Η συνέντευξη του Λάκη Παπαϊωάννου στον Θωμά Μίχο, για το sdna.gr:
Ο «Νουρέγιεφ» των ελληνικών γηπέδων, Βασίλης Χατζηπαναγής, αγωνίστηκε σαν σήμερα το 1975 για πρώτη φορά με την φανέλα του Ηρακλή και ο Λάκης Παπαϊωάννου θυμάται μέσα από το SDNA τα όσα έζησε δίπλα στον αξεπέραστο «Βάσια».
Αναμφίβολα, είναι από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έβγαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο άνθρωπος που αγαπήθηκε όσο κανείς από την οικογένεια του Ηρακλή αλλά και από τους απλούς φιλάθλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, φόρεσε σαν σήμερα για πρώτη φορά την φανέλα των «κυανόλευκων».
Τα αυθόρμητα ζογκλερικά του, τα γκολ του με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, η τεχνική κατάρτιση που δεν διδάσκεται αλλά είναι στο μυαλό όπως έλεγε, είναι μερικά από τα όσα έρχονται στον κάθε Έλληνα φίλαθλο όταν ακούει το όνομα: Βασίλης Χατζηπαναγής.
Όμως, υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν αρκετά καλύτερα τον «Νουρέγιεφ» των ελληνικών γηπέδων και ένας από αυτούς, είναι ο Λάκης Παπαϊωάννου. Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ηρακλή που έζησε πολλά δίπλα στον Βασίλη Χατζηπαναγή, γυρνάει το χρόνο πίσω μέσα από το SDNA και μιλάει για εκείνες τις λαμπρές στιγμές που του έμειναν χαραγμένες δίπλα στον φίλο Βασίλη, όπως τον αποκαλεί.
«Ήταν μια ξεχωριστή νότα για τον κάθε φίλαθλο ο Βασίλης! Μπορεί εκείνη την περίοδο να είχα αρκετές προτάσεις, όμως ερχόμενος στον Ηρακλή, ήμουν τόσο χαρούμενος που συνεργάστηκα μαζί του» τονίζει και την ίδια ώρα προσθέτει ότι: «Ήταν ένας παίκτης ο οποίος για να τον καταλάβεις μέσα στο γήπεδο, θα έπρεπε να έχεις μεγάλη φαντασία! Ήταν ένας ποδοσφαιριστής που έκανε το απρόβλεπτο, για τον λόγο αυτό υπάρχουν τόσες πολλές εκπληκτικές φάσεις με τον Βασίλη».
Δεν παρέλειψε όμως να αναφερθεί και στον χαρακτήρα του, λέγοντας ότι: «Για να υπάρξει μια καλή ομάδα, πρέπει να έχει και καλούς χαρακτήρες. Ο Βασίλης πέρα από μεγάλος ποδοσφαιριστής που σημάδεψε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο, ήταν και εξαιρετικός χαρακτήρας τόσο μέσα στον αγωνιστικό χώρο όσο έξω και από αυτόν. Για τον λόγο αυτό ακόμα και σήμερα είναι αγαπητός σε όλους! Για μένα ήταν πολύ σημαντικό που έτυχε να παίξω μαζί του στον Ηρακλή. Το πιο σημαντικό βέβαια για μένα είναι ότι ακόμα και σήμερα υπάρχει φιλία μεταξύ μας και εκτίμηση».
Για τα όσα θυμάται από εκείνες τις πρώτες ημέρες που έγινε συμπαίκτης με τον «Βάσια»: «Όταν πήγαινα στην προπόνηση, εκτός από το πρόγραμμα που ακολουθούσαμε όλοι, ευχαριστιόμουν το να ζω κυριολεκτικά τις προπονήσεις μαζί του. Περνούσαμε καλά ακόμα και στις προπονήσεις, μας άρεσε αυτό που κάναμε. Θυμάμαι τότε, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές της ομάδας όταν χάναμε κάποιο παιχνίδι, πάντα παίρναμε το χειροκρότημα του κόσμου. Δεν υπήρχε φίλαθλος που να μην αγαπούσε ιδιαίτερα τον Βασίλη. Για μένα ήταν ότι καλύτερο, όταν παίζεις τόσα χρόνια δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο, είναι ένα απίστευτο συναίσθημα. Να είναι γερός εύχομαι και ότι καλύτερο στη ζωή του».
Για το αν πιστεύει ότι θα ξανά ζήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο παίκτη επιπέδου Χατζηπαναγή, ήταν κατηγορηματικός, αναφέροντας ότι: «Όχι δεν υπάρχει αυτό… Κοιτάξτε, δεν πρέπει να κάνουμε συγκρίσεις με τις εποχές. Ο Βασίλης έχει σημαδέψει το ποδόσφαιρο μας. Είναι δύσκολο να ζήσουμε ξανά στα ελληνικά γήπεδα τέτοιου επιπέδου ποδοσφαιριστή, άλλωστε για τον λόγο αυτό κάνουμε και αυτή την συζήτηση. Ήταν και είναι αξεπέραστος πραγματικά».
Πηγή: sdna.gr
