Ο καλαθοσφαιρικός Ηρακλής δεν μπορεί να διατηρεί το παραμικρό παράπονο από τη στάση του κόσμου απέναντί του, κατά τη διάρκεια της φετινής αγωνιστικής περιόδου.
Από τη στιγμή κατά την οποία η «κυανόλευκη» οπαδική βάση αντιλήφθηκε ότι πραγματοποιήθηκαν οι δέουσες διορθωτικές κινήσεις, που ήταν ικανές να απαλείψουν τα λάθη ενός «κακού» καλοκαιριού, βρέθηκε με θέρμη δίπλα στην ομάδα, προσπερνώντας με ευχέρεια τα όποια στραβοπατήματά της κατά την πορεία.
Οι διορθωτικές κινήσεις, που αποτέλεσαν το κλειδί της ανάκαμψης, άρχισαν λίγες μέρες πριν το πρώτο τζάμπολ της περιόδου, με την αποπομπή του (ανύπαρκτου αγωνιστικά) Σέσκους και την έλευση – «ματ» των Πολυτάρχου – Ρουτκάουσκας και κορυφώθηκαν μετά τον ατυχούς έκβασης αγώνα στο Κλειστό του Αγίου Θωμά με την «κατοστάρα» από το Μαρούσι, με την έλευση του Κώστα Μέξα.
Από εκεί και πέρα ο μπασκετικός Ημίθεος «γέμισε» από θετικότητα, καταγράφοντας τα γνωστά νικηφόρα σερί του, τα οποία – στον πρώτο γύρο – διακόπηκαν λόγω των τραυματισμών κομβικών παικτών του και στον δεύτερο, λόγω της αποδεδειγμένης ανωτερότητας του Ιωνικού και του παρατεταμένου «ντεφορμαρίσματος», που είναι – ίσως – και λογικό να ταλανίζει την ομάδα.
Πράγματι, εδώ και αρκετές αγωνιστικές, ακόμη και σε όσα παιχνίδια επικρατούν οι «κυανόλευκοι», το πετυχαίνουν όντας εκτός ρυθμού και φόρμας κατά την παραδοχή του (εξαιρετικού, πλην όμως, επίσης… «ντεφορμαρισμένου») Κώστα Μέξα…
Ίσως να πρόκειται για μία φυσιολογική κάμψη της ομάδας, λόγω της υπερπροσπάθειας, την οποία πράγματοποίησε, προκειμένου να κατακτήσει το πρωτάθλημα της κατηγορίας, κάτι που πέτυχε, εφόσον – πανθομολογούμενα – ο Ιωνικός ήταν εκτός συναγωνισμού…
Μπορεί να βλέπουμε μια ομάδα χωρίς τη σπιρτάδα και τις εμπνεύσεις των μέσων του πρωταθλήματος, με έναν Ρουτκάουσκας να θυμίζει τις εξαιρετικά χαμηλών πτήσεων μέρες της πρώτης «κυανόλευκης» θητείας του, αλλά αυτό δεν σημαίνει – και δεν πρέπει να σημαίνει – τίποτε ως προς την τελική επίτευξη του στόχου της ανόδου.
Ο Ημίθεος πάλεψε σκληρά για να αποκτήσει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα play offs έναντι όλων των υπολοίπων πιθανών αντιπάλων του, όπως και να το πετύχει να μην βρίσκεται πίσω σε νίκες έναντι ουδενός από αυτούς.
Αυτό οφείλει να εκμεταλλευτεί η ομάδα στο παρκέ και αυτό οφείλει να στηρίξει μαζικά ο κόσμος από εδώ και πέρα, μεταδίδοντας θετική ενέργεια στην ομάδα του Μέξα.
Ο στόχος είναι πιο εφικτός από ποτέ, αρκεί για το διάστημα του Μαΐου, οπότε και θα παιχθεί η διαδικασία της ανόδου, να εγκαταλείψει την ομάδα το βάσανο των τραυματισμών, που τόσο πολύ την ταλαιπώρησε φέτος.
Ακόμη και τώρα, λίγο πριν την τελική και καθοριστική φάση της προσπάθειας, σημειώθηκε η απώλεια του Μιχάλη Λιάπη, ενός πολύτιμου «έκτου παίκτη», από τον οποίο ο κόουτς γνώριζε ότι θα εισπράξει άμυνα, πόντους και ενέργεια με την είσοδό του στο παιχνίδι.
Οι Ηρακλειδείς θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι ώστε να περιβάλλουν με θετική αύρα και δυναμική την τελική φάση της προσπάθειας, με σκοπό, όλοι μαζί, κόσμος και ομάδα, να καλύψουν τη μικρή απόσταση, που τους χωρίζει από την υλοποίηση του – ανέφικτου τα προηγούμενα χρόνια – στόχου…
