Κυριακή 18 Ιουνίου. Υπό φυσιολογικές καταστάσεις μια ομάδα έχει κλείσει κέντρο προετοιμασίας, ο προπονητής της έχει δώσει έκθεση ενίσχυσης του έμψυχου δυναμικού και αποχώρησης παικτών. Έχει κλείσει αθλητικό υλικό, ετοιμάζει επικοινωνιακές κινήσεις για να προσελκύσει τον κόσμο της και… δεκάδες άλλες μικρότερης εμβέλειας υποθέσεις που καταδεικνύουν «κανονική» λειτουργία ομάδας.
Κυριακή 18 Ιουνίου στον Ηρακλή δεν μπορεί να γίνει τίποτα απ’ όλα αυτά. Ακόμα και αν αντί για τον Παπαθανασάκη που διαλύει το τελευταίο κομμάτι που δούλευε εξαιρετικά στον Ηρακλή (το αγωνιστικό τμήμα), υπήρχε «κανονική» διοίκηση, αξιόπιστη και δυνατή.
Στα τέλη του Ιούνη δεν έχει επικυρωθεί η βαθμολογία του… περασμένου πια Πρωταθλήματος, παρ’ ότι οι υπόλοιπες ομάδες ετοιμάζονται για το επόμενο. Πόσο ανταγωνιστικά και ηθικά ορθό μπορεί να είναι αυτή η εικόνα για την επόμενη Σούπερ Λιγκ; Αυτό, μάλιστα ισχύει ακόμα και για τον υποβιβασμένο Λεβαδειακό αν πραξικοπηματικά και άδικα αντικαταστήσει τον Ηρακλή στο νέο πρωτάθλημα!
Οι υπόλοιπες ομάδες της κατηγορίας έχουν ξεκινήσει προγραμματισμό, τον οποίο θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει ήδη και ο Ηρακλής, αλλά με την εκκρεμοδικία δεν μπορεί ούτε να προσελκύσει παίκτες καινούριους, ούτε ξέρει σε ποια αγορά θα κινηθεί (βάσει περιορισμών), ούτε μπορεί να κρατήσει τους παίκτες που γιατί όλα είναι στον «αέρα» (πέρσι μάλιστα η διορία ανανέωσης ενός συμβολαίου λόγω μη αδειοδότησης έληγε στις… 30/6 και σήμερα έχουμε 18!), βλέποντας τους «συνέταιρούς» του να κάνουν… πάρτι παίρνοντας από το ρόστερ του οτιδήποτε τους «γυαλίσει».
Αποτελεί ή όχι αθέμιτο ανταγωνισμό για το επόμενο πρωτάθλημα αυτή η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί;
Είναι «σκοτεινά σκεπτόμενοι», «κομπλεξικοί» και… φαντασμένοι όσοι πιστεύουν πως μ’ αυτό τον τρόπο (αν τα καταφέρει και δικαστικά ο Ηρακλής να παραμείνει στην κατηγορία) θα θεωρήσουν «κλειδωμένη» την αποτυχία του αγωνιστικά στο επόμενο πρωτάθλημα;