Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η ομάδα βόλεϊ, όχι μόνο δεν θα μπορούσε να βρίσκεται σε ένα επίπεδο «μεγαλομεσαίου» αγωνιστικού προφίλ στη Volley League, φτάνοντας δύο συνεχόμενες φορές στον τελικό κυπέλλου, αλλά θα είχε οδηγηθεί στον αγωνιστικό μαρασμό της Α2…
Αυτή είναι η απόλυτη και σκληρή πραγματικότητα για τον Αυτοκράτορα του ελληνικού βόλεϊ και όσοι αρνούνται να τη διαχειριστούν, θα πρέπει να το πράξουν άμεσα.
Η ομάδα βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, χάρη στην υπέρβαση, που επιχειρούν τις τελευταίες αγωνιστικές περιόδους ο Μάκης Καλαϊτζίδης και οι διοικητικοί συνεργάτες του, με διαρκές τρέξιμο, με κυνήγι μέχρι και του τελευταίου ευρώ, «αλχημείες» σε όλα τα επίπεδα, υπερπροσπάθεια και – πάνω από όλα – αποδεδειγμένη γνώση του αντικειμένου.
Ως εδώ, όμως. Δεν πάει παρακάτω. Η αμαξοστοιχία δεν βρίσκει ράγες για να συνεχίσει το ταξίδι της. Αν και εφόσον δεν τοποθετηθούν στο διάβα της νέες, πρόσθετες ράγες, η ατμομηχανή παύει να λειτουργεί.
Εν ολίγοις, παίδες, η διοίκηση στέρεψε από λύσεις και αδυνατεί να βγάλει με υπερβάσεις άλλη μια χρονιά στη μεγάλη κατηγορία του αθλήματος.
Θα πρέπει να «καθαρίσει» με τις οικονομικές υποχρεώσεις της σεζόν, που μόλις ολοκληρώθηκε, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για αδειοδότηση ενόψει της νέας περιόδου και να συγκροτήσει ρόστερ ανταγωνιστικό για το κορυφαίο επίπεδο… Σενάριος επιστημονικής φαντασίας, υπό αυτές τις συνθήκες…
Ξεκάθαρα και με μαθηματική ακρίβεια όλα οδηγούν στην Α2… Εκτός αν…
Εκτός αν ο κόσμος του Ηρακλή κινητοποιηθεί και συμπαρασταθεί δυναμικά, επιχειρώντας τη δική του υπέρβαση, ενισχύοντας την προσπάθεια με μαζική αγορά διαρκείας για την προσεχή σεζόν.
Είναι μόνο μερικές εκατοντάδες εισιτήρια διαρκείας και ο κόσμος του Συλλόγου τεράστιος…
Ένας κόσμος διψασμένος για επιτυχίες, ένας κόσμος, ο οποίος διακατέχεται από παθολογική επιθυμία να… «βγάλει γούστα» και να απαλύνει τη γεύση της πίκρας, που του κερνά επί σειρά ετών το ποδόσφαιρο…
Και τα… «γούστα», παίδες, απαιτούν στήριξη, έμπρακτη και άμεση. Εισιτήριο διαρκείας, λοιπόν, για τη νέα προσπάθεια του Αυτοκράτορα!
Όχι το καλοκαίρι, όχι τον… Σεπτέμβριο…
Τώρα, μέσα στον Μάιο! Τώρα υφίσταται η ανάγκη να κλείσει οικονομικά η σεζόν και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να «ανοίξει» η προπαρασκευή για την επόμενη. Το καλοκαίρι θα είναι αργά…
Και θα έχουμε να γευτούμε ένα ακόμη ποτήρι γεμάτο πίκρα και απογοήτευση. Δεν το αξίζει ο Ηαρκλειδέας. Δεν το αξίζει η μέγιστη ομάδα βόλεϊ του Συλλόγου, η ομάδα, που έβαλε το βόλεϊ στα ελληνικά νοικοκυριά, μέσα από την απαράμιλλη διαδρομή της στην ελίτ της Ευρώπης…
Είναι κρίμα, για όλους όσοι νιώθουν από ΗΡΑΚΛΗ…
Διαρκείας για το βόλεϊ, ΤΩΡΑ!!! Πριν να είναι αργά…