πόρτα και του προσέφερε άπλετο χώρο λειτουργίας…
Είναι εξ ορισμού απογοητευτικό, αλλά η μόνη ελπίδα αλλαγής των πραγμάτων (αν είναι πλέον δυνατόν κάτι τέτοιο), προέρχεται από εκείνον, ο οποίος ήδη μας έχει απελπίσει με τη ρότα, που έχει δώσει στο σκάφος.
Και, φυσικά, απόλυτο προαπαιτούμενο αποτελεί η ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ πραγματοποίηση εκείνης της συνέντευξης Τύπου της διοίκησης, υπό την προϋπόθεση ότι οι ιθύνοντες θα απευθυνθούν – επιτέλους – με ειλικρίνεια και ρεαλισμό προς την δηλητηριασμένη «κυανόλευκη» κοινωνία…
