Πολύ σημαντική εκείνη η εκτός έδρας νίκη στην πρεμιέρα. Έδωσε φλόγα στην εκκίνηση της προσπάθειας. Νίκη κυριαρχίας και βαθμολογικής επικράτησης αυτή επί του Βόλου στο Καυτανζόγλειο. Όμως, αυτή κόντρα στον Απόλλωνα Παραλιμνίου ήταν «όλα τα λεφτά» στην προσπάθεια, που καταβάλλει ο Ηρακλής, να τελειώσει την υπόθεση της ανόδου μέσω του μίνι πρωταθλήματος των μπαράζ το δυνατόν συντομότερο, χωρίς να αναμένει την καθοριστικότητα των τελευταίων αγωνιστικών.
Ήταν ένα κομβικό και υπερπολύτιμο τρίποντο, όχι επειδή οι «κυανόλευκοι» είχαν την αγωνιστική υποχρέωση του να δώσουν το μεγαλύτερο ντέρμπι της διοργάνωσης, αλλά επειδή αυτή η αναμέτρηση ήταν αναμέτρηση και με τον ίδιο τον εαυτό της ομάδας. Ήταν δεδομένες, σημαντικές και καίριες οι δυσκολίες, τις οποίες χρειάστηκε να υπερβεί ο Ημίθεος για να φτάσει στην τελική νίκη, έστω και με αυτό το ισχνό 1-0 και να βρίσκεται… μισή ανάσα πριν και την μαθηματική διασφάλιση του στόχου, με το τέλος του πρώτου γύρου των μπαράζ.
Τεράστια κόπωση
Η αναμέτρηση με τους Σερραίους ήρθε μετά από μία βασανιστική εβδομάδα, η οποία προαπαιτούσε από το συγκρότημα του Σπύρου Μπαξεβάνου να δώσει τρία ματς, εκ των οποίων το πρώτο συμπεριελάμβανε κι ένα μακρύ οδικό «πήγαινε – έλα» στη Λευκάδα.
Στο δεύτερο μέρος του παιχνιδιού με το Παραλίμνιο ο Ηρακλής έμεινε από ανάσες, τα πόδια δεν ακολουθούσαν τις προσταγές του μυαλού και αποδείχθηκε σωτήριο το «γκολ από τα αποδυτήρια», που πέτυχε ο Χρήστος Ρόβας με το… στήθος στο 4ο λεπτό.
Ο Γουναρίδης
Έχοντας το εξαιρετικά γρήγορο γκολ ο Ημίθεος, θέλησε το μέγιστο από το πρώτο μέρος του αγώνα κόντρα στον Απόλλωνα Παραλιμνίου, δηλαδή το να τελειώσει την υπόθεση νίκη από το πρώτο 45λεπτο, όσο θα «κρατούν» οι δυνάμεις των παικτών του.
Αντίπαλο και ανυπέρβλητο εμπόδιο σε αυτήν την επιδίωξη, συνάντησε τον τερματοφύλακα του Απόλλωνα. Ο Στέφανος Γουναρίδης σε – τουλάχιστον – τέσσερις περιπτώσεις «έπιασε τα άπιαστα» βάζοντας τέλος σε αυτήν τη φιλοδοξία των γηπεδούχων για γρήγορο «καθάρισμα» του παιχνιδιού, με τον 28χρονο Θεσσαλονικέα τερματοφύλακα να αφήνει μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή εντός αγώνα την ομάδα του.
Ο κακός εαυτός του
Προφανέστατα ο Ηρακλής του αγώνα με τον Απόλλωνα Παραλιμνίου δεν ήταν ο συνηθισμένα καλός και καταιγιστικός Ηρακλής, ιδίως όσον αφορά σε εντός Καυτανζογλείου αγώνες.
Η σωματική εξάντληση αποδείχθηκε κακός σύμβουλος σε επίπεδο αγωνιστικής απόδοσης για τους «κυανολεύκους», με την ομάδα να μην μπορεί να λειτουργήσει στον τομέα της δημιουργίας παιχνιδιού με τις συγκεκριμένες σταθερές της. Κακός ποιοτικά ο χθεσινός «Γηραιός», κι όμως, εξασφάλισε τη νίκη, η οποία μέσα σε όλες αυτές τις αντιξοότητες, αυξάνει σε αξία…
Ο έμπειρος αντίπαλος
Σε καμία περίπτωση η ομάδα από τις Σέρρες δεν αποτελεί τον ισχυρότερο αντίπαλο, που είχε να βρει μπροστά του ο Ηρακλής στο συγκεκριμένο γκρουπ. Το γεγονός, ωστόσο, ότι πρόκειται για ομάδα με έμπειρο αγωνιστικό υλικό, το οποίο αποτελείται από παίκτες «περπατημένους» στην κατηγορία , σε συνδυασμό με την καχεκτική εμφάνιση των γηπεδούχων, δημιούργησε ένα κράμα πρόσθετης δυσκολίας για το σύνολο του Σπύρου Μπαξεβάνου.
Το άγχος
Αν σε όλες αυτές τις παραμέτρους προσθέσουμε και το αδιαμφισβήτητο και ευνόητο άγχος, που κατέλαβε στο τέλος της αναμέτρησης τους παίκτες του «Γηραιού», καθώς δεν είχαν πετύχει να φτάσουν σε δεύτερο τέρμα, γίνεται αντιληπτό το πόσο κομβική ήταν η επιτυχία του να ξεπεραστεί η συγκεκριμένη μάχη χωρίς την παραμικρή απώλεια.
