Το διαδίκτυο αποτελεί ένα εξαιρετικό εργαλείο, γρήγορης και άμεσης ενημέρωσης και πληροφόρησης, αλλά και επικοινωνίας. Ωστόσο, η καθημερινότητα και η σύγχρονη πραγματικότητα των τάχιστων ρυθμών της, μας έχουν κάνει βιαστικούς σε κάθε μας κίνηση και εκδήλωση, σε βαθμό να εναγκαλιζόμαστε βασανιστικά με την επιπολαιότητα.
Επειδή, όπως φάνηκε από τα σχόλια κάτω από τη σχετική ανάρτηση της BlueArena, κάποιοι – πραγματικά… βιαστικοί – δεν κατόρθωσαν να αντιληφθούν τι εννοούσε ο Φάνης Τουτζιάρης, όταν έκανε λόγο περί εξέτασης του ενδεχομένου της πολυμετοχικότητας. Ας το διευκρινίσουμε προς άρση κάθε παρεξήγησης από εδώ και πέρα…
Πρωτίστως, να σημειώσουμε ότι τα σχόλια αφορούσαν στην αδυναμία λειτουργίας ενός συστήματος… «πολυμετοχικότητας», λόγω του ότι η ευρεία μάζα του κόσμου του Ηρακλή παραμένει μακριά από την ομάδα και δεν πηγαίνει στο γήπεδο. Μάλιστα, οι… «παρανοήσαντες» καλούσαν όσους εκφράζουν αυτήν τη σκέψη να δουν παραδείγματα άλλων ομάδων που το επιχείρησαν, αλλά δεν τους «βγήκε»…
Λοιπόν: αυτό που εννοούν οι… «παρανοήσαντες» και στηρίζεται στην διασπορά μετοχών στο ευρύ κοινό, είναι το ιδιοκτησιακό μοντέλο της «Εταιρείας Λαϊκής Βάσης» και όχι η «πολυμετοχικότητα», που εξετάζεται αυτή τη στιγμή από τους ιθύνοντες του ποδοσφαιρικού Ηρακλή, ως εναλλακτική ιδιοκτησιακή λύση, στην περίπτωση κατά την οποία δεν βρεθεί ένας και βασικός μεγαλομέτοχος, όταν – με το καλό – επανέλθει στις επαγγελματικές κατηγορίες η ομάδα.
Ας δούμε την απόλυτη διαφορά μεταξύ των δύο μοντέλων:
Πολυμετοχικότητα. Πρόκειται για την εναλλακτική λύση που εξετάζουν στη Μίκρα, στην περίπτωση κατά την οποία η ομάδα τα καταφέρει αγωνιστικά και βρεθεί το καλοκαίρι στη Football League, χωρίς ωστόσο να προκύψει ο μεγαλομέτοχος, ο οποίος θα αναλάβει τα ιδιοκτησιακά ηνία της νέας ΠΑΕ, η οποία θα συσταθεί. Το συγκεκριμένο εναλλακτικό σενάριο αφορά στην ανάληψη της ιδιοκτησιακής κατάστασης από ομάδα μεγαλομετόχων, οι οποίοι θα διαμοιραστούν το πλειοψηφικό μετοχικό πακέτο και θα χρηματοδοτούν, αλλά και θα διοικούν από κοινού την ΠΑΕ. Τουτέστιν, δεν διαδραματίζει τον παραμικρό ρόλο στο ιδιοκτησιακό το αν ο κόσμος είναι κοντά ή αν έχει πρόθεση να αγοράσει μετοχές. Η αναφορά γίνεται σε επιχειρηματικό επίπεδο και διαφέρει από το κλασικό μοντέλο του ενός ιδιοκτήτη, μόνο ως προς τον αριθμό των μεγαλομετόχων…
Εταιρεία Λαϊκής Βάσης. Αυτό είναι το ιδιοκτησιακό μοντέλο, το οποίο οι… «βιαστικοί» του διαδικτύου νομίζουν ότι «έριξε στο τραπέζι» ο Φάνης Τουτζιάρης. Πράγματι, δοκιμάστηκε σε άλλες ομάδες και απέτυχε. Εδώ δεν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι μεγαλομέτοχοι, οι μετοχές διαμοιράζονται στον κόσμο, έναντι συγκεκριμένου τιμήματος και οι κάτοχοι των μετοχών, ως λαϊκή βάση, εκλέγουν διά ψηφοφορίας τη διοίκηση, που θα καθοδηγήσει την ΠΑΕ, με προκαθορισμένο χρόνο διακυβέρνησης. Πρόκειται, δηλαδή, για σύστημα που περνά τη διαδικασία της ιδιοκτησιακής ευθύνης αποκλειστικά και μόνο στην οπαδική βάση της ομάδας, μοντέλο ανέφικτο και ανεδαφικό, με βάση τα σύγχρονα δεδομένα της πολυδιάστατης κρίσης της Ελληνικής κοινωνίας…
Συνεπώς, άλλο το ένα, άλλο το άλλο, προς άρση κάθε παρεξήγησης…