- Bluearena - https://bluearena.gr -

21 Ιουνίου 1987: Το χαμένο κύπελλο και η μεγάλη απογοήτευση…

Και τι δεν έχει να θυμηθεί κανείς, από εκείνη την περιπέτεια του Τελικού με τον ΟΦΗ… Η δίψα είχε γιγαντωθεί… Κανείς δεν μπορούσε να ανεχθεί στην μεγάλη “γαλάζια” ποδοσφαιρική οικογένεια ότι ο μεγάλος ΗΡΑΚΛΗΣ είχε ξεπεράσει την δεκαετία χωρίς τη χαρά ενός τίτλου…

Ο Τελικός με τον ΟΦΗ έδινε την μεγάλη ευκαιρία. “Και ποιος είναι ο ΟΦΗ μπροστά στην αρμάδα του Χατζηπαναγή, του Κωφίδη, του Ζούντμπι και του Καραϊσκου;” , αναρωτιούνταν με έπαρση οι Ηρακλειδείς μετρώντας ώρα προς ώρα τις μέρες που απέμεναν μέχρι ο Μελέτης Βουτσαράς να σφυρίξει την επέλαση προς το όνειρο. Στο καναβάτσο της ξέφρενης πορείας προς τον Τελικό έπεσαν η Καβάλα (1-1 και 3-4 στα πέναλτι, μέσα στην έδρα της αντιπάλου), το Πολύκαστρο σε διπλό αγώνα (3-0 και 1-0 υπέρ των “κυανολεύκων”), η Κοζάνη (5-0 και 4-2, υπέρ του “Γηραιού”), η Λάρισα με 1-1 στο Αλκαζάρ και 1-0 στο Καυτανζόγλειο, με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Γιώργου Καραϊσκου.

Ήλθε η ώρα του διπλού ημιτελικού με τον Παναθηναϊκό. 0-0 της απογοήτευσης στο Καυτανζόγλειο. “Ε, ας το έβαζε να τελειώναμε μια ώρα νωρίτερα”, ψέλλισαν κάποιοι απαισιόδοξοι, όταν εκεί κοντά στο 90΄ ο Μάρτον Εστερχάζι έχανε “άχαστο” γκολ για τον Παναθηναϊκό. Οι ίδιοι οι παίκτες, όμως, το πίστεψαν. Με μια εκπληκτική εμφάνιση και τρία γκολ από τους Αδάμου, Ζούντμπι και Αναστασιάδη, παίρνουν τη νίκη με 2-3 στο Ολυμπιακό Στάδιο, καταχειροκροτούνται από τους φίλους του Παναθηναϊκού και δίνουν ραντεβού στο ίδιο Στάδιο για τον Τελικό.

Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά στις αρχές του καλοκαιριού του 1987. όλοι στον ΗΡΑΚΛΗ περίμεναν τον Τελικό. Ο Χρήστος Αρχοντίδης, σε πανδαισία λανθασμένων επιλογών εκείνες τις μέρες, είχε δώσει ολιγοήμερη άδεια για διακοπές πριν τον τελικό στους παίκτες, προκειμένου να “χαλαρώσουν μετά το τέλος της περιόδου και να αναρρώσουν ενόψει τελικού”. Χαρακτηριστικό το… μαύρισμα, που έφερε ο Ζούντμπι τη βραδιά του Τελικού, από τα μπάνια στη Χαλκιδική, που προηγήθηκαν.

Η “πανδαισία” Αρχοντίδη συνεχίστηκε και εντός Τελικού, με τις αλλοπρόσαλλες αλλαγές του, καθώς αφαιρώντας από την ομάδα δύο ικανούς εκτελεστές πέναλτι (Χατζηπαναγής – Καραϊσκος) πορεύθηκε στην διαδικασία της “ρωσικής ρουλέτας”… Την ώρα του αγώνα ο Σερραίος τεχνικός δεν αρνήθηκε να κάνει… συνεντευξιακό σχόλιο στον ρεπόρτερ της Κρατικής Τηλεόρασης. Ο αγώνας εξελίσσονταν, ο Καραϊσκος ήταν ήδη στον πάγκο και τον κοίταξε στραβά. “Το παιχνίδι παίζεται! Θα μας τρελάνεις;”, γύρισε και είπε στον προπονητή του… 

Είχε βάλει, όμως, και ο Πέτρος Θεοδωρίδης το χεράκι του… Παραμονές του Τελικού, είχε συζητήσει με τον Χρήστο Αρχοντίδη, καθώς ο τελευταίος είχε θέσει ζήτημα (και αίτημα, βεβαίως – βεβαίως) ανανέωσης της συνεργασίας του με τον ΗΡΑΚΛΗ, κατόπιν του επιτεύγματος της πρόκρισης στον Τελικό της 21ης Ιουνίου. “Χρήστο, θέλω να είμαι έντιμος απέναντί σου. Ο σχεδιασμός μου είναι να αλλάξω προπονητή ενόψει της επόμενης περιόδου. Θέλω να πάρω ξένο. Δεν θέλω να σου πω ότι, αν πάρεις το Κύπελλο μένεις και αν όχι, φεύγεις. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο”, φέρεται να είπε ο Πρόεδρος στον κόουτς.

Ο τελευταίος πικράθηκε, όπως ήταν λογικό και οδήγησε με κομμένα πόδια και χωρίς καθαρό μυαλό την ομάδα από εκεί και πέρα. Φρόντισε να στριμωχτεί μπροστά στους φακούς των φωτογράφων στην αναμνηστική φωτό της ενδεκάδας πριν τον Τελικό του ΟΑΚΑ. Ήταν και η τελευταία του στην “κυανόλευκη” πραγματικότητα. Τη συνέδεσε με τη χειρότερη δυνατή ανάμνηση για τους σύγχρονους Ηρακλειδείς…

Οι τελευταίες προπονήσεις της ομάδας πριν τον μεγάλο Τελικό διεξήχθησαν με την παρουσία ενθουσιώδους κοινού. Στην τελευταία, που πραγματοποιήθηκε στο Καυτανζόγλειο, οι συνδεσμίτες “πρόβαραν” το καινούριο και επιβλητικό πανό τους, με το εκφραστικότατο σύνθημα “ΗΡΑΚΛΗΣ: ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ”. Πεποίθηση όλων ότι ο ΗΡΑΚΛΗΣ θα διδάξει ποδόσφαιρο στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπως έκανε στον δεύτερο ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό. Ο ΟΦΗ φάνταζε να πηγαίνει στην πρωτεύουσα, περίπου, ως πρόβατο επί σφαγήν.

Το αεροσκάφος της πτήσης της “κυανόλευκης” αποστολής για την Αθήνα απογειωνόταν από το – τότε – αεροδρόμιο της Μίκρας και ο Βασίλης Χατζηπαναγής, μέσα από την καθάρια ατμόσφαιρα της καλοκαιρινής Θεσσαλονίκης, είδε από μακριά το απείκασμα του Λευκού Πύργου. Στην διπλανή θέση είχε τον κολλητό του, Σάββα Κωφίδη. Του έδειξε το σύμβολο της πόλης και σχολίασε: “Σκέψου ότι θα γυρίσουμε και θα πάμε εκεί το Κύπελλο. Χαμός θα γίνει…”. Ο Σάββας χαμογέλασε με συγκατάβαση…

Η μεγαλύτερη μετακίνηση οπαδών ομάδας εκτός λεκανοπεδίου προς την Αθήνα, σημειώνεται στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου, με αφορμή τον Τελικό Κυπέλλου του 1987: 17.000 Ηρακλειδείς, με λεωφορεία, ΙΧ, τρένα και αεροπλάνα, εκδράμουν με ενθουσιασμό στην πρωτεύουσα και καταπλήσσουν το πανελλήνιο, καταλαμβάνοντας και πλημμυρίζοντας και τα δύο κεντρικά διαζώματα του αχανούς Ολυμπιακού Σταδίου. Απέναντί τους κάποιες λίγες χιλιάδες Κρητικών. Όλα προμηνύουν θρίαμβο… Αλίμονο όμως… Αποδεικνύεται ότι το όλο σκηνικό έκρυβε την πιο πικρή βραδιά στη σύγχρονη ιστορία της “κυανόλευκης” ομάδας.

Ο χρόνος σταμάτησε με το τελικό σφύριγμα του Βουτσαρά. Έβλεπες 17.000 χλωμά, άχρωμα πρόσωπα στις κερκίδες, που κατέλαβαν οι Ηρακλειδείς στο ΟΑΚΑ. Ο ένας κοιτούσε τον άλλον. Δεν είχε τι να πει. Τα έλεγε όλα η σιωπή, η πίκρα, το ανείπωτο μούδιασμα. Ο δρόμος της επιστροφής βαρύς και βραδύς. Ατελείωτος. “Δεν ξαναπατάω στο γήπεδο. Ως εδώ. Πάει και τελείωσε”… Όρκος, που (δυστυχώς για την ομάδα) κρατήθηκε από την τεράστια πλειοψηφία του κόσμου του ΗΡΑΚΛΗ. Κοινό μυστικό ότι ο αγώνας αυτός αποτέλεσε την αφορμή της απόσυρσης από το αγωνιστικό προσκήνιο ενός τεράστιου αριθμού φίλων του Συλλόγου, που η ομάδα δεν ξανακέρδισε πίσω…

Μόνος νικητής εκείνης της βραδιάς, σε οπαδικό επίπεδο, ο κόσμος του ΗΡΑΚΛΗ. Έθελξε η “γαλάζια λαοθάλασσα” και οι φωτογραφίες της βραδιάς έχουν αποτυπώσει το ανεπανάληπτο της παρουσίας. Όσο για τον… “Τσιρώνη” αυτού του Τελικού, αυτός λεγόταν “Σηφάκης”. Ο Μύρων (επίσης, όπως ο Τάκης) επένδυσε σε αυτήν την εμφάνιση και από αναπληρωματικός στην ομάδα των Κρητικών ήλπισε ότι θα φτάσει στα όρια μιας μεγάλης καριέρας. Έμεινε με την ελπίδα. Δεν ήξερε, δεν ρώταγε;…

Η ταυτότητα του τελικού:

ΟΦΗ: Σηφάκης, Γκουλής, Βασιλείου, Τσινός, Μιχαλίτσιος (102′ Ανδρεανίδης), Ίσις, Περσίας, Παπαβασιλείου, Νιόπλιας (94′ Καριώτης), Χαραλαμπίδης, Σαμαράς.

ΗΡΑΚΛΗΣ: Γκεοργκίεφ – Λευκόπουλος, Ζήφκας, Βακαλόπουλος, Ηλιάδης, Κωφίδης, Δανιήλ Παπαδόπουλος, Ζούντμπι, Αναστασιάδης, Χατζηπαναγής (98′ Αδάμου), Καραΐσκος (57′ Γιώργος Παπαδόπουλος).

Διαιτητής: Βουτσαράς (επόπτες: Ντάουλας – Μπίκας).

Σκόρερς: 34′ Χαραλαμπίδης – 30′ Κωφίδης.

Θεατές: 23.587

Η σειρά των πέναλτι:

Ζούντμπι (Άουτ), Χαραλαμπίδης (1-0), Ζήφκας (Απόκρουση), Τσινός (2-0), Δ. Παπαδόπουλος (2-1), Παπαβασιλείου (3-1), Αδάμου (Απόκρουση) και τέλος… Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία… Θλιβερή, αλλά ιστορία…

Αποτέλεσμα εικόνας για ΟΦΗ - Ηρακλής τελικός 1987

Παρακολουθήσετε τα καλύτερα στιγμιότυπα του τελικού…