Δύο αναρτήσεις της BlueArena τις τελευταίες μέρες αναφέρονταν στο θέμα του ενδιαφέροντος του Ηρακλή να εντάξει στο δυναμικό του τον Νίκο Παπανικολάου, στοχεύοντας σε έναν έμπειρο και πολυδιάστατο στο παιχνίδι του ψηλό, ο οποίος, σε όποια ομάδα κι αν μεταγράφηκε, διακρίθηκε.
Ο Νίκος Παπανικολάου, λοιπόν, πραγματοποίησε την τελική επιλογή του και αυτή ήταν το… Ψυχικό. «Άχρωμη», «άοσμη» και «αόρατη» επιλογή, για έναν αθλητή, που είχε την ευκαιρία στα 33 του να μείνει σε κορυφαίο επίπεδο στην κατηγορία, στην οποία αγωνίζεται, επιλέγοντας το μεγαλύτερο (μακράν και αδιαφιλονίκητα) brad name της ελληνικής Α2 και ένα από τα παραδοσιακά κορυφαία της ελληνικής καλαθοσφαίρισης.
Το… παρασκήνιο της όλης ιστορίας είναι απλό και κάθε άλλο παρά δαιδαλώδες: η προσφορά του Ημίθεου δεν ικανοποίησε απολύτως τον Παπανικολάου και, όσο και αν διαπραγματεύτηκαν οι δύο πλευρές, προτίμησε την κατά τι μεγαλύτερη αντιπροσφορά της αθηναϊκής ομάδας, υπογράφοντας εκεί.
Αυτό το οποίο συνειδητοποίησαν στο Ιβανώφειο, όμως, είναι ότι ο αθλητής προτιμούσε να βγάλει έναν χειμώνα δίπλα στο… τζάκι, μη συγκινούμενος από το prοject πρωταθλητισμού του Ηρακλή. Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι επαγγελματίες αθλητές, οι οποίοι τείνουν να προτιμούν τις «ήσυχες» ομάδες αντί τα «μεγάλα καράβια» με τον πολύ κόσμο και την ανάλογη πίεση.
Είπαμε, Νίκο, πολύ καλός είσαι, αλλά χρειάζεται και η ρημάδα η φιλοδοξία για το κάτι παραπάνω…