Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Θωμά Κατσαούνη στην ιστοσελίδα sdna.gr:
Ο νεαρός μπασκετμπολίστας- φαινόμενο της Θεσσαλονίκης, Θωμάς Κατσαούνης, είναι ο ψηλότερος 18χρονος στην Ελλάδα και μίλησε στο SDNA για το πως είναι να βλέπεις τον κόσμο από τα 2,20, τους στόχους του, την συνέχεια της καριέρας του, την Εθνική ομάδα αλλά και για τους δικούς του παίκτες- πρότυπα.
Ο 18χρονος… γίγαντας της Θεσσαλονίκης, Θωμάς Κατσαούνης, αποτελεί φαινόμενο για το ελληνικό μπάσκετ καθώς βλέπει τον κόσμο από τα 2,20!
Ο νεαρός παίκτης, αφού δοκίμασε πρώτα να ασχοληθεί με την κολύμβηση και το ταε κβο ντο, καταστάλαξε στο μπάσκετ εδώ και επτά χρόνια, κάτι που όπως φαίνεται το κάνει με όλη του την καρδιά.
Η περσινή χρονιά ήταν δύσκολη για τον μεγαλόσωμο νεαρό, αφού έπρεπε να συνδυάσει τις πανελλήνιες εξετάσεις με το μπάσκετ, αγωνιζόμενος στον Ηρακλή. Το καλοκαίρι που διανύουμε όμως, είναι ένα καλοκαίρι σκληρής δουλειάς για τον Θωμά, ο οποίος έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον αρκετών ομάδων, τόσο της Ελλάδας και της Ευρώπης, όσο και του κολεγιακού πρωταθλήματος.
Ο Θωμάς μίλησε στο SDNA, από το ΔΑΚ του Ευόσμου, όπου κάνει τις προπονήσεις του, για το μεγάλο αβαντάζ του ύψους του, για τα όνειρα του, την επόμενη μέρα της καριέρας του, αλλά δεν έκρυψε και το «παράπονο» του για την Εθνική ομάδα.
-Θωμά καταρχάς θέλω να σε ρωτήσω αυτό που σε ρωτάν μάλλον όλοι για προφανείς λόγους. Πόσο ύψος έχεις και αν ήσουν από μικρός τόσο ψηλό παιδί.
«Ήμουν από μικρός πολύ ψηλός απλά μετά την τρίτη γυμνασίου το καλοκαίρι πήρα πολύ γρήγορα επτά πόντους και από τότε έχω σταματήσει να ψηλώνω τόσο πολύ. Αλλά έχω ακόμα περιθώρια απ’ ότι μου λένε να ψηλώσω κι άλλο. Σήμερα, είμαι 18 χρονών, το ύψος μου είναι 2,20, έχω άνοιγμα χεριών 2,25. Φοράω 53,5 νούμερο παπούτσι στα μπασκετικά, ενώ αυτά που φοράω έξω είναι 52,5. Είμαι ο ψηλότερος στην ηλικία μου στην Ελλάδα απ όσο γνωρίζω».
– Το μπάσκετ πότε μπήκε στη ζωή σου; Είχες ασχοληθεί και με κάποιο άλλο άθλημα παλιότερα;
«Όταν ήμουν μικρός είχα ασχοληθεί με την κολύμβηση για επτά χρόνια. Μετά έκανα και ταε κβο ντο για δύο χρόνια, επειδή ήμουν ψηλός είχα διάφορα θέματα όπως για παράδειγμα με την ισορροπία και με αυτά τα αθλήματα βοηθήθηκα πολύ. Το μπάσκετ όμως ήταν αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ από την πρώτη στιγμή που το ξεκίνησα. Θυμάμαι όταν ήμουν στο δημοτικό, μας είχαν βάλει μια έκθεση με θέμα το τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε. Εγώ είχα γράψει ότι θέλω να γίνω παίκτης του NBA και ήμουν τετάρτη δημοτικού.
Τώρα πλέον παίζω περίπου επτά χρόνια. Άρχισα το μπάσκετ τότε, όταν ήμουν τρίτη ή τετάρτη δημοτικού. Ξεκίνησα από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, μετά πήγα 1-2 χρόνια στα «Αστέρια» στον coach Ροδόπουλο. Από εκεί συνέχισα για ένα χρόνο στον Μαντουλίδη με τον coach Κεραμμέα, στη συνέχεια επέστρεψα στα «Αστέρια» και πέρσι αγωνίστηκα στον Ηρακλή».
-Το ύψος σου είναι ένα μεγάλο «ατού» για το μπάσκετ αλλά στην καθημερινή σου ζωή δεν σε δυσκολεύει;
«Η αλήθεια είναι ότι το έχω συνηθίσει, άλλα στην καθημερινότητα μου υπάρχουν κάποια πρακτικά προβλήματα όπως τι ρούχα θα φορέσω, από που θα τα αγοράσω, πως θα ταξιδέψω, με τι μέσο. Όταν βγαίνω έξω μπορεί να χτυπήσω κάπου κατά λάθος το κεφάλι μου, σε κανένα φανάρι ας πούμε (σ.σ γέλια), αλλά πλέον το έχω συνηθίσει γιατί από μικρός ήμουν ψηλός».
– Φέτος πήγαινες στην τρίτη λυκείου, αγωνιζόσουν και στον Ηρακλή. Πόσο δύσκολο ήταν να συνδυάσεις τις εξετάσεις με το μπάσκετ και τώρα που τελείωσε η χρονιά πώς δουλεύεις για να προετοιμαστείς για την επόμενη σεζόν;
«Δεν είναι καθόλου εύκολο. Έτρεχα πάρα πολύ μέσα στην χρονιά, δεν είχα καθόλου χρόνο για ξεκούραση. Μόνο τα σαββατοκύριακα έβρισκα λίγο χρόνο αλλά και πάλι είχαμε τους αγώνες του πρωταθλήματος. Ειδικά για ένα παιδί της τρίτης λυκείου είναι πολύ κουραστικό.
Από την στιγμή που τελείωσαν οι πανελλήνιες , κάνω ένα πολύ εντατικό πρόγραμμα μεταβατικής περιόδου , με διπλές και κάποιες μέρες τρίπλες προπονήσεις , που περιλαμβάνει το πρωί ενδυνάμωση και φυσική κατάσταση με τον γυμναστή μου Αποστόλη Τζελέτα , το απόγευμα ομαδική με τον coach Γυμνόπουλο στον Αίαντα Εύοσμου και κάποιες μέρες ατομική προπόνηση με τον coach Μήτσικα» .
– Το περιβάλλον σου σε έχει βοηθήσει σε όλη την προσπάθεια που καταβάλεις για να ακολουθήσεις το όνειρο σου;
«Το περιβάλλον μου είναι η οικογένεια μου που με βοηθάνε και με στηρίζουν σε όλη μου την ζωή, όπως και ο άνθρωπος μου ο Κ.Παλιάντζας που με πίστεψε και βοηθάει ο ίδιος και οι συνεργάτες του με κάθε τρόπο να πετύχω. Οπότε θέλω να φτάσω ψηλά και γι΄ αυτούς , για να δικαιώσω όλους όσους με πίστεψαν και με στήριξαν».
-Θωμά μια και όπως είπαμε δεν υπάρχει άλλο παιδί με το δικό σου ύψος σε αυτή την ηλικία, πως και δεν σε έχουν καλέσει στην Εθνική ομάδα Νέων;
«Αυτό είναι κάτι που δεν είναι στο χέρι μου. Η αλήθεια είναι ότι με στενοχώρησε που δεν με κάλεσαν ούτε καν στην προετοιμασία .Εγώ εννοείται ότι ήθελα να αγωνιστώ για την χώρα μου , αλλά δεν είναι κάτι στο οποίο μπορώ να απαντήσω. Προφανώς οι προπονητές πίστευαν ότι δεν μπορώ να βοηθήσω την ομάδα».
– Είναι ένας στόχος για σένα και αυτός; Δηλαδή να αγωνιστείς κάποια στιγμή στην Εθνική ομάδα;
«Ναι πάντα είναι ένα όνειρο η Εθνική ομάδα. Είναι τιμή να αποτελείς κομμάτι της Εθνικής ομάδας και να εκπροσωπείς την χώρα σου. Μακάρι να γίνει αυτό κάποια στιγμή και γιατί όχι να έχω και μια διάκριση με το εθνόσημο, θα είναι η εκπλήρωση ενός μεγάλου στόχου μου».
– Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο και ποιοι οι στόχοι σου για το άμεσο μέλλον;
«Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να γίνω όσο καλύτερος παίκτης μπορώ και να παίξω στο NBA. Γνωρίζω ότι απαιτεί πολύ δουλειά και εφόσον είμαι υγιής δεν πρόκειται να σταματήσω να δουλεύω αν δεν πετύχω . Για το άμεσο μέλλον αυτό που θέλω είναι να είμαι υγιής και να δουλέψω όσο περισσότερο μπορώ για να πάω σε κάποιο κολέγιο στην Αμερική ή σε μια καλή ομάδα της Ελλάδας».
– Έχεις κάποιους παίκτες που θαυμάζεις; Αυτό που λέμε πρότυπα;
«Εμένα μου αρέσει πολύ ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, όπως και στους περισσότερους. Αλλά επίσης μου αρέσει και ο Μπουρούσης, είναι πολύ δυνατός και καλός παίκτης και αγωνίζομαι και εγώ στην ίδια θέση. Από παίκτες του NBA μου αρέσει πολύ ο Εμπίντ, ο Κέβιν Ντουράντ, ο Λεμπρόν είναι το πρότυπο μου, βέβαια λίγο δύσκολο να γίνω σαν αυτόν γιατί είμαι και είκοσι πόντους ψηλότερος (σ.σ γέλια)!».
