Αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι ο βολεϊκός Ηρακλής συνεχίζει μόνο χάρη στο ανεξάντλητο «τρέξιμο» των παιδιών της κερκίδας, που τον διοικούν, με ελάχιστους οικονομικούς συμπαραστάτες, το να επιχειρεί να «χτίσει» για μία ακόμη χρονιά ομάδα με υψηλές βαθμολογικές στοχεύσεις, ισοδυναμεί με θαύμα.
Ήδη τα πρώτα δείγματα αγωνιστικής γραφής, κατεγράφησαν. «Κλειδί» και στο φετινό project η στήριξη του όλου οικοδομήματος στις στέρεες βάσεις ενός, εξοικειωμένου με τον χώρο της Volley League, αλλά και τις ευρωπαϊκές (πλέον) διοργανώσεις, έμπειρου ελληνικού κορμού.
Η πρώτη κίνηση ήταν τριπλή και ακρογωνιαία για το νέο «κτίσμα» του Ημίθεου. Η συνέχιση της παρουσίας των Κώστα Προύσαλη, Απόστολου Αρμενάκη και Λάμπη Μπαμπαλιούτα. Επετεύχθη ο στόχος.
Ο έμπειρος ελληνικός κορμός βασικών στελεχών ενισχύθηκε σημαντικά με τον Σωτήρη Σωτηρίου και τον Θανάση Ντίνα.
Ο σχεδιασμός αναφέρει ότι είναι πολύ πιθανόν να προκύψει άλλη μία… ελληνική ενίσχυση πρώτης γραμμής, για το επίπεδο της βασικής εξάδας – επτάδας.
Από εκεί και πέρα, ανακοινώθηκαν και θα συνεχίσουν να ανακοινώνονται «υποστηρικτικές» ανανεώσεις και προσθήκες, εξαιρετικά χρήσιμες για το βάθος επιλογών, το οποίο επιβάλλεται να διαθέτει προς διαχείριση ο Γιάννης Ορφανός, προκειμένου να ανταπεξέλθει στις πολλές υποχρεώσεις της φετινής διαδρομής, σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Και, κάπου εκεί, βρίσκεται κρυμμένο το «τελικό χαρτί» του αγωνιστικού σχεδιασμού. Η πρόθεση για την υπέρβαση. Η επιλογή ενός «καραμπινάτου» ξένου, ο οποίος θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο το επίπεδο της αγωνιστικής αντοχής και αξιοπιστίας της ομάδας.
Αν όλα πάνε καλά, όπως ακριβώς έχουν δρομολογηθεί, παρά τις ακραίες αντιξοότητες στο οικονομικό, ο Μάκης Καλαϊτζίδης και οι συνεργάτες του είναι αποφασισμένοι να «παίξουν» και αυτό το τελευταίο – και το τόσο καθοριστικό για την… παρτίδα – χαρτί. Με τον – πολύ καλό – ξένο…
Ο οποίος, φέτος – ενδεχομένως – να μην αγωνίζεται στο κέντρο…