Η ενδιαφέρουσα ανάρτηση από τον λογαριασμό “O Diasimos”:
Ο Νουρέγιεφ των γηπέδων…
Ο ποδοσφαιριστής που μπορούσε να ντριπλάρει ακόμα και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο ή ο άνθρωπος που έκανε ντρίμπλα μέσα σε σπιρτόκουτο, όπως λέγαμε παλιά… Γεννήθηκε στην Τασκένδη της τότε Σοβιετικής Ένωσης, σημερινό Ουζμπεκιστάν, στις 26 Οκτωβρίου 1954.Όταν ένας αμυντικός έτρεχε να μαρκάρει τον Βασίλη Χατζηπαναγή, ήταν σαν να πήγαινε σε σχολή χορού…
Ο Βάσια ήρθε στην Ελλάδα από την τότε Σοβιετική Ένωση, τον Νοέμβριο του 1975, σε ηλικία 20 ετών….Ο Βασίλης Χατζηπαναγής είναι η μεγαλύτερη μορφή που έβγαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όποια ομάδα κι αν υποστηρίζεις, δε γίνεται να διαφωνείς σε αυτό. Και το βίντεο που έβγαλε το Copa90 για τον ”δικό μας Μαραντόνα” αποκαθιστά μια αδικία που έγινε πρώτα απ’όλα στον ίδιο τον Βάσια, αλλά γενικότερα στην ελληνική Εθνική ομάδα κι όχι μόνο.
Ήταν όμως τυχερός ο Ηρακλής και οι φίλοι του. Πάμε να τα πιάσουμε όμως από την αρχή. Και πρώτα απ’όλα, το εξαιρετικό βίντεο-αφιέρωμα του Copa90 για τον Χατζηπαναγή. Στον Ηρακλή έκανε μεγάλη καριέρα και ήταν σπεσιαλίστας στα γκολ από κόρνερ. Εντυπωσιακή υπήρξε η συνεισφορά του στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας από τον Ηρακλή το 1976. Σε έναν από τους πιο εντυπωσιακούς τελικούς στην ιστορία του θεσμού, κόντρα στον Ολυμπιακό (σκορ: 4-4, 7-6 στα πέναλτι) πέτυχε δύο γκολ.Επίσης, με τον Ηρακλή το 1984-85 κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο, επικρατώντας στο διπλό τελικό της ρουμανικής Αργκές Πιτέστι με 1-3, 4-1. Είχε αποφασιστική συμβολή στην πρόκριση στον τελικό και στην κατάκτηση του κυπέλλου, αφού σημείωσε γκολ σε όλους τους γύρους: στο 5-1 του α΄ γύρου επί της Γαλατασαράι, στο 1-0 του ημιτελικού επί της Ανκαραγιουτσού ενώ στο β΄ τελικό, στη Θεσσαλονίκη, πέτυχε το τρίτο γκολ της ομάδας του με πέναλτι.Ο χαρακτηρισμός “Νουρέγιεφ” δεν προέκυψε τυχαία. Έκανε μυθικά πράγματα, ασύλληπτα για τα ελληνικά δεδομένα και το ταλέντο του ξέφευγε από τα σύνορά μας, έστω και αν ο ίδιος ουδέποτε πήρε την απόφαση να κάνει το βήμα παραπάνω. Πάντα θα υπάρχει η απορία για το πού μπορούσε να φτάσει. Για πολλούς είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε ποτέ στην χώρα μας.
Στις 7 Δεκεμβρίου 1975 έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Ηρακλή στον αγώνα εναντίον του Ατρόμητου. Ο Χατζηπαναγής όμως, «έλαμψε» μόνο για τον «Γηραιό», καθώς δεν έπαιξε ποτέ σε επίσημο παιχνίδι με την Εθνική Ελλάδας, αν και το ήθελε πολύ. Την εποχή εκείνη, οι παίκτες ήταν κτήμα της ομάδας και τα συμβόλαια ήταν εφ’ όρου ζωής. Έτσι, δεν πήρε μεταγραφή για ξένες μεγάλες ομάδες, που τον ήθελαν, όπως η Άρσεναλ, αλλά ούτε και για ένα από τα μεγάλα σωματεία της Αθήνας. Η σημαντικότερη εκτός ελληνικών συνόρων εμφάνισή του, ήταν το 1984, όταν αγωνίστηκε με τη Μικτή Κόσμου εναντίον των New York Cosmos. Πρόκειται για τη μία και μοναδική φορά, που έπαιξε με παίκτες του επιπέδου του, όπως οι Μπεκενμπάουερ, Μάγκατ, Μάριο Κέμπες, Κρόλ και Κίγκαν….
Δυο χαρακτηριστικά highlights της καριέρας του ήταν αναμφίβολα η… τριπλή ντρίμπλα του στον Στυλιανόπουλο της ΑΕΚ μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια και η εμφάνισή του σε ένα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, όταν ο Ηρακλής υποχρέωσε το “τριφύλλι” στη βαρύτερη ήττα της ιστορίας του με 6-0. Ο Βασίλης Κωνσταντίνου, ο τότε γκολκίπερ του Παναθηναϊκού, είχε βιώσει εφιαλτικές στιγμές, σίγουρα μια από τις χειρότερες της καριέρας του. Πολλοί άλλοι βρέθηκαν στην ίδια θέση, το είχε η μοίρα τους άλλωστε απέναντι σε αυτόν τον βιρτουόζο της “στρογγυλής θεάς”.Την τελευταία του επίσημη εμφάνιση με τον Ηρακλή έκανε στις 26 Οκτωβρίου 1990, την ημέρα των 36ων γενεθλίων του, στον αγώνα για το Κύπελλο UEFA με τη Βαλένθια.
Όσο και αν ακούγεται παράξενο αυτή ήταν η μοναδική συμμετοχή του Χατζηπαναγή σε παιχνίδι ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Το 2003, με την ευκαιρία του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυση της UEFA, ανακηρύχθηκε κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 χρόνων από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.Ο Βάσια είχε πει:<<Η μεγάλη μου πίκρα ήταν ότι δεν έπαιξα στην εθνική ομάδα, που είναι ο καθρέφτης για κάθε παίκτη, ενώ και με τον Ηρακλή δεν μπορέσαμε να αγωνιστούμε στην Ευρώπη.Πιστεύω ότι όσον αφορά την εθνική ομάδα πλήρωσα και τα πολιτικά φρονήματα του πατέρα μου>>.
Από την Ελλάδα άλλος Χατζηπαναγής δεν προκειται να ξαναπερασει,είχε δηλώση ο αήμνειστος Γιάννης Κυράστας.Ο Χατζηπαναγής έπαιξε συνολικά 281 παιχνίδια στα 15 χρόνια που φόρεσε την φανέλα του Ηρακλή .Μετά από τόσα χρόνια και την μεγάλη διείσδυση των καλύτερων πρωταθλημάτων του κόσμου και την τηλεοπτική παρέλαση τόσων και τόσων αστεριών μέσα από τα σαλόνια μας, ο Βασίλης Χατζηαπαναγής παραμένει ένας και μοναδικός.Μια ποδοσφαιρική διάνοια, ένα φαινόμενο όπου μετέτρεψε το ποδόσφαιρο σε τέχνη.Αξέχαστος για όσους από εμάς είχαμε την τύχη να τον προλάβουμε.Ο Βάσια θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας…
