Τέσσερις μόλις αγωνιστικές μετά την έναρξη του πρωταθλήματος, ψάχνεις να βρεις κάτι στο ποδοσφαιρικό τμήμα για να πιαστείς και να παραμείνεις αισιόδοξος και δεν βρίσκεις. Το μόνο στοιχείο που αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας είναι το γεγονός ότι μιλάμε για το πιο φτωχό -ποιοτικά- πρωτάθλημα των τελευταίων ετών, χωρίς να υπάρχει κάποια ομάδα που να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες.
Μέχρι στιγμής (δυστυχώς) δικαιώνονται απόλυτα όλοι εκείνοι που διαφωνούσαν με την επιλογή του Παύλου Μυροφορίδη να γεμίσει το ρόστερ με παίκτες που διαθέτουν πλούσιο βιογραφικό σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας, αλλά βρίσκονται σε προχωρημένη ποδοσφαιρικά ηλικία.
Ο υπογράφων, ήταν από αυτούς που πίστευαν ότι ο Ηρακλής με αυτό το ρόστερ και την οικονομική ασφάλεια που του προσδίδει η παρουσία του Τομ Παπαδόπουλου, δεν θα “έβλεπε” κανέναν στο πρωτάθλημα. Δεν μπορούσα να φανταστώ καν ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές θα συμπεριφέρονταν σαν παλαίμαχοι. Γιατί η εικόνα σας κύριοι μέχρι στιγμής, μόνο σε παλαίμαχους ποδοσφαιριστές παραπέμπει. Βαριά κορμιά, χωρίς τρεξίματα, με χαμένες τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, έχετε γίνει περίγελος στην ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Ναι, κύριοι. ΠΕΡΙΓΕΛΟΣ. Αν νιώθετε ακόμη ποδοσφαιριστές αποδείξτε το και διαψεύστε όλους εμάς που (μας αναγκάσατε να) σας θεωρούμε παλαίμαχους…