Η προσγείωση του Ηρακλή στη σκληρή πραγματικότητα της Basket League υπήρξε πραγματικά ανώμαλη.
Το να χάνεις στο Περιστέρι, που έχει στηθεί για να βρεθεί στην αμέσως επόμενη βαθμολογική κλίμακα πίσω από τον Παναθηναϊκό, είναι ένα φυσιολογικό και πλήρως αποδεκτό αποτέλεσμα.
Το να χάνεις, όμως, από τον Πανιώνιο, μέσα στη γεμάτη από κόσμο και ενθουσιασμό έδρα σου, η οποία αποτελεί το βασικό ατού σου στη φετινή αγωνιστική διαδρομή σου, όχι μόνο δεν είναι αποδεκτό, αλλά «πονά» σημαντικά ως αποτέλεσμα.
Οι «κυανέρυθροι», έως πριν την αναμέτρηση του Σαββάτου, είχαν δείξει την εικόνα ενός από τους «αδύναμους κρίκους» της κατηγορίας και μέσα στο Ιβανώφειο κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν ρεκόρ ευστοχίας στα σουτ τριών πόντων (14/23), για να φτάσουν σε ένα πολύτιμο για αυτούς «διπλό».
Κι αν ακόμη υποθέσουμε ότι ο Πανιώνιος, με τον νέο κόουτς, τον Σάμιουελς στη ρακέτα και τους αναγεννημένους Πάσαλιτς και Βεργίνη, θα είναι εξίσου καλός και στην συνέχεια, η σαββατιάτικη ήττα δεν παύει να είναι ήττα, η οποία προήλθε από μία ομάδα, η οποία βασικό στόχο θα έχει – σε κάθε περίπτωση – τον πρωταρχικό στόχο και του Ημίθεου, δηλαδή την εξασφάλιση των απαιτούμενων νικών, που οδηγούν στη διατήρηση στη Basket League.
Και – ως εκ τούτου – μία ήττα στην έδρα σου από έναν αντίπαλο με κοινό βαθμολογικό προσανατολισμό είναι, πράγματι, μια «κακή» ήττα, όπως ορθώς ομολογούν στο Ιβανώφειο…
