Υπό τις καλύτερες των προϋποθέσεων εκκίνησε η προετοιμασία για την αγωνιστική περίοδο 2020-2021 στο “κυανόλευκο” μπασκετικό στρατόπεδο.
Ο Βαγγέλης Ζιάγκος πραγματοποίησε τη συγκρότηση του ρόστερ σε χρόνο ρεκόρ, το μπάτζετ ήταν τέτοιο, που ευνοούσε ένα πλασάρισμα κοντά στην πρώτη τετράδα και οι ελπίδες για μία πολύ καλή σεζόν περίσσευαν…
Ωστόσο, η αλυσίδα των λαθών, η οποία αρχίζει από τις παντελώς αποτυχημένες επιλογές του πρώτου κόουτς της κάκιστης αγωνιστικά χρονιάς και καταλήγει στους άστοχους χειρισμούς μιας ανοργάνωτης (σε όλα τα επίπεδα) διοίκησης, πέταξε στο “πιθάρι των Δαναΐδων” τα χρήματα, που επενδύθηκαν…
Φτάσαμε στο σημείο, ο ίδιος ο κόσμος του Ηρακλή να μην… θέλει άλλο… Να μη βρίσκει νόημα σε μία πρόκριση στα play offs, η οποία θα συνεπάγετο άλλους δύο αγώνες κόντρα στον Παναθηναϊκό και να διέπεται από μία… “πικρή ανακούφιση” για το τέλος του “μαρτυρίου, τώρα που η σεζόν έφτασε στο τέλος της…
Δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι σημειώνουν ότι “ευτυχώς υπήρχε το Μεσολόγγι στη φετινή Basket League και έκλεισε το θέμα του υποβιβασμού”, εννοώντας ότι ο κάκιστος φετινός Ημίθεος γλίτωσε από πολύ χειρότερες καταστάσεις…
Τερμάτισε δέκατος σε Λίγκα των 12, κατέστη χλεύη για ομάδες, χωρίς χρήματα να υποστηρίξουν ακόμη και τις πιο άμεσες ανάγκες της καθημερινότητάς τους (μη λησμονούμε τις δύο ήττες από τον Άρη) και γέμισε τον κόσμο του με αγανάκτηση…
Και, μην ξεχνάμε επίσης, ότι η διοικητική ανοργανωσιά στο θέμα Χέιγκινς δημιούργησε φόβο για μεγάλες περιπέτειες στο εξωαγωνιστικό πεδίο…
Μακάρι, πάντως, αυτή η σεζόν να χρησιμοποιηθεί ως μάθημα για όσους πρέπει να διδαχθούν από αυτήν την αποτυχία…