- Bluearena - https://bluearena.gr -

Ντροπή, ξεφτίλα και καμία ανάληψη ευθύνης

Στις 19 Δεκέμβρη του 2020 μετά το φινάλε του αγώνα με το Λαύριο στο Ιβανώφειο (60-77) είχα γράψει πως αυτό δεν είναι ομάδα, αλλά παιδική χαρά. Πράγμα που επιβεβαιώνεται μετά από κάθε εγχώρια αναμέτρηση της “κυανόλευκης” παρωδίας που έχουμε την “τύχη” να παρακολουθούμε και να χρειαζόμαστε ένα κουτί… ζάναξ μετά από κάθε αγώνα.

Από εκείνη τη μέρα κι έπειτα δεν έχει αλλάξει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Μια “ομάδα” χωρίς ούτε λίγο πάθος, χωρίς αρχή μέση και τέλος στο πλάνο της, χωρίς κανένα νεύρο, με εκνευριστική αδιαφορία από την πλειοψηφία των παικτών, με εγκληματική διαχείριση στο θέμα προπονητής και βέβαια το κυριότερο χωρίς στελέχη που να γνωρίζουν ποιον σύλλογο υπηρετούν.

Έπειτα κι από το σημερινό… κάζο σε ένα παιχνίδι με χαρακτήρα “must win”, αυτό το… συνονθύλευμα που φοράει τα “κυανόλευκα” και λέγεται μπασκετικός ΗΡΑΚΛΗΣ, κατάφερε να ντροπιάσει για ακόμη μια φορά φέτος τον σύλλογο.

Τα πειράματα “κύριοι” δε γίνονται στις ομάδες, αλλά στα εργαστήρια. Δεν είναι δυνατόν να αντικαθιστάς παίκτη με έναν ο οποίος θα είναι έτοιμος να αγωνιστεί -ίσως- στα πλέι οφ. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις δοκιμές στη θέση του πάγκου, να μη συμφωνείς με τον Ηλία Καντζούρη (όπου μέχρι να διακοπεί το περσινό πρωτάθλημα είχε μια πολύ καλή παρουσία στον “κυανόλευκο” πάγκο), να κάνεις τραγικές εμφανίσεις και σχεδιασμό με τον Βαγγέλη Ζιάγκο και ακόμα πιο τραγικές εμφανίσεις με τον Στέργιο Καλύβα.

Με λίγα λόγια σχεδιασμός ομάδας… ανύπαρκτος από την αρχή της σεζόν. Με πολλούς παίκτες εκτός κλίματος και που δε μπόρεσαν να γίνουν ποτέ κομμάτι και να βοήθησουν την ομάδα όποτε τους ζητήθηκε. Πάντα θα υπάρχει παίκτης που δε θα ταιριάξει σε μια ομάδα, ωστόσο τόσοι παίκτες να μην ταιριάξουν μεταξύ τους είναι παγκόσμια πρωτοτυπία και αυτό βέβαια οδηγεί στην κακοποίηση του αθλήματος.

Δε με νοιάζει καμία συγνώμη από κανέναν. Να τις βράσω τις συγνώμες. Άλλωστε από τότε που ειπώθηκε η συγνώμη χάθηκε το φιλότιμο. Αυτό που με νοιάζει είναι η ανάληψη ευθυνών από τους υπεύθυνους και οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα, καθώς η ομάδα έχει τα… χάλια της και τα… κομπιουτεράκια έχουν βγει.

Υ.Γ. Όταν δε μπορείς να διαχειριστείς ένα καρπούζι κάτω από μία μασχάλη, πως γίνεται να βάζεις και δεύτερο, Θόδωρε Δρακόπουλε;