Για όσους παρακολουθούν στενά τον φετινό καλαθοσφαιρικό Ηρακλή και παρακολούθησαν παιχνίδι ανά παιχνίδι την πορεία του στο FIBA Europe Cup, η αποχώρηση από τον ευρωπαϊκό θεσμό αποτελούσε θέμα μιας… “μοιραίας” συνάντησης με έναν ικανό αντίπαλο, ο οποίος θα έχει το στοιχειώδες επιθετικό ταλέντο και το προνόμιο να διαθέτει παίκτες, που να “βλέπουν” καλάθι.
Αυτό – δυστυχώς – συνέβη στον προημιτελικό (άργησε, λόγω του συγκεκριμένου επιπέδου, στο οποίο κινείται η διοργάνωση) και – επίσης δυστυχώς – οι αδυναμίες των “κυανολεύκων” (απίστευτα τρανταχτές) αναδείχθηκαν και ο αποκλεισμός ήλθε ως φυσιολογική συνέπεια…
Με την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής περιπέτειας, ωστόσο, ο Ημίθεος επανέρχεται στην πραγματικότητα της Basket League, διατηρώντας τριπλό στόχο και ρίχνοντας πολλές ματιές στην προοπτική της επόμενης σεζόν…
Πρώτα απ’ όλα, το αυτονόητο: το αξιοπρεπέστερο δυνατόν κλείσιμο της αγωνιστικής περιόδου, όσες πιθανότητες υπάρχουν για κάτι τέτοιο (η αλήθεια είναι ότι προς τούτο δεν βοηθά το πρόγραμμα της ομάδας, σε αντιστοιχία με τις αγωνιστικές δυνατότητές της…).
Από εκεί και πέρα, να ξεκαθαρίσει η προοπτική του υπάρχοντος αγωνιστικού δυναμικού και κυρίως το ποιοι – τελικά – από τους ξένους της φετινής ομάδας (στοιχείο, το οποίο ταλαιπώρησε βάναυσα την αγωνιστική ποιότητα του φετινού Ηρακλή) αξίζει να παραμείνουν και για την επόμενη χρονιά, ενώ – παράλληλα – θα πρέπει να προχωρήσει και η αντίστοιχη αξιολόγηση του ελληνικού έμψυχου δυναμικού (εξαιρουμένων βεβαίως των νεαρών, οι οποίοι θεωρούνται εξελίξιμοι και, ως εκ τούτου, παραμένοντες).
Τέλος και ίσως το βασικότερο, να παρθούν συγκεκριμένες αποφάσεις από τον μεγαλομέτοχο της ΚΑΕ, σχετικά με το επίπεδο της οργάνωσης της εταιρείας, με βάση τα παθήματα της φετινής διαδρομής… Αλλά επ’ αυτού θα έχουμε χρόνο – πρώτα ο Θεός – να τα πούμε αναλυτικότερα…
