Ό,τι ακριβώς δεν είχε κατά τη διάρκεια της φετινής αγωνιστικής σεζόν η πρώτη ομάδα του Ηρακλή, το είχε – και με το παραπάνω – η δεύτερη ομάδα της ΠΑΕ.
Οι Νέοι του Ημίθεου «έβαλαν τα γυαλιά» στους «μεγάλους», όχι μόνο σε επίπεδο αγωνιστικής αποτελεσματικότητας, αλλά – πρώτα από όλα – σε επίπεδο οργάνωσης, καθώς στον οργανωτικό τομέα στηρίχθηκε η μέγιστη επιτυχία της κατάκτησης του πρωταθλήματος.
Η πρώτη ομάδα αποδείχθηκε ότι – ουσιαστικά – δεν είχε επιτελική καθοδήγηση, καθώς (κατά την αφοπλιστική δημόσια ομολογία του ιδίου του μεγαλομετόχου) «δεν υπήρχε διοίκηση».
Η Κ19 – σε πλήρη αντίθεση – στηρίχθηκε πρωταρχικά στον τομέα της οργάνωσής της, βασιζόμενη στην άριστη τεχνογνωσία του αντικειμένου της Υποδομής, που κατέχει ο Κώστας Ηλιάδης και, μάλιστα, παρά το μειονέκτημα της καθυστερημένης ενεργοποίησής της, λόγω του ότι καθυστέρησε να συσταθεί και η νέα ΠΑΕ.
Η πρώτη ομάδα, όσο και να το προσπάθησε και μέσω της διορθωτικής μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου, δεν ευτύχησε να φτάσει σε επίπεδο επιλογών αγωνιστικού δυναμικού, που να της προσφέρουν αγωνιστική ανάταση, καταλήγοντας στα χαμηλά της βαθμολογίας και χάνοντας ακόμη και την κατηγορία, εξαιτίας της αφαίρεσης των τριών βαθμών από την ΕΠΟ.
Η Κ19 – και πάλι εν αντιθέσει – χρησιμοποιώντας την τεχνογνωστική βάση, στην οποία στηρίχθηκε, προχώρησε σε απολύτως εύστοχες επιλογές παικτών, μολονότι, πολλές επιλογές χάθηκαν, λόγω – ακριβώς – της καθυστερημένης ενεργοποίησης του Τμήματος.
Η πρώτη ομάδα άλλαξε πέντε προπονητές στη σεζόν και… «χαΐρι» δεν είδε, καθώς κανένας εξ αυτών δεν κατόρθωσε να πείσει και – πάνω από όλα – να πετύχει στόχους.
Η Κ19 βασίστηκε στον… «τυφλοσούρτη» της επιτυχίας, με τον Κώστα Ηλιάδη να εμπιστεύεται – για μια ακόμη φορά στη θητεία του στην «κυανόλευκη» Ακαδημία – τον Μαργαρίτη Κεχαγιά και – βεβαίως – να δικαιώνεται με τον πιο εμφατικό τρόπο…
Εν ολίγοις, οι Νέοι του Ηρακλή, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, δεν κατήγαγαν μόνο έναν περηφανή θρίαμβο, που τους κατέγραψε στην ιστορία του ποδοσφαιρικού Ημίθεου, αλλά ως συνολικός οργανισμός κατόρθωσε κάτι πολύ σπουδαιότερο: να δείξει τον δρόμο και τον τρόπο της επιτυχίας στην πρώτη ομάδα και στην διοίκηση της…
Το αν υπάρχει η ικανότητα και η δυνατότητα να ακολουθηθεί αυτή η συνταγή της επιτυχίας, αποτελεί αντικείμενο μιας άλλης, πολύ μεγάλη, συζήτησης…
