Παραπονεμένα λόγια…

Παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο τη τελευταία συνέντευξη του Αντώνη Ρέμου όπου γι ακόμα μια φορά αναφέρεται σε όσα βίωσε κατά τη θητεία του στον Ηρακλή. Απέναντι …

Ηρακλής, Ποδόσφαιρο

Παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο τη τελευταία συνέντευξη του Αντώνη Ρέμου όπου γι ακόμα μια φορά αναφέρεται σε όσα βίωσε κατά τη θητεία του στον Ηρακλή. Απέναντι του ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις ένας δημοσιογράφος του οποίου το πεδίο ενασχόλησης δεν είναι ο αθλητισμός ώστε να τεθούν οι κατάλληλες ερωτήσεις ή να αμφισβητήσει τα λεγόμενα του συνομιλητή του. Προνομιακό περιβάλλον θα το χαρακτήριζε κάποιος.

Η ιστορία της ενασχόλησης του Αντώνη Ρέμου με τα κοινά του συλλόγου, καθώς και η ιστορία γενικότερα ως επιστήμη, χωρίζεται σε δυο μέρη. Από τη μια έχουμε τα γεγονότα, τα οποία συνήθως δεν αμφισβητούνται. Από την άλλη έχουμε τις κρίσεις, για τις αιτίες που προκάλεσαν αυτά τα γεγονότα, για τις συνέπειες αυτών των γεγονότων κοκ. Οι κρίσεις είναι υποκειμενικές και πραγματικά παίζει τεράστιο ρόλο η σκοπιά από την οποία ο καθένας βιώνει το καθετί.

Ας δούμε λοιπόν τα γεγονότα της παρουσίας του Αντώνη Ρέμου και μετά ας επιχειρήσει ο καθένας μας τη δική του κρίση, βασισμένη όμως σε πράγματα που συνέβησαν, όχι σε πράγματα που νιώθουμε ή ψυχανεμιζόμαστε ότι συνέβησαν.

Ο Αντώνης Ρέμος, ήταν και παραμένει οπαδός του Ηρακλή. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν αμφισβητείται. Ο Αντώνης Ρέμος ανέλαβε τον Ηρακλή, πραγματικά κατεστραμμένο, σε πολύ καλύτερη μοίρα από σήμερα αλλά σε μια πρωτοφανή κατάσταση για τα τότε δεδομένα. Ο Αντώνης Ρέμος όμως όταν ξεκίνησε αυτό το πολύ δύσκολο εγχείρημα δεν ήταν μόνος. Στο πλάι του έστεκαν παραγοντικοί ογκόλιθοι του συλλόγου, οι οποίοι τον στήριξαν όχι μόνο ηθικά αλλά κυρίως οικονομικά. Μπορούμε να πούμε ότι εκείνη την περίοδο ο Ρέμος μάζεψε την αφρόκρεμα των παραγόντων του Ηρακλή. Ήταν πολύ σημαντικό να επιτύχει στη θητεία του εκείνο το συμβούλιο, γιατί επρόκειτο για τη τελευταία ευκαιρία αναγέννησης του Ηρακλή όπως τον γνωρίζαμε μέχρι τότε. Η διοίκηση στηρίχτηκε από το σύνολο του κόσμου ειδικά τα πρώτα δυο χρόνια. Όλοι όσοι βρισκόμασταν κοντά στον Ηρακλή από οποιοδήποτε πόστο, αντιλαμβανόμασταν ότι κυρίαρχο μέλημα ήταν η αποπληρωμή των χρεών, η οικονομική εξυγίανση και η σταδιακή ανάπτυξη του συλλόγου. Τα σύννεφα άρχισαν να μαζεύονται όταν ένας ένας οι οικονομικοί παράγοντες που πλαισίωναν τον Αντώνη Ρέμο άρχισαν να αποχωρούν. Την πόρτα άνοιξε ο Μπάμπης Ξανθόπουλος και φτάσαμε στις αρχές του 2009 όπου στα γραφεία της Μίκρας μοναδικός που έμενε από αυτούς που ξεκίνησαν το εγχείρημα της αναγέννησης του Ηρακλή ήταν ο λογιστής και προσωπικός φίλος του Αντώνη Ρέμου, Δήμος Πολύκαρπος.

Δυστυχώς εκεί κάπου το όνειρο της εξυγίανσης και της αναγέννησης χάθηκε. Το πλάνο τριετίας που είχε καταρτιστεί έμεινε στα χαρτιά, τα παλιά χρέη έμεναν ακάλυπτα ενώ νέα άρχισαν να συσσωρεύονται στην ΠΑΕ Ηρακλής. Μοιραία άρχισε και η γκρίνια, η αμφισβήτηση και η μουρμούρα από την κερκίδα. Το αν ήταν δίκαιο ή άδικο ας το κρίνει ο καθένας, προς το παρών είπαμε μεταφέρουμε μόνο γεγονότα.

Εκεί κάπου ο Αντώνης Ρέμος αποστασιοποιείται, σταματά η παρουσία του στο γήπεδο και ξεκινά μια πραγματικά εφιαλτική εσωστρέφεια εντός του συλλόγου, η οποία φτάνει στο ζενίθ της σε εκείνο το αλήστου μνήμης παιχνίδι για πάρα πολλούς λόγους με την Ξάνθη τη τελευταία αγωνιστική.

Η κατάληξη όλης αυτής της ιστορίας γνωστή και δυστυχώς ακόμα δεν την έχουμε ξεπεράσει ως οργανισμός. Και μιας και οι δηλώσεις του πρώην προέδρου της ΠΑΕ είτε το θέλει είτε όχι επηρεάζουν σε τεράστιο βαθμό τη πραγματικότητα του συλλόγου οφείλουμε να κάνουμε κι εμείς μια κρίση πάνω στα λεγόμενα του.

Ο Αντώνης ο Ρέμος, δηλώνει ότι αισθάνεται ριγμένος από την αντιμετώπιση που είχε ο ίδιος και ο Ηρακλής σε σχέση με άλλους συλλόγους όπως ο Παοκ του Θοδωρή Ζαγοράκη. Έχει απόλυτο δίκιο να αισθάνεται έτσι. Αυτός από τη μια πάλευε να εξοφλήσει χρέη παλιότερων διοικήσεων, και από την άλλη ο Ζαγοράκης έβλεπε τα χρέη της δικής του ομάδας να παγώνουν, ενώ παράλληλα απολάμβανε της τεράστιας οικονομικής βοήθειας ανθρώπων τύπου Τσοχατζόπουλου, οι οποίοι όπως αποδείχτηκε αργότερα ενίσχυαν με χιλιάδες ευρώ τα ταμεία της ασπρόμαυρης ΠΑΕ. Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου τα λόγια του Αντώνη σε ένα πηγαδάκι πριν από μια συνέντευξη τύπου όπου δήλωνε σίγουρος ότι ο Παοκ με τη στρατηγική που επέλεξε θα καταστραφεί, ενώ δήλωνε βέβαιος για την ανταμοιβή των κόπων των δικών του και της υπομονής του φίλαθλου κόσμου του Ηρακλή.

Ο Αντώνης Ρέμος δηλώνει ότι οι οργανωμένοι οπαδοί του Ηρακλή έριξαν την ομάδα στις ερασιτεχνικές κατηγορίες για να προσωποποιηθούν τα χρέη πάνω του. Είναι αντιληπτή η πικρία, αλλά αγαπητέ Αντώνη είναι δυνατόν να ξεχνάς ότι η ΕΠΟ αρχικά δεν αδειοδότησε τον Ηρακλή το 2010, πριν ακόμα αναλάβει η διοίκηση πρωτοδικείου που πρόεκυψε μετά. Ξεχνάς τους νόμους που καταστρατηγήθηκαν για να μπορέσει τελικά να βγει ο Ηρακλής από τη μέση μια χρονιά αργότερα; Ξεχνάς το μέγεθος του σκανδάλου που αποκαλύφθηκε λίγους μήνες αργότερα και περιέγραφε με γλαφυρότητα τον τρόπο εξόντωσης της ομάδας; Ξεχνάς τις πορείες, τις συγκρούσεις, τους συλληφθέντες οι οποίοι κυρίως ανήκαν στους οργανωμένους; Και ακόμα Αντώνη αν τα ξεχνάς όλα αυτά, πώς γίνεται να ξεχνάς εκείνες τις ηχογραφημένες συνομιλίες στις οποίες αναφέρονταν ότι ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πέσει ο Ηρακλής.

Σίγουρα είναι ευκολότερο και σίγουρα ακίνδυνο να διατυπώσεις μια άποψη σύμφωνα με την οποία για όλα φταίνε οι οργανωμένοι και να μην αναφέρεις για παράδειγμα το όνομα Μυτιληναίος, όμως Αντώνη στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα ο Ηρακλής και ο κόσμος του δεν έχει ανάγκη από εύπεπτα λόγια, έχει ανάγκη από την αλήθεια, όσο διαφορετική και αν είναι για τον καθένα μας.

Κλείνοντας ας επισημανθεί ότι ίσως κανείς μας να μην καταλαβαίνει πόσο κακό κάνει στον σύλλογο αυτό το αφήγημα που έχει στηθεί από πολλούς πρώην παράγοντες του Ηρακλή με προεξάρχοντα τον Αντώνη Ρέμο, όπου σύμφωνα με αυτό η ομάδα περιβάλλεται από χιλιάδες αχάριστους φιλάθλους οι οποίοι αφού κάποιος βάλει λεφτά στην ομάδα τους στο τέλος τον βρίζουν και τον διώχνουν. Αν κάποιος δεν ξέρει σε τι αναφερόμαστε θα φανταστεί ότι όλα αυτά τα χρόνια ο φίλαθλος του Ηρακλή κουράστηκε να σηκώνει τίτλους, να απολαμβάνει ευρωπαϊκές πορείες και δεν ικανοποιείται με τίποτε!

ΥΓ. καλώς σας βρήκαμε

Σχετικά Άρθρα

“Στα όπλα” οι “παλιοσειρές” του οπαδικού κινήματος για αδειοδότηση και Καυτανζόγλειο!

Ποδόσφαιρο

Back to Top