Ο δρόμος της ανόδου παραμένει ορθάνοιχτος…

Στήριξη ΚΑΙ στο νέο προπονητή, ενότητα, απόλυτη στοχοπροσήλωση και μια ευκαιρία για να… ξανασυστηθούμε μεταξύ μας…

Απόψεις

@ Στην εποχή των κοινωνικών δικτύων και της κοινωνικής… δικτύωσης, φαίνεται ότι είναι απαραίτητο να… ξανασυστηθούμε. Και – φευ – δείχνει απαραίτητο το να το επαναλαμβάνουμε τακτικά… Ας το πράξουμε, λοιπόν…

@ Προκειμένου να μπορέσουμε να βγάλουμε μια άκρη, αναλύοντας τα αυτονόητα και επεξηγώντας τα προφανή, ζητώ να μου επιτρέψετε το πρώτο ενικό πρόσωπο…

@ Στη χθεσινή καταγραφή γνώμης εξέφρασα την – ταπεινότατη – θέση μου σχετικά με την απόφαση διακοπής συνεργασίας με τον Σάκη Αναστασιάδη. ΠΡΟΣΟΧΗ: Όχι θεωρώντας την «αδικαιολόγητη», αλλά άκαιρη…

@ Προφανέστατα στην ομάδα θα γνωρίζουν πολύ και πολλά περισσότερα από όλους όσοι δεν είναι εντός της. Η θέση μου – και δεν αφίσταμαι ούτε κατά ένα εκατοστό από αυτήν – είναι ότι, αν και εφόσον η διοίκηση είχε απογοητευτεί από τον κόουτς, θα έπρεπε είτε να τον απομακρύνει πολύ νωρίτερα, είτε στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου και όχι σε ένα άκαιρο χρονικό σημείο…

@ Αυτό έκρινα και όχι το αν έπρεπε να εκτιμά ή όχι σε προπονητικό επίπεδο τον κόουτς. Το να περιμένεις ένα αρνητικό αποτέλεσμα μετά από δυόμισι μήνες, για να απολύσεις έναν συμμέτοχο στην όλη δύσκολη προσπάθεια της επανεκκίνησης, έναν δικό σου άνθρωπο, φρονώ ότι δεν του άξιζε και ότι – στη δική μου οπτική – καταγράφει έναν «ερασιτεχνικό» χειρισμό…

@ Για να μην ξεχνιόμαστε, είμαι ο ίδιος, ο οποίος στις 2 Φεβρουαρίου, σε ανάρτηση γνώμης, απένεμα τα εύσημα στη διοίκηση για το μέχρι τώρα έργο της, στο άρθρο υπό τον τίτλο «Παρακαταθήκη συνέπειας και φερεγγυότητας»…

@ Αυτό είναι το καθήκον, όλων ημών στον συγκεκριμένο χώρο, εφόσον θέλουμε να είμαστε έντιμοι έναντι της ευθύνης μας: «να σφυρίζουμε ό,τι βλέπουμε». Να κρίνουμε, όπως η κρίση μας, η προσλαμβάνουσα πραγματικότητα και η αίσθησή μας το επιτάσσουν. Τόσο στα θετικά, όσο και στα αρνητικά…

@ Και, ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ, η κρίση μας δεν αποτελεί «θέσφατο», διατηρώντας και διεκδικώντας το «αλάθητο». Κάθε άλλο. Αυτό το αφήνουμε ως αγαθό, προϊόν και προνόμιο των… ρεκτών των social media, οι οποίοι – πάντοτε και παντού – γνωρίζουν καλύτερα…

@ Ασφαλώς και μπορεί να κάνω λάθος. Δηλαδή, όχι μόνο θα έπρεπε να επικροτήσω την απόλυση του προπονητή, αλλά και το χρονικό σημείο στο οποίο προέκυψε. Όταν όμως η συνείδησή μου και η κρίση μου άλλα μου υπαγορεύουν, θα… σφυρίξω αυτό που βλέπω…

@ Κανείς δεν ακυρώνει τη μεγαλειώδη προσπάθεια των διοικούντων στο θαύμα της επανεκκίνησης, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, όπως και κανείς – από τον δικό μας χώρο – δεν δικαιούται να κτυπά επαινετικά πλάτες, όταν κρίνει ότι προέκυψε το λάθος. Έστω και αν ο κρίνων σφάλλει…

@ Αυτά, για να εξηγούμεθα. Όσο για τα πιο σημαντικό και σπουδαίο, αυτό είναι το τι γίνεται από εδώ και πέρα. Αυτό μετρά, αυτό ενδιαφέρει, από αυτό εξαρτάται το μέλλον αυτής της ομάδας…

@ Όπως και με τον προηγούμενο προπονητή, ομοίως και με τον νέο, ο δρόμος της ανόδου παραμένει ορθάνοιχτος και ο Ηρακλής έχει κάθε δυνατότητα και όλες τις προοπτικές για να τον διαβεί μέχρι το τέλος του με επιτυχία…

@ Αφήνουμε πίσω, λοιπόν τα όσα συνέβησαν ως απόρροια της αναμέτρησης στην Πολίχνη και επανερχόμαστε με την ίδια θέρμη, την ίδια δυναμική, την ίδια ενότητα και συσπείρωση και – πάνω από όλα – με την ίδια στοχοπροσήλωση…

@ Εξακολουθούμε (εμού απολύτως συμπεριλαμβανομένου) να στηρίζουμε την προσπάθεια των ανθρώπων της διοίκησης και θα αγκαλιάσουμε με θέρμη και εμπιστοσύνη τον νέο προπονητή, ευχόμενοι κάθε επιτυχία στο έργο του…

@ Έχουμε έναν στόχο μπροστά μας. Κι αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ας τα αγιάσει και στην περίπτωσή μας, αρκεί τον Μάιο να είμαστε – πράγματι – ευτυχείς…

@ Και για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να παραμείνουμε συσπειρωμένοι, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Όλοι μαζί για να έλθει το happy end…

@ Μακάρι, χίλιες φορές μακάρι…

Υ.Γ. Εφόσον πρόθεσή μου είναι να… ξανασυστηθούμε, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι συχνά – πυκνά (Θεού θέλοντος) θα σας δυσαρεστώ με αυτό το «σφυρίζω ό,τι βλέπω»… Άλλωστε εδώ και κάτι περισσότερο από έξι χρόνια, ούτε βιοπορίζομαι από την παρουσία μου στον δημοσιογραφικό χώρο, ούτε διατηρώ έμμισθη σχέση με οποιοδήποτε Μέσο. Το να εργάζεσαι και να λειτουργείς σε έναν επαγγελματικό χώρο χωρίς να αμείβεσαι – αυτονοήτως, όπως και να το κάνουμε – σου προσφέρει το προνόμιο της ελεύθερης σκέψης και κρίσης. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι – αυταπόδεικτα – σε απαλλάσσει από το ατόπημα του λάθους…

Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το charilaoschariton@gmail.com

Back to Top