Πλέον, είναι ΟΜΑΔΑ, έχει ΨΥΧΗ, έχει ΚΟΟΥΤΣ, είναι ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ…

Να, γιατί ο φετινός Ηρακλής πέτυχε απέναντι στον Ιωνικό ό,τι δεν πέτυχε απέναντι σε Φάρο και Περιστέρι τα προηγούμενα χρόνια…

Ηρακλής, Μπάσκετ

Πιο ικανός και έτοιμος από ποτέ για το άλμα της πολυπόθητης επιστροφής στη μεγάλη κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ αποδεικνύεται ο Ηρακλής του σήμερα.

Ακριβώς, επειδή διαθέτει συστατικά στοιχεία, ουσιώδη και θεμελιώδη για την επίτευξη του στόχου, που του έλειπαν τις περασμένες χρονιές, όταν και πάλι επιχειρούσε να φτάσει στον ίδιο στόχο, αλλά φάνηκε ότι ματαιοπονούσε.

Απέναντι στον Ιωνικό, ο καλαθοσφαιρικός Ημίθεος ανέδειξε όλα εκείνα τα θετικά, που έχει εμφανίσει από την ώρα, κατά την οποία ο Κώστας Μέξας βρέθηκε στον πάγκο του και έφτασε σε αυτό, που συνιστά υπέρβαση, με βάση τα δύο αδιαμφισβήτητα δεδομένα, που είχε να διαχειριστεί: είχε να κοντράρει μια ομάδα με ασύλληπτο μπάτζετ και σύνθεση επιπέδου Basket League και είχε να υπερβεί την αδυναμία, που έδειξε σε αντίστοιχες περιπτώσεις αναμετρήσεων, όπως κόντρα στον Φάρο και στο Περιστέρι τις προηγούμενες χρονιές, όταν είχε κληθεί να κατακτήσει το ροζ φύλλο απέναντι σε ανάλογης οικονομικής και – κατά συνέπεια – αγωνιστικής δυναμικής, συγκροτήματα.

Τούτη τη φορά ο «Γηραιός» πέτυχε. Πέτυχε, διότι ο Θόδωρος Δρακόπουλος και οι συνεργάτες του (επιτέλους άρχισε να εμπιστεύεται ανθρώπους, που κατέχει το αντικείμενο και «νιώθει» από Ηρακλή) μπήκαν σε μία διαδικασία άμεσης και καλπάζουσας διόρθωσης των λαθών και των αδυναμιών της ομάδας.

Έχοντας πρώτα κορυφώσει αυτά τα λάθη με τη δημιουργία του ρόστερ (και μάλιστα με εξαιρετική χρονοκαθυστέρηση) τον Αύγουστο, διαπίστωσαν ότι πρέπει να το «πάρουν αλλιώς». Απομάκρυναν έναν ανύπαρκτο ξένο, έφεραν στη θέση του έναν… «υπαρκτότατο» Έλληνα (Πολυτάρχου) και έναν ξένο (Ρουτκάουσκας), ο οποίος στη θέση και με τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται, αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας.

Όταν διαπίστωσαν, μάλιστα, ότι η όλη αναδόμηση του αγωνιστικού υλικού δεν ήταν αρκετή, το προχώρησαν παρακάτω και έκαναν την κομβική κίνηση με την αλλαγή κόουτς. Εδώ, η τύχη αποδείχθηκε ότι ευνόησε τον Ηρακλή, καθώς μέσα από τις ατυχείς κρούσεις σε Τακιανό, Ζιάγκο και Κουφό, προέκυψε ο Κώστας Μέξας…

Είναι ΟΜΑΔΑ

Ο Ηρακλής, παρά τις απίστευτες αντιξοότητες, που κλήθηκε να αντισταθμίσει μέσα στο παιχνίδι, επικράτησε γιατί εκείνος είναι ΟΜΑΔΑ, με όλη της σημασία της λέξης, ενώ ο αντίπαλος όχι. Μπορεί οι παίκτες του Ιωνικού να έβγαλαν όλο τον αγώνα χωρίς να… ιδρώσει η φανέλα τους, καθώς κάθε δύο – τρία λεπτά είχαν έναν άλλον πρωτοκλασάτο συμπαίκτη τους να παίρνει τη θέση τους στο παρκέ, όμως έδωσαν την εικόνα ενός άναρχου συνόλου, χωρίς προγραμματισμό και αγωνιστικό προσανατολισμό, το οποίο στηριζόταν στις εμπνεύσεις της στιγμής και στην ποιοτική ανωτερότητα των ατόμων, που το αποτελούσαν.

Από την άλλη, οι γηπεδούχοι είχαν μέθοδο, είχαν τακτική, πάτησαν πάνω στις αδυναμίες των Νικαιωτών και – μολονότι ολιγάριθμοι και λαβωμένοι από φάουλ και τραυματισμούς – έφτασαν στον στόχο. Ακριβώς επειδή φέτος είναι ΟΜΑΔΑ, δεν έχουν καμία προσωπικότητα ανάμεσά τους να τους διαλύει ψυχολογικά, αναδεικνύοντας προσωπική «ατζέντα» και μπορούν να κερδίζουν τέτοια μεγάλα παιχνίδια, αγωνιζόμενοι όλοι για τον έναν και ο ένας για όλους…

Έχει ΨΥΧΗ

Αυτό αποδείχθηκε ξεκάθαρα, μέσα από τις παραμέτρους εξέλιξης του χθεσινού ντέρμπι στο Ιβανώφειο. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, ο Ηρακλής διέθετε μόνο πέντε παίκτες σε κατάσταση να ανταγωνιστούν ευθέως τις… μπασκετικές πριμαντόνες του Ιωνικού: Σοκ, Πολυτάρχου, Καλαϊτζίδης, Κακαρούδης και Ρουτκάουσκας.

Καλώς ή κακώς, μόνο αυτοί σήκωσαν ανάστημα (με επιπρόσθετη την καταλυτική συμμετοχή του Γιαννακίδη, μέσα από το κρίσιμο τρίποντο, που πέτυχε). Κι αν κανείς λάβει υπ’ όψιν ότι από αυτούς ο Σοκ δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού στο καθοριστικό πεντάλεπτο της παράτασης, ο Πολυτάρχου βγήκε από το παιχνίδι πριν το τέλος της κανονικής περιόδου και ο Ρουτκάουσκας έβγαλε το τελείωμα του κανονικού αγώνα και την παράταση με το βάρος των τεσσάρων φάουλ, γίνεται αντιληπτό πόση ψυχή χρειάστηκε να επιστρατεύσουν αυτά τα παιδιά για να φτάσουν στο νικηφόρο αποτέλεσμα.

Έχει ΚΟΟΥΤΣ

Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία αυτά χρόνια, κατά τα οποία επιδιώκεται με εντονότερο τρόπο η υπόθεση της ανόδου, που ο κόσμος του Ημίθεου και εν γένει το περιβάλλον της ομάδας εισπράττει ότι υπάρχει κόουτς στον «κυανόλευκο» πάγκο.

Ο Κώστας Μέξας, με την έλευσή του, έφερε το στοιχείο της αγωνιστικής στρατηγικής στο παιχνίδι της ομάδας, την έκανε να είναι μαχητική και μεθοδική, να παίζει άμυνα (όχι χθες, καθώς είχε να διαχειριστεί την πληθώρα των “killers” του Ιωνικού), να σταματήσει τις σπασμωδικές και εκβιαστικές επιθέσεις και να εκμεταλλεύεται τις δυνατότητές της.

Όσοι τον ζουν καθημερινά στο Ιβανώφειο κάνουν λόγο για έναν άνθρωπο, ο οποίος εργάζεται στο project του Ηρακλή από νωρίς το πρωί μέχρι πολύ αργά το βράδυ, που φροντίζει να γνωρίζει μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας κάθε τι, που αφορά στον προσεχή αντίπαλο και έχει τη δυνατότητα στόχευσης σε τακτικό επίπεδο σε κάθε αναμέτρηση.

Κυρίως, πρόκειται για έναν κόουτς, ο οποίος ανεβάζει ψυχολογικά τους παίκτες του και πετυχαίνει να απομυζεί κάθε θετικό στοιχείο από τον καθένα τους.

Είναι ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Όλα τα παραπάνω προσφέρουν την καταλυτική για την πορεία της ομάδας δυνατότητα να είναι μία ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Δεμένη και λειτουργική, που γνωρίζει να καλύπτει τις αδυναμίες της εντός και εκτός παρκέ και αυτό της προσδίδει ένα ακόμη εφόδιο στη μεγάλη και μακρά προσπάθεια στον δρόμο προς την άνοδο.

Και – βεβαίως – έχει ΙΒΑΝΩΦΕΙΟ

Υπό τις υπάρχουσες προϋποθέσεις, αυτός ο Ηρακλής έχει την ικανότητα να εκμεταλλευτεί και να εργαλειοποιήσει στο έπακρο το ξεχωριστό όπλο, που διαθέτει και αφορά στην κορυφαία ελληνική μπασκετική έδρα, όπως πολλάκις έχει παραδεχτεί πλήθος ουδετέρων του χώρου. Το «καυτό» και… «κοχλάζων» Ιβανώφειο είναι ικανό να δίνει νίκες – και μάλιστα μεγάλες νίκες – σε αυτήν την ομάδα. Και φαίνεται ότι, πλέον, εκείνη είναι ικανή να αξιοποιεί το δώρο της μοναδικής δυναμικής της έδρας της…

 

Σχετικά Άρθρα

Back to Top