Οικονομίδης: “Θέλουμε Ηρακλή δυνατό και ενιαίο”

Ο συγγραφέας μας μιλάει για το βιβλίο του, πάνω στο οποίο δούλευε απ’το 2005, αλλά και για την τωρινή κατάσταση του Συλλόγου στο μπάσκετ και όχι μόνο.

Αρχικά, τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε ώστε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

«Ξεκίνησα να το γράφω απ’ το 2005, όταν και έδινα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ για να διοριστώ ως καθηγητής που είμαι τώρα. Μόλις τελείωσα τις εξετάσεις, είδα ότι έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο μπροστά μου για να ασχοληθώ και σε συνδυασμό με την τρέλα μου για το μπάσκετ, είπα να κάνω κάτι ώστε να φέρω κόσμο στην ομάδα η οποία την επόμενη χρονιά υποβιβάστηκε. Στην αρχή είχα φτιάξει μια ιστοσελίδα για την ιστορία του Ηρακλή στο μπάσκετ, με πολύ λιγότερα στοιχεία, βέβαια.Με αφορμή αυτή τη σελίδα, μετά από 3 χρόνια προσπάθησα να κάνω ένα βιβλίο για τα 100 χρόνια του συλλόγου αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε εκδοτικό ενδιαφέρον Το άφησα για κάποιο καιρό, μέχρι πριν λίγα χρόνια που ασχολήθηκα ξανά πιο εντατικά για να βγει αυτό το αποτέλεσμα».


Πως καταφέρατε να συλλέξετε όλα αυτά τα στοιχεία για τη συγγραφή του βιβλίου;

«H βασική μου πηγή ήταν οι εφημερίδες. «Ξεσκόνισα» ό,τι υπάρχει στη βιβλιοθήκη του Δήμου, όλο το υπάρχον αρχείο των εφημερίδων από το 1921 μέχρι και σήμερα. Πήγα επίσης στην Αθήνα στη βιβλιοθήκη της Βουλής. Από εκεί και πέρα με βοήθησαν κάποιες διαδικτυακές πηγές, όπως ήταν τότε η Αθλητική Ηχώ αλλά το βασικό κομμάτι ήταν οι εφημερίδες, καθώς έβλεπα ότι ανέτρεπαν γεγονότα που είχα διαβάσει σε βιβλία κι έτσι με βοηθούσαν να διορθώνω πράγματα. Ο κάθε αγώνας διασταυρώθηκε 2 και 3 φορές για να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Θυμάμαι όταν γνώρισα τον κ. Βογατσιώτη, είχα την τύχη να μου φέρει από την Αθήνα τα φύλλα αγώνα από το 1964 έως το 1987. Συνέλεξα τα επίσημα στοιχεία από το 1987 και μετά με κάλυψε ο Γαλάνης που μου έδωσε όλα τα στατιστικά».

Απ’ότι καταλαβαίνω πρέπει να αφιερώσατε ατελείωτες ώρες με πολύ μεράκι…

«Ξεκίνησα με δική μου βούληση να μάθω ποιος ήταν ο πρώτος σκόρερ του Ηρακλή, ο μακροβιότερος παίχτης κλπ. Ήθελα να ξέρω τα πάντα για την ομάδα. Δεν είναι εύκολο, απαιτείται πολύς χρόνος».

Έχετε κάτι καινούργιο στο μυαλό σας που θα θέλατε να κάνετε στο μέλλον;

«Έχω αρκετές σκέψεις στο μυαλό μου. Προς το παρόν θα ήθελα να ξεκουραστώ λίγο, μέχρι να αρχίσω το επόμενο μου πρότζεκτ. Το σίγουρο είναι ότι σε βάθος τριετίας θέλω να κάνω κάτι για το γυναικείο μπάσκετ, απλά περιμένω την ψηφιοποίηση των Φ.Α»

Είστε ικανοποιημένος με την κινητικότητα τις πρώτες αυτές μέρες της κυκλοφορίας του βιβλίου;

«Θεωρώ ότι ήταν αρκετά καλή, λαμβάνω πολλά θετικά μηνύματα επίσης».

Από που μπορούμε να το προμηθευτούμε;
«Από το ΙRA STORE στον Γυμναστικό Σύλλογο».

Μιας και έχετε ασχοληθεί τόσο με τον μπασκετικό Ηρακλή, ποια είναι η γνώμη σας για το μέλλον του Συλλόγου;

«Είναι μια αναγνωριστική χρονιά φέτος. Ο κόσμος χρειάζεται έναν δυνατό Ηρακλή στο μπάσκετ προκειμένου να αντισταθμίσει κάπως τα προβλήματα του ποδοσφαίρου. Υπάρχει μεγάλη δίψα μετά από αποχή 8 ετών απ’την Α1.Μην ξεχνάμε ότι είναι μια κατηγορία νεά για τη διοίκηση. Το βασικό είναι να υπάρχει ένας βασικός κορμός και να μη γίνουν τα λάθη του παρελθόντος».

Με την ιδιότητα του συγγραφέα,για ποιον λόγο θα λέγατε ότι καποιος οφείλει να βάλει στη συλλογή του το βιβλίο σου;

«Είναι ευκαιρία για τον κάθε φίλαθλο να έχει συγκεντρωμένα όλα αυτά τα στοιχεία για το μπάσκετ του Ηρακλή με περίπου 1000 φωτογραφίες, στατιστικά, αφιερώματα. Λίγο να είσαι λάτρης του μπάσκετ, το θέλεις».

Θεωρείτε ότι τώρα που η ομάδα ανέβηκε και ο κόσμος έχει καλή ψυχολογία, ήταν η κατάλληλη στιγμή για την έκδοση του βιβλίου;

«Ήταν μια ευτυχής συγκυρία, θα έλεγα. Κάθε καλοκαίρι το είχα έτοιμο αλλά πάντοτε προέκυπτε μια νέα πηγή για να προσθέσω καινούργιες πληροφορίες. Ο πατέρας μου έλεγε ότι δε θα καταφέρω να το τελειώσω ποτέ γιατί πάντα θα θέλω να το εμπλουτίζω περαιτέρω. Ήταν έτοιμο απ τον Απρίλιο, απλά περίμενα να τελειώσει η σαιζόν».

 

Ποιον παίχτη του Ηρακλή θα ξεχωρίζατε

«Είναι όλοι αγαπημένοι παίχτες, δε θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιον. Λίγο πολύ είμαι της γενιάς του Ίνγκραμ αλλά δε γίνεται να αδικήσω κι άλλους μεγάλους παίχτες που πέρασαν απ’τον Ηρακλή όπως ο Ζντοβτς και ο Σακελλαρίου»

Από αυτά που έχετε ζήσει, ποια ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της ομάδας που σου έχει μείνει ανεξίτηλη στο μυαλό;

«Δε θα πω για αγώνα που ήμουν μεσα στο γήπεδο. Θα πω για την ομάδα του Μπέρι και του Ζντοβτς που προκρίθηκε στην Ευρωλίγκα, ενώ τότε, ως έφηβος ζούσα στην Αυστραλία. Η μόνη πηγή για να μάθουμε τότε ειδήσεις του μπασκετ, καθώς δεν υπήρχε το ιντερνετ, ήταν μέσω του ΑΝΤ1 satellite όπου μετέδιδαν το δελτίο ειδήσεων τα ξημερώματα. Με τον πατέρα μου θυμάμαι ξυπνήσαμε 6 η ώρα το πρωί και ακούσαμε ότι ο ΠΑΟΚ έχασε από τον Ηρακλή στον τελευταίο αγώνα των play off της Α1 και ο Ηρακλής είναι αυτός που προκρίνεται στην Ευρωλίγκα της επόμενης περιόδου . Όπως καταλαβαίνεις, χοροπηδούσαμε απ τη χαρά μας, σηκωσαμε όλη τη γειτονιά στο πόδι!»

Θεωρείτε ότι αυτή η επιτυχία της πρόκρισης στην Ευρωλίγκα, εν τέλει λειτούργησε ως μπούμερανγκ για τη συνέχεια της ομάδας;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμασταν πολύ τυχεροι με τους τότε Αμερικανούς ιδιοκτήτες της ομάδας. Υστερα τραυματίστηκε και ο Ζντοβτς […] ήταν κακή η συγκυρία. Βέβαια και μόνο που η ομάδα έπαιξε στην Ευρωλίγκα και συγκαταλεγόταν μέσα στις 10 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, είναι ένα τεράστιο επίτευγμα–ακόμα και αν η συνέχεια δεν ήταν η ίδια».

Πιστεύετε ότι μπορεί να επαναληφθεί μια τέτοια επιτυχία; Κι αν ναι με ποιον τρόπο;

«Ίσως αν ακολουθούσαμε το παράδειγμα της δεκαετίας του 2000 αναδεικνύοντας έναν κορμό Ελλήνων παιχτών εκ των οποίων ο καθένας θα ξέρει τον ρόλο του, θα μπορούσε να ξανασυμβεί. Θυμάμαι τον τωρινό μας αρχηγό, τον Καλαϊτζίδη, πιτσιρικάς τότε, να «κλειδώνει» τον Μουλαομέροβιτς και να μην τον αφήνει να πάρει ανάσα[…] κι άλλα νέα παιδιά που έμπαιναν σαν «καμικάζι» στο γήπεδο και πλαισίωναν επάξια τα τότε αστέρια μας, τον Διαμαντίδη και τον Παπαδόπουλο. Όταν ξέρει ο καθένας τον ρόλο του και υπάρχει μια ενιαία φιλοσοφία τότε ίσως μπορείς να κάνεις το κάτι παραπάνω συγκριτικά με τα χρήματα που διαθέτεις».

Πιστεύετε δηλαδή ότι είναι σε σωστό δρόμο η φιλοσοφία που περιέγραψε ο πρόεδρος ο κύριος Δρακόπουλος, ότι πρέπει πρώτα να φτιάξουμε έναν κορμό Ελλήνων και μετά να πορευτούμε και με τους ξένους παίχτες;

«Ναι φυσικά, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια βάση παιχτών για να μπορέσεις να «χτυπήσεις» μια θέση στα play offs. Την τελευταία χρονιά που παίξαμε Α1, είχαμε μόνο τον Δέσπο, τον Πέτροβιτς και τον Λαμπρόπουλο από τη χρονιά που ανέβηκε η ομάδα. Ισως, λοιπόν αυτό να είναι ένα πρόβλημα. Βέβαια απ’ την άλλη είναι και το οικονομικό. Αν δεν μπορείς να εξασφαλίσεις ένα καλό μπάτζετ, δεν μπορείς να έχεις και πολλές απαιτήσεις».

Τι μήνυμα θα θέλατε να περάσεις στον κόσμο του Ηρακλή για το μπάσκετ;

«Κατ’αρχάς θα ήθελα να είμαστε κοντά στην ομάδα. Η κερκίδα που βιώσαμε με την Καστοριά ήταν κάτι μοναδικό. Πρέπει να δώσουμε το μήνυμα στο κόσμο ότι ο Ηρακλής επέστρεψε και μόνο θετικά πράγματα θα συμβαίνουν από εδώ και πέρα».

Κατά τη γνώμη σας, παίζει ρόλο το Ιβανώφειο στην επιτυχία της ομάδας;

«Σίγουρα, είναι μια πολύ καυτή έδρα! Στήνεται μια καταπληκτική κερκίδα και αυτό αποτελεί ένα αγωνιστικό πλεονέκτημα της ομάδας».

Με γνώμονα την καλή έδρα, πιστεύετε ότι μπορεί να αντισταθμιστούν οι οικονομικές διαφορές με τις άλλες ομάδες;

«Κοιτάξτε, ο κόσμος μπορεί να μη βάζει καλάθια, κάτι που διαπιστώσαμε και τα προηγούμενα χρόνια με τον Φάρο και τον Απόλλωνα Πατρών, παρ’όλα αυτά σπρώχνει την ομάδα και είναι ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα το οποίο μπορει να αντισταθμίσει τυχόν οικονομικά μειονεκτήματα».

Ποιοι θεωρείτε είναι λόγοι που το μπάσκετ στη Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει υποβαθμιστεί;

«Κατ’αρχάς φταίει η κατάργηση της ενιαίας διαχείρησης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, κάτι που συνέβη κατά τη δεκαετία του ’90 και βλέπαμε ομάδες, όπως το Παγκράτι, με παιχταράδες στο ρόστερ τους. Επίσης άλλος ένας λόγος είναι η διάσπαση του Ευρωπαϊκού μπάσκετ σε ULEB και FIBA. Δεν είμαστε NBA, κάθε ομάδα της Ε.Ε. έχει την ιστορία της.
Για παράδειγμα, εγώ που είμαι Ηρακλής, θα παρακολουθήσω μόνο ματς του Ηρακλή, είτε παίζει Ευρωλίγκα είτε Α2. Δεν πρόκειται να δω ΠΑΟ-Εφές, επειδή μια ελληνική ομάδα μετέχει σε μια ευρωπαική διοργάνωση. Είναι δύσκολο ο Ευρωπαίος φίλαθλος να μπει στη λογική «ποια είναι η ομάδα της περιοχής να τη δω επειδή παρακολουθώ Ευρωλίγκα». Γενικότερα η τακτική των κλειστών συμβολαίων ωφελεί μόνο τους ισχυρούς και αποτρέπει τις μικρές ομάδες να γίνουν ανταγωνιστικές κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός του χρόνου μπορεί να αγωνίζεται στην Α2, αλλά λόγω συμβολαίου να παίζει στην Ευρωλίγκα».

Έχετε γνώμη για τις ακαδημίες του Ηρακλή; Πιστεύεις ότι είναι σε καλό δρόμο πλέον;

«Απ’ό,τι είδα, πέρυσι ξεκίνησε μια προσπάθεια ενίσχυσης και στα πιο μικρά τμήματα της ομάδας, όπως στο εφηβικό όπου ήρθαν αρκετά ταλέντα. Άρα τολμώ να πω ότι βρισκόμαστε
στη σωστή κατεύθυνση. Πρέπει βέβαια να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια ώστε να βγουν κι άλλα ταλέντα και παράλληλα τα μικρά παιδιά να αγαπήσουν το μπάσκετ και να έχουν στο μυαλό τους ότι αν δουλέψουν σκληρά, θα μπορέσουν να παίξουν και στην ανδρική ομάδα η οποία δεν είναι σε καμία περίπτωση αποκομμένη από τις ακαδημίες. Όλα είναι θέμα δουλειάς. Τρανό παράδειγμα ο Χατζηβρέττας και ο Διαμαντίδης οι οποίοι όταν ήρθαν στον Ηρακλή επαιρναν τα κλειδιά του Ιβανωφείου και εξασκούνταν όλο το βράδυ στο σουτ…»

Βέβαια, σημαντικό ρόλο στην άνοδο των ακαδημιών παίζει και η επιτυχία της πρώτης ομάδας..

«Σίγουρα! Ήταν μια δύσκολη 10ετία για τον μπασκετικό Ηρακλή, χαθήκαμε τελείως από το ελληνικό μπάσκετ. Ελπίζω , πάντως ότι κι εγώ με το βιβλίο, έβαλα ένα λιθαράκι στην προβολή της ομάδας. Το σημαντικό είναι να ακουστούμε ξανά και να δουν όλοι φορείς ότι επιστρέψαμε και δεν πάμε πουθενά».

 

Ο Ηρακλειδέας έχει την υπομονή να αντέξει μερικά χρόνια χωρίς κάποια μεγάλη επιτυχία στο μπάσκετ, προκειμένου να χτιστεί ένας βασικός κορμός στην ομάδα;

«Με βάση την πορεία της ομάδας μέχρι τώρα, νομίζω έχουμε υπομονή. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ξεκινάμε με μια ομάδα που μέχρι πέρυσι έπαιζε στην Α2 και ήμασταν αγανακτισμένοι που δεν ξεκολλούσε από εκεί. Σίγουρα θέλουμε να πάρουμε χαρά απ’το τμήμα αλλά δεν μπορούμε από την πρώτη χρονιά να έχουμε βλέψεις για 4άδα και τίτλους. Παρ’όλα αυτά, ίσως μπορούμε να έχουμε μια σταδιακά ανοδική πορεία, όπως συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια. Φέτος, ας πούμε, έγινε μια επένδυση με το παιδικό και το εφηβικό, έχουμε παιδιά που παίζουν στην Εθνική Εφήβων αυτή τη στιγμή. Καλό θα ήταν να συμπορευτούν όλα τα τμήματα μαζί με στόχο την επιτυχία της ομάδας. Εξ’άλλου ο στόχος των ακαδημιών, εκτός από τον πρωταθλητισμό, είναι η ανάδειξη ταλέντων και η αγάπη για την ομάδα».

Ένα σχόλιο για τα υπόλοιπα τμήματα του Ηρακλή (ποδόσφαιρο, βόλλεϊ κλπ).

«Το βόλλεϊ, όπως φαίνεται,έχει βρει τον δρόμο του. Έχει σταθεροποιηθεί στην Α1 και με την στήριξη του κόσμου μπορεί τις επόμενες χρονιές να φτάσει ακόμα ψηλότερα. Όσον αφορά το ποδόσφαιρο πάλι…(γέλια), τι να πούμε, μακάρι να βρεθεί μια άκρη, είναι μεγάλη η πίκρα για όλους μας κι ας είμαι μπασκετικός. Μακάρι να βρεθεί μια λύση η οποία θα ενώνει και δε θα διχάζει τον κόσμο του Ηρακλή. Δυστυχώς στα δύσκολα έχουμε μια τάση να μαλώνουμε μεταξύ μας. Χρειάζεται συσπείρωση ώστε να γίνει πάλι η ομάδα δυνατή.
Ο Ηρακλειδέας οφείλει να αγαπήσει την ομάδα ανεξαρτήτου των επιτυχιών της. Το Γ.Σ. παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σ’ αυτό, καθώς ενώνει όλα τα τμήματα και καθιστά τον Ηρακλή ενιαίο. Επίσης γίνεται μια πολύ όμορφη προσπάθεια τα τελευταία χρόνια με το IRA CAMP. Είναι σημαντικό τα διαφορετικά τμήματα να μη λειτουργούν ανταγωνιστικά μεταξύ τους. Ένας ενιαίος Ηρακλής όπως είδαμε με το χορό του ΓΣ και το iracamp είναι σαφώς πιο ισχυρός. Μόνο έτσι μπορεί ο σύλλογος να γιγαντωθεί και να έχει μια τεράστια δυναμική. Όλοι μας μπορούμε να συμβάλλουμε σε αυτό».

Και μια τελευταία ευχή για το κλείσιμο.

«Να είμαστε πιο κοντά στην ομάδα και τα δύσκολα να ανήκουν πλέον στο παρελθόν».

Ευχαριστούμε πολύ και ελπίζουμε σε μελλοντικές δουλειές, εξίσου όμορφες…

«Εγώ σας ευχαριστώ. Να είστε καλά»!

 

Παύλος Ραμφόπουλος

Δημήτρης Βοσνάκης

Σχετικά Άρθρα

Back to Top