Τεχνική και διοικητική ηγεσία του Ηρακλή θα επιχειρήσουν να διαπιστώσουν αν οι δύο καταλυτικές αλλαγές, που έφεραν σε επίπεδο βασικής πεντάδας, με την προσθήκη ενός κλασικού επιθετικού παίκτη στη θέση «2» (Πολυτάρχου) και ενός ευκίνητου και παραγωγικού ψηλού στη θέση «5» (Ρουτκάουσκας), θα σταθούν ικανές να μετατρέψουν το άχρωμο, άοσμο και άγευστο σύνολο, που δημιουργήθηκε από τον προγραμματισμό της τελευταίας στιγμής μέσα στον Αύγουστο, σε σύνολο διεκδίκησης του στόχου της ανόδου.
Έχουν, βεβαίως, πάντοτε έτοιμη την ενεργοποίηση δύο πρόσθετων επιλογών, τόσο για την περιφέρεια, όσο και για κάτω από το καλάθι, για την περίπτωση, στην οποία διαπιστώσουν ότι η περαιτέρω στελέχωση της ομάδας κρίνεται απαραίτητη.
Ο Ιγκόρ Μιλόσεβιτς αποφάσισε να αποτραβηχτεί από τον χώρο του μπάσκετ και να ασχοληθεί με αυτόν των επιχειρήσεων στις ΗΠΑ, αλλά, αν και εφόσον του το ζητήσει ο Ηρακλής – όπως εξήγησε – επανέρχεται στο Ιβανώφειο, ενώ ο Τόνι Γουντς έχει λάβει αριθμό πρωτοκόλλου για απόκτηση της ελληνικής υπηκοότητας μέσα στον ερχόμενο μήνα, αποτελώντας άλλη μία δυνητική λύση ενίσχυσης.
Προκειμένου, όμως, οι δύο παραπάνω να αποδειχθούν – από την ίδια την πραγματικότητα – «αχρείαστοι», θα πρέπει οι «κυανόλευκοι» να κερδίσουν το «στοίχημα» με την περίπτωση του Μιχάλη Πολυτάρχου. Να μην ακολουθήσει, δηλαδή, ο 35χρονος σούτινγκ γκαρντ την – σχεδόν απαράβατη – μοίρα άλλων παικτών, με εξαιρετική προϋπηρεσία στον χώρο, οι οποίοι ήρθαν στο Ιβανώφειο, κουβαλώντας τη βεβαιότητα ότι θα «φορτώνουν» ανηλεώς τα αντίπαλα καλάθια και – ως διά μαγείας – ενώ ως αντίπαλοι του Ημίθεου τα έβλεπαν σαν… πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων, με τη φανέλα του Ηρακλή πάνω τους, αυτά φάνταζαν σαν τρύπες του γκολφ…
Άλλωστε, ένας εξαιρετικός φίλος του Μιχάλη Πολυτάρχου, ο Βαγγέλης Καράμπουλας, για τον οποίο ο ίδιος ο Ναξιώτης άσσος είχε δηλώσει ότι τον θαυμάζει «επειδή ό,τι επιλέγει να κάνει, έχει επιτυχία», περιόρισε αυτές τις επιτυχίες της καριέρας του στις άλλες ομάδες, από τις οποίες έχει περάσει, κάνοντάς μας να καταφεύγουμε σε… μηχανές αναζήτησης στο διακδίκτυο, προκειμένου να «τσεκάρουμε» αν, όντως, έχει περάσει και από το Ιβανώφειο…
Το αν, λοιπόν, ο Μιχάλης Πολυτάρχου θα κατορθώσει να ξεφύγει από αυτήν την… “Twilight Zone”, που «πνίγει» τους ποιοτικούς επιθετικούς, όταν εκείνοι έρχονται στον «Γηραιό», αποτελεί το κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχία του νέου εγχειρήματος στο Ιβανώφειο.
Διότι με τον… «κανονικό» Πολυτάρχου, ο Ηρακλής θα αποκτήσει σκορ στα κρίσιμα σημεία των αγώνων, ευχέρεια επιλογής στο μακρινό σουτ και μία κυρίαρχη ηγετική προσωπικότητα.
Το μόνο, που έχουμε να κάνουμε, είναι να περιμένουμε και να ευελπιστούμε ότι – επιτέλους – θα έχουμε μια λαμπρή εξαίρεση στον τόσο απογοητευτικό κανόνα…
