Όσο και να ψάξει κανείς, δύσκολα θα βρει χειρότερη εμφάνιση επαγγελματία τερματοφύλακα τα τελευταία 25 και πλέον χρόνια. Όχι σε παιχνίδι του Ηρακλή, αλλά παγκοσμίως. Όλοι έχουν κάνει λάθη, αλλά δε νομίζουμε να υπάρχει παιχνίδι που ο τερματοφύλακας να φέρει ακεραία την ευθύνη για πέντε από τα έξι γκολ.
Ο Γιώργος Αμπάρης ήταν ένας ταλαντούχος πορτιέρο, που είχε τις προδιαγραφές για να κάνει σπουδαία πράγματα, του δόθηκε η ευκαιρία να καθιερωθεί στον (καλό) Ηρακλή σε μικρή (για τερματοφύλακα) ηλικία, ωστόσο έμεινε (το λιγότερο) στάσιμος και από το 2010 ουσιαστικά θεωρείται βετεράνος. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία οκτώ χρόνια, έχει παίξει συνολικά καμιά 50αριά επίσημα παιχνίδια. Πέρσι που η ομάδα μάζευε τον Οκτώβριο παίκτες για να συμπληρώσει ρόστερ, ήταν χρήσιμος. Φέτος που δημιουργήθηκε ρόστερ για να ανέβει στην Σούπερ Λίγκα, δεν είχε θέση στο δυναμικό, ούτε ως τέταρτος πορτιέρο, πόσο μάλλον ως δεύτερος. Και σε αυτό, η ευθύνη βαρύνει τον Παύλο Μυροφορίδη, ο οποίος όφειλε να αντιληφθεί ότι η ομάδα χρειαζόταν έναν τερματοφύλακα που θα δημιουργούσε σοβαρό ανταγωνισμό για την θέση του βασικού πορτιέρο. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι τον Ιανουάριο, όταν και η ομάδα (λογικά) θα κινηθεί για την απόκτηση πορτιέρο, δεν θα χαθούν βαθμοί εξαιτίας αυτής της λανθασμένης προσέγγισης στο κομμάτι δημιουργίας του ρόστερ.
Όσον αφορά τον ίδιο τον Αμπάρη, πρέπει να αντιληφθεί ότι έφτασε η στιγμή να αποχωρήσει από το επαγγελματικό (τουλάχιστον) ποδόσφαιρο, βγάζοντας το ποδοσφαιρικό τμήμα από την δύσκολη θέση στην οποία περιήλθε από την δική του τραγική εμφάνιση.
Πάμε τώρα και στον μεγαλύτερο εχθρό του Ηρακλή, που δεν είναι άλλος από το δηλητήριο που έχει ποτιστεί εδώ και πολλά σε ένα μεγάλο κομμάτι των φίλων της ομάδας. «Το έπαιξαν 7+ γκολ και όλοι βγήκαν κερδισμένοι», είναι η πιο συνηθισμένη φράση που διαβάζει κανείς στο facebook από χθες το απόγευμα. Μία ερώτηση, που μπορεί κάποιος να την θεωρήσει χαζή: Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν κάποιοι που το έπαιξαν 7+ (που πραγματικά δεν το πιστεύουμε, αλλά ας το αναφέρουμε για την οικονομία της συζήτησης), για ποιο λόγο να μην οδηγούσαν το παιχνίδι σε ένα σκορ 3-4 ή 3-5 και να μην μιλούσε κανείς σήμερα; Γιατί είναι βέβαιο ότι με αυτά τα σκορ, τα σχόλια θα ήταν του στυλ… «Τεράστια προσπάθεια απέναντι σε μία ομάδα που πρωταγωνιστεί στην Σούπερ Λίγκα» ή «Η ομάδα αποδεικνύει ότι έχει βάθος στο ρόστερ» κτλ. Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια στον Ηρακλή. Κάθε μη αναμενόμενο αποτέλεσμα, θεωρείται τουλάχιστον ύποπτο (για κάποιους είναι ξεκάθαρα στημένο).
Προφανώς και δεν υποστηρίζουμε ότι αυτά δεν συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, ωστόσο από τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι συνέβη κάτι παράνομο, αναρωτιόμαστε αν βοηθάει σε κάτι την ομάδα να διαχέεται αυτό το δηλητήριο. Η ομάδα διασύρθηκε, η ντροπή θα την ακολουθεί μέχρι το φινάλε της χρονιάς, ωστόσο θα εγκληματήσουμε αν λόγω αυτού του αποτελέσματος καταστρέψουμε ό,τι (πολύ) καλό έχει χτιστεί το τελευταίο δίμηνο. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, ο Ηρακλής διαθέτει μετά από πολλά χρόνια έναν ισχυρό μεγαλομέτοχο, μία κανονική διοίκηση, ένα πετυχημένο τεχνικό διευθυντή και ένα ρόστερ κατάλληλο για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος της ανόδου.
Προφανώς υπάρχουν στοιχεία που χρίζουν βελτίωσης ή αλλαγής, όμως τα σημαντικότερα συστατικά της επιτυχίας υπάρχουν. Και αυτό πρέπει να το προστατεύσουμε όλοι μας…
