Το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Τερζόπουλου έχει ως εξής:
“Δυστυχώς, καθημερινά αποδεικνύεται το ήδη αποδεδειγμένο, ότι δηλαδή ο επαγγελματικός αθλητισμός εξυπηρετεί αποκλειστικά και λαϊκά την «κονόμα», που προκύπτει κυρίως από το στοίχημα, την εμπορία παικτών (αγοράζω από θυγατρικές-οσφυοκύπτες φθηνά και εν συνεχεία πουλώ ακριβά), το μονοπώλιο της «τζάμπα διαφήμισης» από τα ΜΜΕ (καθότι καθημερινά, αποκλειστικά & συνεχώς διαφημίζονται άμεσα και έμμεσα κάποιες κατ’ επιλογή και μόνο ομάδες), ο «μπεζαχτάς» από τα συνδρομητικά, από τον οποίο μερίδιο μοιράζεται σε όλα τα μέλη της «οικογένειας», μικρό μεν για τους «λαντζιέρηδες», διπλή & τριπλή μερίδα δε για τα αφεντικά. Χθές λοιπόν απεδείχθη για πολλοστή φορά το «όπερ εδεδείχθη». Στα μαθηματικά υπάρχει το δεδομένο και το ζητούμενο. Όλη η ζωή μας, κατά κάποιο τρόπο, είναι μαθηματικά. Στην προκειμένη περίπτωση, της κατ’ επανάληψη και μη αναμενόμενης «ω!!» πρωτοφανούς αποφάσεως της S.L. επιβεβαιώνονται τα επιβεβαιωμένα, με ΔΕΔΟΜΕΝΟ (κατά την άλγεβρα) πάντα τον ΗΡΑΚΛΗ και ζητούμενο το κατά το δοκούν συμφέρον κάποιας ομάδας ή παράγοντα ή ένωσης ή …. Βλέπετε ο ΗΡΑΚΛΗΣ μπορεί να είχε παράγοντες «φτωχούς ή φτηνιάρηδες ή ….», δεν είχε όμως «καπάτσους», που να κάνουν «φιλίες, φίλους, συμφωνίες, συνεταιρισμούς……..». Ο Ηρακλής, άσχετα με τους παράγοντές του, εκ των οποίων πολλοί ΔΕΝ ήταν αποδεκτοί από τους φιλάθλους του, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ σε «οικογένειες» και αυτό πληρώνει. Η αγνότητα, αθωότητα, αγωνιστικότητα και η υψηλή αθλητική διάθεση και πνεύμα του Συλλόγου μας του Ηρακλή μας, ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ από τους φιλάθλους του, που αφετηρία και DNA τους ήταν, είναι και θα είναι πρώτα η πατρίδα, η οικογένεια καθενός, ο αθλητισμός, ο θεμιτός και αγωνιστικός συναγωνισμός. Ο Ηρακληδέας απέρριψε και απορρίπτει ρήσεις όπως «πατρίδα και οικογένεια είναι η ομάδα μου, πάνω απ’ όλα η ομάδα μου κλπ», που φανατικά όμως επικρατούν σε φιλάθλους άλλων συλλόγων, οι οποίοι φίλαθλοι τις έχουν υιοθετήσει, εμποτισμένοι από «επιμελημένη και μεθοδευμένη εκπαίδευση», από συστήματα και παράγοντες της «διαπλοκής και της κονόμας». Ο Ηρακληδέας αγαπά και υποστηρίζει την ομάδα του πρώτα-πρώτα γιατί η συμπεριφορά της να μη συμμετέχει σε «οικογένειες», να μην εμπλέκεται σε στοιχήματα, να μην είναι κατά το εκάστοτε δοκούν υποστηρικτής συμφερόντων, τακτικών, κανονισμών, συλλόγων κλπ., είναι αυτή που μεταφράζει το DNA του και επιβεβαιώνει αυτό που λέμε «περί δικαίου αίσθημα». ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΆΒΕΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, ΤΟΥ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΔΙΚΩΣ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΒΡΩΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΟ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ.
Η άλλη και επικρατούσα στους περίγυρους άποψη : Ποιος νοιάζεται για την ηθική πλευρά του ποδοσφαίρου ; το σπουδαίο (για μας, την πλειοψηφία) είναι η ομάδα μας να πάρει το πρωτάθλημα. Εξάλλου ούτως ή άλλως το ποδόσφαιρο, ντόπιο και διεθνές είναι διαβρωμένο σε όλους τους τομείς του.
Εμείς οι ΗΡΑΚΛΗΔΕΣ, χωρίς διάθεση υπερβολής, είμαστε και πρέπει να παραμείνουμε οι ΦΡΟΥΡΟΙ της ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ.
Με εκτίμηση
Κωνσταντίνος Τερζόπουλος”.
