Η αλήθεια είναι ότι διάγουμε ένα… περίεργο και ιδιόρρυθμο καλοκαίρι για το «κυανόλευκο» μπάσκετ. Είναι σαφές ότι ιδιαίτερες συνθήκες και ανυπέρβλητα εμπόδια κατέστησαν αδύνατη την έγκαιρη ενίσχυση της ομάδας, όσο σαφές είναι ότι από τις αρχές Αυγούστου και έπειτα διοικητική και τεχνική ηγεσία κάλυψαν με έξυπνες και στοχευμένες κινήσεις το ρόστερ.
Το τι θα πετύχει στη νέα περίοδο η ομάδα, θα το δούμε στη συνέχεια και – πάντοτε – πάνω στο παρκέ. Διότι, άλλωστε, όπως όταν διατηρείς τεράστιες προσδοκίες προδίδεσαι (συνέβη επανειλημμένα τις προηγούμενες σεζόν), έτσι μπορεί να δικαιωθείς, όταν οι συνθήκες σε αναγκάζουν να βρίσκεσαι με την μπάλα χαμηλά… Δυνατότητες – και πάλι – υπάρχουν και, μάλιστα, ιδιαιτέρως αυξημένες σε θέσεις κομβικές για την υπόθεση του πρωταθλητισμού στην κατηγορία… Θα τα συζητήσουμε, όμως, αυτά άλλη στιγμή…
Εκείνο, πάντως, που ενθουσιάζει, όλους όσοι δεν εμμένουν στο βιβλικό «δος ημίν σήμερον», αλλά ρίχνουν το βλέμμα στο «μετά» και στην προοπτική του μεγάλου αυτού Τμήματος του Συλλόγου, και τους κάνει να αισθάνονται απόλυτη ικανοποίηση, είναι η επιθετική πολιτική, την οποία ανέπτυξε ο Θόδωρος Δρακόπουλος στον πεδίο των μεγάλων ταλέντων του ελληνικού μπάσκετ.
Στόχευση μέλλοντος και υλοποίηση μεταγραφικής συγκομιδής, με στρατηγική, πλάνο και γνώση του χώρου και της επικαιρότητας των μεγάλων “prospects” της ελληνικής καλαθοσφαίρισης και – πάνω από όλα – όραμα και πολιτική δημιουργίας μιας ομάδας μέλλοντος, με ό,τι θετικό αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τον Ημίθεο. Με αντιπάλους σε αυτόν τον τομέα ισχυρές οικονομικά ομάδες της Basket League, οι οποίες, ωστόσο, μειονεκτούν έναντι της «κυανόλευκης» πλευράς σε έναν θεμελιώδη τομέα: στην προοπτική αξιοποίησης.
Τα παιδιά και οι γονείς τους γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι εκεί κινδυνεύουν να «ταφούν» μπασκετικά, ενώ στο Ιβανώφειο θα έχουν όλες τις προϋποθέσεις να ανθίσουν και να καρποφορήσουν. Αυτό αποτελεί την ειδοποιό διαφορά και το τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα στην προσπάθεια ανάπτυξης της πολιτικής Δρακόπουλου.
Τον συγκεκριμένο άνθρωπο τον κρίναμε και (να είστε περισσότερο από βέβαιοι ότι) θα τον κρίνουμε και στη συνέχεια, όποτε θεωρούμε ότι οφείλουμε – εξ ιδιότητος – να το κάνουμε, αλλά αυτές οι κινήσεις του Θόδωρου Δρακόπουλου είναι βέβαιο ότι ανοίγουν διάπλατα τις πύλες ενός καλύτερου αύριο για το Τμήμα. Κινούνται στο πλαίσιο του οραματισμού, της πολιτικής και της αντίληψης παλαιοτέρων εποχών, που έφεραν στο Ιβανώφειο αγωνιστικά στελέχη, τα οποία, στο διάβα του χρόνου, απέκτησαν πανευρωπαϊκή μπασκετική εμβέλεια.
Και για αυτό, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Θόδωρο Δρακόπουλο και στους συνεργάτες του. Όσο για το σήμερα, μπορεί να μην μας έρχεται να βγούμε με τα αυτοκίνητα στους δρόμους κορνάροντας από βεβαιότητα επιτυχίας, αλλά αν η ομάδα αυτή αποδείξει ότι έχει την απαιτούμενη αγωνιστική χημεία, η επιτυχία μπορεί να έρθει χωρίς… κόρνες και χωρίς να χρειαστεί να κάψουμε… βενζίνη…