Άλλο ένα από τα σταθερά και απαράλλαχτα κλισέ της αθλητικής δημοσιογραφίας είναι το… «ευχάριστος πονοκέφαλος». Επαναλαμβάνεται με ιδιαιτέρως εμφατικό – όσο και κουραστικό τρόπο – κάθε φορά, που ένας προπονητής έχει να διαχειριστεί πολλές λύσεις ενόψει της συγκρότησης της βασικής ενδεκάδας.
Αυτό φαίνεται να συμβαίνει και στην περίπτωση του Σπύρου Μπαξεβάνου, ο οποίος, ενόψει του επόμενου κρίσιμου αγώνα του Ηρακλή με τον Φίλιππο στην Αλεξάνδρεια, θα πρέπει να καταλήξει σε συγκεκριμένες αποφάσεις σχετικά με το βασικό σχήμα που θα προκρίνει. Στην ουσία, σε μία απόφαση θα πρέπει να καταλήξει, καθώς οι υπόλοιπες θέσεις δείχνουν (λίγο – πολύ) «πιασμένες».
Η επιστροφή στη φυσική θέση
Για πρώτη φορά από τη μέρα που πρωτοφόρεσε τη φανέλα του Ηρακλή (στις αρχές Ιανουαρίου, στον αγώνα με τον Αγροτικό Αστέρα, στον Εύοσμο), ο Μάριος Κωστούλας, κλήθηκε να αγωνιστεί στη φυσική θέση του, αυτήν του κεντρικού αμυντικού, κόντρα στην ΑΠΕ Λαγκαδά.
Ο 22χρονος παίκτης είχε καθιερωθεί ως «εξάρι», ως κόφτης στη μεσαία γραμμή από τον Σάκη Αναστασιάδη, προκειμένου να καλυφθεί ένα κενό, το οποίο εμφάνιζε η μεσαία γραμμή της ομάδας, λύση η οποία υιοθετήθηκε και από τον Σπύρο Μπαξεβάνο στη συνέχεια.
Όμως, η αναγκαστική απουσία του Μιχάλη Γιαννίτση την περασμένη αγωνιστική και η προσθήκη του Κώστα Καζναφέρη, που κάλυπτε τις ανάγκες του ρόλου του αμυντικού μέσου, έφεραν τον Λαρισαίο στο ρόλο, ο οποίος θεωρείται ο βασικός του και μάλιστα τα πήγε άριστα στον αγώνα της περασμένης αγωνιστικής.
Η επιστροφή Γιαννίτση
Ο μέχρι πρότινος βασικός στόπερ του Ημίθεου, Μιχάλη Γιαννίτσης, εξέτισε την ποινή της μιας αγωνιστικής και είναι διαθέσιμος για τα πλάνα της τεχνικής ηγεσίας. Όμως, με δεδομένο ότι η παρουσία του Κώστα Καζναφέρη στη θέση του αμυντικού χαφ άλλαξε προς το καλύτερο την αγωνιστική μορφολογία της ομάδας, με συνέπεια να θεωρείται, πλέον, αποδεσμευμένος από αυτό το καθήκον ο Μάριος Κωστούλας, τίθεται το δίλημμα στον προπονητή, σχετικά με το ποιον εκ των Κωστούλα και Γιαννίτση θα επιλέξει στην Αλεξάνδρεια, ως παρτενέρ του Καραντασιάδη.
Ύψος vs ταχύτητα…
Πρόκειται για δύο κεντρικούς αμυντικούς με διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά, καθώς ο Μάριος Κωστούλας προσιδιάζει περισσότερο στο αγωνιστικό προφίλ του έτερου στόπερ της ομάδας, Άγγελου Καραντασιάδη. Δεν είναι δηλαδή ο κλασικός ψηλός κεντρικός αμυντικός, μολονότι, τόσο ο ίδιος, όσο και ο αρχηγός της ομάδας είναι καλοί στο ψηλό παιχνίδι.
Αμφότεροι, όμως, έχουν σαν βασικό προσόν την ταχύτητα, που τους βοηθά στο έγκαιρο των επεμβάσεών τους, στοιχείο πού είναι εξυπηρετικό για μία ομάδα, όπως ο Ηρακλής, τον οποίο συχνά οι αντίπαλοι αντιμετωπίζουν με την τακτική των αντεπιθέσεων.
Από την άλλη, ο Μιχάλης Γιαννίτσης είναι ένας κλασικός ψηλός στόπερ, στιβαρός και έμπειρος για την κατηγορία, που προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια στη ψηλή μπάλα και μπορεί να «γεμίσει» αποτελεσματικότερα την αντίπαλη περιοχή, κατά τις προωθήσεις του στις στατικές φάσεις.
Επιλογή δύσκολη για τον Σπύρο Μπαξεβάνο και – οπωσδήποτε – ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα.
