Η απόφαση του Σπύρου Μπαξεβάνου ήταν η ομάδα να διεκδικήσει το αποτέλεσμα πρωτιάς στον Όμιλο των μπαράζ μέσα στον Βόλο, αλλά δίνοντας, παράλληλα, την ευκαιρία σε έξι παίκτες με περιορισμένη συμμετοχή στη μέχρι τώρα αγωνιστική διαδρομή της ομάδας να αναλάβουν ρόλο βασικού.
Τα πρώτα, πρόχειρα συμπεράσματα, που προκύπτουν από αυτήν τη στρατηγική επιλογή για αναδόμηση της ενδεκάδας από τον «κυανόλευκο» κόουτς, «βγάζουν» ως περισσότερο «κερδισμένους» τους δύο από τους έξι, οι οποίοι συγκέντρωσαν τα βλέμματα πάνω τους. Μεταξύ, λοιπόν, των Γιούδα, Κουρέλλα, Καστριτσέα, Ντε Σμεντ, Αμαραντίδη και Μεντί, οι δύο τελευταίοι δείχνουν να αξιοποίησαν μάλλον αποτελεσματικότερα την ευκαιρία τους να «φανούν».
Ο Βασίλης Αμαραντίδης έδειξε όλα εκείνα τα στοιχεία του αξιοπρόσεχτου και πολύ… συγκεκριμένου ποδοσφαιρικού ταλέντου, που διαθέτει και συμπυκνώνεται στην ικανότητά του στη διείσδυση, προσόν ανεκτίμητο για έναν ακραίο μεσοεπιθετικό.
Ο 21χρονος εξτρέμ δείχνει ότι, αν έχει ευκαιρίες παραστάσεων υψηλού επιπέδου, προκειμένου να καλλιεργήσει αυτήν την ικανότητά του στον διεμβολισμό της αντίπαλης άμυνας, θα είναι εξαιρετικά χρήσιμος για την ομάδα. Αυτό, καθώς είναι πολλές οι στιγμές σε έναν αγώνα, που οι παίκτες, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα αποφυγής ενός ή και περισσοτέρων αντιπάλων, δημιουργώντας με ατομική ενέργεια κατάσταση στην αντίπαλη άμυνα, αποδεικνύονται πολύτιμοι για τον τακτικό σχεδιασμό της τεχνικής ηγεσίας.
Όσο για τον Κριστιάνο Μεντί, ήταν η πιο μεστή παρουσία του αυτή της μιας ώρας που βρέθηκε στον αγωνιστικό χώρο του Δημοτικού Σταδίου Νεάπολης, σε σχέση με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του. Μολονότι έμεινε αρκετές αγωνιστικές εκτός, λόγω τραυματισμού, ο Σενεγαλέζος, αγωνιζόμενος στην κλασική θέση του, αυτήν του σέντερ φορ (και τη μοναδική, στην οποία μπορεί να προσφέρει ουσιαστικά, λόγω της ποδοσφαιρικής φυσιογνωμίας του), αποτέλεσε δύσκολα αντιμετωπίσιμο «πονοκέφαλο» για την αντίπαλη άμυνα, τόσο με τις επιδόσεις του στο ψηλό παιχνίδι, όσο και με τις συνδυαστικές ενέργειές του στη συνεργασία με τους συμπαίκτες του.