Φτάνοντας στην κορυφή, η πέτρα ξανακυλούσε κάτω και έπρεπε να την ανεβάσει ξανά.
Αυτή η τιμωρία είναι αιώνια για τον «νικητή» του Άδη. Έτσι ακριβώς μοιάζει όλη η ιστορία του Ηρακλή, σαν να έχει τιμωρηθεί από κάποια ανώτερη δύναμη κι οπότε πάει να φτάσει στην κορυφή, κουβαλώντας ως έναν άλλο βράχο την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία του, καταποντίζεται ξανά στα τάρταρα.
Στη λεπτή γραμμή που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία ο Ηρακλής συνήθως γέρνει στην αποτυχία. Τώρα λοιπόν, με τον Ηρακλή στα χέρια του κόσμου του, με πυρήνες σε κυανόλευκες περιοχές να ενεργοποιούνται ξανά είναι ευκαιρία να αλλάξουμε το τέλος της ιστορίας. Όταν πάμε τον Ημίθεο ξανά ψηλά πρέπει να βάλουμε όλοι μας και την τελευταία ρανίδα της αγάπης μας για να μείνει ο βράχος στην κορυφή. Να είναι πλέον ο Ηρακλής ελεύθερος να ξεδιπλώσει το μεγαλείο του σαν οντότητα και σαν σύλλογος.
ΗΡΑΚΛΗΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ
Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το Pavlosramfopoulos@hotmail.gr
