Η αλήθεια είναι ότι δεν πέρασαν και πολλές μέρες από την επομένη της αναμέτρησης με τον Κισσαμικό στα Χανιά, όταν γράφαμε ότι αυτός ο Ρόκα δείχνει να «το παιδεύει» προπονητικά, είναι «ανήσυχος» και φαίνεται ότι κάνει δουλειά.
Όσο περνά ο καιρός και όσο τον δικαιώνουν ολοένα και περισσότερο τα αποτελέσματα, ο Ισπανός τεχνικός μας φέρνει με εμφατικό τρόπο στο μυαλό τις περιπτώσεις του Νίκου Παπαδόπουλου και του Σάββα Παντελίδη. Των δυο προπονητών, δηλαδή, οι οποίοι, όταν ανακοινώθηκε ότι αναλαμβάνουν, το μόνο, που δεν πέτυχαν, ήταν να αυξήσουν την κατανάλωση σαμπάνιας στις κάβες της Θεσσαλονίκης…
Και που αμφότεροι έκαναν το «κυανόλευκο» περιβάλλον να τους εμπιστευτεί στη συνέχεια, μέσα από την προσπάθεια, το έργο και τα αποτελέσματά τους και να τους θεωρεί εξαιρετικές επιλογές για την τεχνική ηγεσία της ομάδας.
Κάτι παρόμοιο πάει να οικοδομήσει και αυτός ο 43χρονος Ισπανός, ο οποίος είχε πολλές ευκαιρίες στη μέχρι τούδε προπονητική καριέρα του, αλλά δεν κατόρθωσε να φέρει με επιτυχία εις πέρας κάποιο από τα επαγγελματικά project, που ανέλαβε.
Πάντως, εδώ στον Ηρακλή, έχει αρχίσει να γοητεύει με το ταλέντο, το οποίο επιδεικνύει σε όλα τα επίπεδα της δράσης του. Εξαιρουμένης της πρώτης αναμέτρησης στην Πολίχνη – όπου ήταν προφανές ότι δεν είχε τον χρόνο να προπαρασκευαστεί και το γεγονός ότι παρακολούθησε δια ζώσης την… «παραπλανητική» αναμέτρηση με τα Γιάννινα στο κύπελλο λειτούργησε αποσυντονιστικά για τον ίδιο – πραγματοποιεί διαρκώς βήματα προόδου.
Μέσα στο Βόλο πέτυχε να παρουσιάσει ένα συμπαγές σύνολο, τόσο καλά στημένο εντός των τεσσάρων γραμμών του αγωνιστικού χώρου, ώστε να κυριαρχήσει από την αρχή ως το τέλος σε όλα τα επίπεδα.
Ήταν εμφανές ότι προετοίμασε την ομάδα τακτικά και ψυχολογικά, κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να παίξει τους «καλπάζοντες» στο πρωτάθλημα γηπεδούχους όπως η γάτα το ποντίκι. Με συμπαγείς γραμμές και συστηματικό παιχνίδι, βασισμένο στον «3-5-2» σχηματισμό, για τον οποίο η ιδέα ότι ταιριάζει «γάντι» στον φετινό Ηρακλή είναι δική του ανακάλυψη.
«Πήρε» το παιχνίδι σε ρυθμό… υγιεινού περιπάτου, χωρίς να επιτρέψει στον αντίπαλο τη δημιουργία ούτε καν μιας κλασικής ευκαιρίας ή έστω, υποψίας φάσης σε ολόκληρο αγώνα και μας έκανε να μελαγχολήσουμε αναλογιζόμενοι τα όσα ζήσαμε από την αρχή της σεζόν μέχρι πρότινος. Όπως μας έκανε να μετανοήσουμε για τη σκέψη σχεδόν όλων μας (ελάτε, παραδεχτείτε το), όταν βιαστήκαμε να τον χαρακτηρίσουμε κατά την έλευσή του στην ομάδα ως… «Ισπανό Ελευθερόπουλο»…
Το ξαναγράψαμε και την περασμένη φορά. Ο Μανουέλ Ρόκα μπορεί – ο μη γένοιτο – να μην πετύχει και στον Ηρακλή, στο τέλος της ημέρας. Όμως, επί του παρόντος, μας κάνει να αισθανόμαστε ότι έχουμε κόουτς μετά από πολύ καιρό.
Και προπονητή και κόουτς. Ο οποίος ετοιμάζει, δηλαδή, τακτικά και ψυχολογικά μέσα στην εβδομάδα το αγωνιστικό υλικό του και το κοουτσάρει με ωμό ρεαλισμό και άμεσες παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης.
Και στον οποίο, βεβαίως, θα πρέπει να συμπαρασταθούμε, όσον αφορά στην περιπέτειά του με τον… νόμο, καθώς από χθες το απόγευμα κατηγορείται (δικαίως, να πούμε την αλήθεια) για την κλοπή της προπονητικής ταυτότητας του Χουάν Φεράντο, όπως σχολίαζαν Βολιώτες δημοσιογράφοι…
Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το charilaoschariton@gmail.com
