Ακόμη και ολάκερο το καλοκαίρι να διαρκούσαν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις αυτού του φετινού Ηρακλή, το ίδιο αγωνιστικά σταθερός και αξιόπιστος θα παρέμενε. Το ίδιο κυρίαρχος, το ίδιο κατακτητικός απέναντι σε κάθε αντίπαλο, το ίδιο επίμονος αποστολέας του μηνύματος «αναζητήστε τον δεύτερο». Αυτό έδειξε και στην τελευταία επίσημη υποχρέωσή του ο Ημίθεος, μέσα από την αναμέτρηση του Δημοτικού Γηπέδου Παραλιμνίου.
Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, όταν πρόκειται για ένα αγωνιστικό σύνολο, το οποίο, καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την αύρα του Συλλόγου, που υπηρέτησε, την παρουσία της δυναμικής του κόσμου και το καταλυτικό βάρος της φανέλας, που κλήθηκε να φορέσει. Εκκινώντας από το «υπό το μηδέν» και φτάνοντας στο απόλυτο, στον πρωταθλητισμό, στον «υπερπρωταθλητισμό» των μπαράζ και στα απόλυτα των ρεκόρ.
Έτσι και στο Παραλίμνιο, στην τελευταία παράσταση, οι «κυανόλευκοι», για μία ακόμη φορά εμφανίστηκαν σοβαρότατοι και κυριαρχικοί στο παιχνίδι τους, αναδεικνύοντας το χάρισμα, που διέθετε αυτή η ομάδα, να μετασχηματίζει σε απλές υποθέσεις τις αποστολές νίκης σε οποιοδήποτε γήπεδο και έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου. Κι όλα αυτά, παρά το rotation και παρά τη θεωρητική έλλειψη ρυθμού και ομοιογένειας από τις ηθελημένες και προγραμματισμένες αλλαγές στο βασικό σχήμα.
Από μόνη της, λοιπόν, η φετινή ομάδα απέδειξε ότι της αξίζει και της πρέπει να σχηματίσει έναν «κορμό» παικτών για την ομάδα, η οποία θα αγωνιστεί την προσεχή περίοδο στην παραπάνω κατηγορία. Διότι και τη φλόγα διαθέτει, και το κίνητρο και την προοπτική και – πάνω από όλα – διαθέτει, πλέον, την… τεχνογνωσία…
