Θα ήταν αιθεροβάμων, όποιος έσπευδε να δηλώσει ότι, με τις προσθήκες του Μιχάλη Πολυτάρχου και του Ρονάλντας Ρουτκάουσκας, ο Ηρακλής, από ομάδα χωρίς προοπτικές ανόδου, μετασχηματίσθηκε σε ένα συγκρότημα, το οποίο θεωρείται φαβορί για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου.
Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η αναπροσαρμογή σχεδιασμού της τελευταίας στιγμής έχει προσδώσει θετικότερες προοπτικές στο σύνολο του Λευτέρη Χατζηκυριακίδη. Στο «2» ήρθε ένας «κανονικός» σούτινγκ γκαρντ, με επιθετικές δυνατότητες και έφεση στη μακρινή απειλή. Στο «5» (παρότι έχει ύψος «τεσσαριού», ο Ρουτκάουσκας, χωρίς δυνατότητα να παίξει με σουτ μέσης απόστασης, παρά μόνο με κοντινές προσπάθειες, μετά από pick and roll, μόνο ως σέντερ μπορεί να είναι παραγωγικός) ήρθε ένας παίκτης, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει στην επίθεση περισσότερο, όταν – βεβαίως – θα είναι αγωνιστικά έτοιμος να το κάνει.
Παράλληλα, το συγκεκριμένο ρόστερ (είχε απόλυτο δίκιο σε αυτήν την παρατήρησή του ο προπονητής της Καρδίτσας) παρέχει δυνατότητα σημαντικού βάθους επιλογών – σε ποσοτικό αλλά και ποιοτικό επίπεδο – το οποίο δύσκολα θα βρεις στην Α2 και αυτό αποτελεί ένα εφόδιο στην προσπάθεια.
Τα θετικά αυξάνονται, αν συνυπολογίσει κανείς το «πυρηνικό όπλο», που λέγεται «Ιβανώφειο» και το οποίο τόσο εξαιρετικά λειτούργησε το περασμένο Σάββατο στην αναμέτρηση με την Καρδίτσα. Ο κόσμος ήταν απίστευτα θερμός και δοτικός προς την ομάδα, αλλά εκείνη φάνηκε να εισπράττει αντιστρόφως ανάλογα από το προσδοκώμενο την υποστήριξη της οποίας έτυχε…
Σαν αυτοκίνητα με… κλειδωμένα τιμόνια βασικά ατού της ομάδας, έφτασαν την αναμέτρηση στο να κριθεί στο τέλος της, με προφανή την επίδραση του άγχους σε παίκτες, οι οποίοι είναι κλασικοί σουτέρ, όπως ο Μιχάλης Πολυτάρχου και ο Στεν Σοκ.
Η απουσία αιφνιδιασμού τα λέει όλα
Ενδεικτικό του γεγονότος ότι – στην παρούσα φάση – αυτή η ομάδα δεν είναι έτοιμη να εργαλειοποιήσει τη δυναμική του Ιβανωφείου είναι το γεγονός ότι έπαιξε σε αυτήν την έδρα, με αυτόν τον κόσμο, χωρίς να βάλει το στοιχείο του fast break στο παιχνίδι της. Χωρίς να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο, να οικοδομήσει εύκολες διαφορές, να απελπίσει τον αντίπαλο και να ενθουσιάσει την κερκίδα, κλειδώνοντας από νωρίς το ματς. Οι «κυανόλευκοι» ήταν «κουμπωμένοι», φοβικοί και με πολύ «βαριά» χέρια στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, με τη νίκηνα έρχεται χάρη στις ασύγκριτα περισσότερες εναλλακτικές επιλογές σε σχέση με τον αντίπαλο, ο οποίος στο τέλος «παρέδωσε πνεύμα»…
Δουλειά, βελτίωση και αποτελέσματα…
Η αλήθεια είναι ότι, με δύο προσθήκες πεντάδας της τελευταίας στιγμής, αυτό το αγωνιστικό σύνολο, τώρα βρίσκεται στη φάση της εξοικείωσης και της απόκτησης ρυθμού. Λαμβανομένου μάλιστα υπ’ όψιν ότι ο ένας εκ των δύο (Ρουτκάουσκας) δεν είχε ομάδα να προετοιμαστεί όλο το καλοκαίρι και δεν πρόλαβε καν να συμπληρώσει μια ολόκληρη εβδομάδα προπονήσεων στο Ιβανώφειο, καθώς έπρεπε να επιστρέψει για υποχρεώσεις του στη Γαλλία, γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει ακόμη δρόμος για βελτίωση. Αρκεί αυτή να έλθει και, όσο θα βρίσκεται… καθ’ οδόν, η «κυανόλευκη» πορεία να εξακολουθήσει να συνοδεύεται από νικηφόρα αποτελέσματα, αρχής γενομένης από την αναμέτρηση του Κλειστού του Αγίου Θωμά, το ερχόμενο Σάββατο…
