Μία εξέλιξη την οποία – ομολογουμένως – ελάχιστοι θα μπορούσαν να προβλέψουν, είχε η αγωνιστική που μόλις πέρασε. Όχι, βεβαίως, ως προς την επικράτηση του Ηρακλή επί του Πιερικού, αλλά ως προς το «στραβοπάτημα» του Αρη Παλαιοχωρίου στην αναμέτρηση με την Καρίτσα.
Μολονότι οι Χαλκιδικιώτες, στη μέχρι τώρα πορεία τους, είχαν επιδείξει αξιοσημείωτη σταθερότητα, σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα ως ομάδα, στη χθεσινή αγωνιστική υποχρέωσή τους «πάτησαν τη μπανανόφλουδα» και μάλιστα… «τσακίστηκαν». Αυτό, καθώς υπήρχαν, μεν, οι αισιόδοξοι της «κυανόλευκης» πλευράς, οι οποίοι ήλπιζαν σε κάποια ισοπαλία στον συγκεκριμένο αγώνα, λόγω του ότι οι του Παλαιοχωρίου θα αγωνίζονταν εκτός έδρας, αλλά η προοπτική νίκης των γηπεδούχων φάνταζε πολύ μακρινή…
Του κόστισε την πρώτη θέση, αλλά τον επανέφερε εκεί…
Κι όμως η ΑΕ Καρίτσας, η οποία «κόστισε» ακριβά στον Ηρακλή, κατά τη φετινή διαδρομή των «κυανολεύκων», μπόρεσε και φάνηκε… «χρήσιμη», εντέλει.
Η ομάδα από την Πιερία ήταν η απολύτως ευνοημένη δύο συγκυριών στις αναμετρήσεις της με τον Ημίθεο, καθώς στον πρώτο γύρο αντιμετώπισε τους πιτσιρικάδες στην εκκίνηση του πρωταθλήματος και στον δεύτερο, βρήκε απέναντί της στο Καυτανζόγλειο τον… «μισό» Ηρακλή, λόγω μαζεμένων απουσιών των βασικών παικτών από κάρτες και τραυματισμούς.
Όμως, η τύχη το έφερε ώστε, η ομάδα (χωρίς στόχο στο πρωτάθλημα, κατά τα άλλα), η οποία κόστισε την απώλεια πέντε ολόκληρων και σημαντικότατων βαθμών από τη συγκομιδή του «Γηραιού», γκρεμίζοντάς τον, μάλιστα, από την πρώτη θέση, στην τελευταία αναμέτρηση πριν την διακοπή για τις γιορτές, να είναι εκείνη, η οποία με μία (λίγο – πολύ) απροσδόκητη νίκη της, τον επανέφερε στην κορυφή…
Νέα δεδομένα
Τα νέα δεδομένα που ίσως καταστήσουν καταλυτική την έκβαση αυτής της αγωνιστικής ως προς την υπόθεση της πρώτης θέσης, δεν έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με το γεγονός ότι ο Ηρακλής επανήλθε στην κορυφή του Ομίλου σαφώς νωρίτερα από ό,τι υπολόγιζε. Σαφώς νωρίτερα, διότι οι πιο προσγειωμένοι στο «κυανόλευκο» ποδοσφαιρικό στρατόπεδο έβλεπαν ανάκτηση της πρώτης θέσης αρκετά αργότερα, όταν ο Ημίθεος θα αντιμετώπιζε στη Χαλκιδική το Παλαιοχώρι και θα είχε την ευκαιρία να το προσπεράσει με ένα «διπλό».
Η ουσιαστική αλλαγή δεδομένων έχει να κάνει με το γεγονός ότι η προσπέραση δεν έγινε με το μίνιμουμ της διαφοράς, δηλαδή με έναν πόντο, όπως θα συνέβαινε στο – όχι και τόσο παράδοξο – ενδεχόμενο ισοπαλίας στον αγώνα της Καρίτσας, αλλά με δύο βαθμούς διαφοράς, στοιχείο, το οποίο μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο για τη συνέχεια, με τις ισορροπίες μεταξύ των δύο ομάδων που πρωτοπορούν να είναι ιδιαιτέρως λεπτές.
Ακόμη και σε επίπεδο ψυχολογικό, οι Χαλκιδικιώτες, μετά από το αυτό το «κάζο», δεν θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν το ρεπό του «Γηραιού», προκειμένου να «ανοίξουν» τη διαφορά στους τέσσερις βαθμούς (έστω και προσωρινά), όπως υπολόγιζαν, αλλά απλώς θα επανέλθουν στην πρώτη θέση με προβάδισμα βραχείας κεφαλής, του ενός πόντου, χωρίς, όμως, να έχουν πάρει το δικό τους ρεπό…
Ο Ηρακλής, τη δουλειά του…
Μπορεί οι «κυανόλευκοι» – σε κάθε περίπτωση – να είναι, πλέον, σε θέση ισχύος, με βάση τη μαθηματική λογική του πράγματος, ωστόσο, η λογική της ομάδας δεν αλλάζει. Ο στόχος παραμένει ο ίδιος: προσήλωση στα παιχνίδια που έχει να δώσει ο Ηρακλής, κατάκτηση των τριών βαθμών της νίκης σε κάθε ένα από αυτά και – εκ των πραγμάτων – διατήρηση της πρωτιάς μέχρι τέλους.
