Λοιπόν. Καλοκαιρινή Κυριακή και ένα «εύπεπτο» θεματάκι με… «βουτιά» στο «κυανόλευκο» παρελθόν και δη στο μπασκετικό, είναι ό,τι πρέπει.
Στη φωτογραφία του θέματος μια βασική πεντάδα του Ημίθεου από τα παλιά.
Ποιους βλέπουμε;
Με τον αριθμό «9», πλέι μέικερ, ο Σωτήρης Σακελλαρίου (1.85), το “best thing” εκείνης της εποχής για τον «Γηραιό», διεθνής και ιδιαίτερα προβεβλημένος.
Με τον αριθμό «13», σούτινγκ γκαρντ, ο Γιάννης Τσουμής (1.87). Ο αγαπημένος αριθμός φανέλας για τον αριστερόχειρα σουτέρ, που έγραψε ιστορία στην ομάδα, επί πολλές αγωνιστικές σεζόν αρχηγός της και βασικός σκόρερ της, ασχολήθηκε και παραγοντικά με τον Ηρακλή πριν από μερικά χρόνια.
Με τον αριθμό «10», σμολ φόργουορντ, ο Βασίλης Μάντης (1.93). Αρχηγός και εκείνος αργότερα του Ημίθεου, επίσης αριστερόχειρ, τότε αγωνιζόταν σε μία θέση, στην οποία οι νεότεροι Ηρακλειδείς δεν τον έχουν συνηθίσει. Με την εξέλιξη του μπάσκετ σε υψομετρικό επίπεδο, στα χρόνια της εμπειρίας του, ο Βασίλης Μάντης πέρασε δύο θέσεις… «πίσω» και έκανε δεύτερη καριέρα ως πλέι μέικερ (συνήθως ως back up του βασικού «άσσου»). Εκείνη την εποχή, κατά την οποία αγωνιζόταν, ως «τριάρι» με 1.93 μπόι, η συγκεκριμένη θέση είχε επικρατήσει να ονομάζεται «ελ» και όχι σμολ φόργουορντ…
Με τον αριθμό «4», πάουερ φόργουορντ, ο Κώστας Πιλαφίδης (2.00). Μακρά καριέρα στον Ηρακλή, αργότερα προπονητής και ο άνθρωπος, ο οποίος ανέδειξε τον Δημήτρη Διαμαντίδη στην Καστοριά και – κατόπιν – ως ασίσταντ κόουτς του Ντράγκαν Σάκοτα, εισηγήθηκε την απόκτησή του από τον Ηρακλή. Και εκείνος στα τελευταία χρόνια της καριέρας του άλλαξε θέση, καθώς αντί για «τεσσάρι», αγωνίστηκε ως «τριάρι», καθώς διέθετε και μακρινό σουτ.
Με τον αριθμό «7», ο Τάκης Καρατζουλίδης (2.02). Ο δεύτερος των διακεκριμένων διεθνών του τότε Ηρακλή, με μεγάλη καριέρα, διετέλεσε και Team Manager στους «κυανόλευκους» κατά την «αποστρατεία» του. Στην πεντάδα της φωτογραφίας αγωνίζεται ως σέντερ, ενώ τη μεγάλη καριέρα την έκανε αργότερα, όταν πέρασε στην – πιο συμβατή για το ύψος του – θέση «4».
