«Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», «όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα» και συναφείς λαϊκές παροιμίες μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς, προκειμένου να βρει δικαιολογία στην εικόνα της αγωνιστικής συμπεριφοράς του Ηρακλή στο Παλαιοχώρι.
Η ουσία της υπόθεσης έχει ως εξής και αυτό δεν χωρά καμία αμφισβήτηση, καθώς είναι κρυστάλλινα ξεκάθαρο: οι «κυανόλευκοι» με το χθεσινό 0-0 στη Χαλκιδική πέτυχαν να αφαιρέσουν κάθε περιθώριο ρυθμιστικής πρωτοβουλίας από τον Άρη Παλαιοχωρίου στην προσπάθεια διεκδίκησης της πρώτης θέσης, παραμερίζοντας τον αντίπαλο και ελέγχοντας την υπόθεση μόνοι τους, από εδώ και πέρα.
Επίσης, το ίδιο ξεκάθαρο είναι ότι η ομάδα του Σπύρου Μπαξεβάνου αγωνίστηκε με τρόπο εντελώς διαφορετικό από εκείνον, που εξέπεμπε ως μήνυμα αγωνιστικού προσανατολισμού, καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, πριν την αναμέτρηση. Αγωνίστηκε – ξεκάθαρα – για «δύο αποτελέσματα» και «πάτησε» σταθερά στη σιγουριά της ισοπαλίας για να πάρει το προβάδισμα στα προγνωστικά της πρωτιάς…
Ο κόουτς, μετά τον αγώνα, αβίαστα ομολόγησε ότι προβληματίστηκε πολύ σχετικά με το ποιός θα έπρεπε να είναι ο αγωνιστικός προσανατολισμός της ομάδας του σε αυτό το – ιδιαίτερο και κρισιμότατο – παιχνίδι και – προφανέστατα – επέλεξε τη συντήρηση και το «μηδέν παθητικό»…
Δεν του βγήκαν οι επιλογές
Η αλήθεια είναι ότι ο Ηρακλής της εκκίνησης της αναμέτρησης φάνηκε να είναι ο Ηρακλής, που περίμεναν όσοι εισέπρατταν τοις μετρητοίς το μήνυμα του «πάμε για τη νίκη», το οποίο «έβγαινε» από τη Μίκρα, κατά την «κυανόλευκη» προετοιμασία για τη μάχη της κορυφής στο Παλαιοχώρι.
Ο Ημίθεος «ζήτησε» το παιχνίδι στην αρχή του, επιδίωξε την επίτευξη ενός γρήγορου και αιφνιδιαστικού γκολ, που θα άλλαζε άρδην υπέρ του τα δεδομένα, αλλά όταν είδε ότι δεν το κατόρθωσε, μαζεύτηκε και έπαιξε για το «Χ». Όσο κυλούσε ο χρόνος, μάλιστα, συμβιβαζόταν όλο και περισσότερο με αυτήν την ιδέα.
Επίσης αλήθεια είναι ότι οι έντονες τεχνικές παρεμβάσεις, σε επίπεδο πρώτης ενδεκάδας, δεν λειτούργησαν. Οι προσθήκες Καστριτσέα και Μεντί περισσότερο μπέρδεψαν την κατάσταση, παρά συνέβαλαν θετικά. Το σχήμα με τρεις υψηλόσωμους στόπερ στην άμυνα και τον δραστήριο Σιμόνι να «ενοχλεί» διαρκώς, αποτέλεσε αρνητικό σημείο αναφοράς στο πρώτο μέρος, ενώ ο Σενεγαλέζος σέντερ φορ μπλοκαρίστηκε άνετα από την άμυνα των γηπεδούχων, μη διαθέτοντας την απαιτούμενη ευελιξία σε παιχνίδι αντεπιθέσεων.
Η λογική του Σπύρου Μπαξεβάνου να αφήσει εκτός βασικού σχήματος τον Κώστα Παναγιωτούδη, ο οποίος – πράγματι – επιστρέφοντας από τον τραυματισμό του, σε καμία περίπτωση δεν έφτασε στα επίπεδα της πριν από αυτό το διάστημα προσφοράς του και τον Μηνά Πτηνόπουλο, που είναι «πεσμένος» τελευταία, δεν λειτούργησε για τον «κυανόλευκο» προπονητή.
Ήθελε τον Κώστα Καζναφέρη στη μεσαία γραμμή, για να ελέγξει αποτελεσματικότερα το παιχνίδι, όμως αυτή η επιλογή είχε τις λοιπές «παρενέργειες». Τέλος, με την προσθήκη Καστριτσέα και Μεντί στην ομάδα αυξήθηκε η δυναμική στο ψηλό παιχνίδι και στον έλεγχο της ψηλής μπάλας (φάνηκε να υπολογίζει σημαντικά σε αυτόν τον παράγοντα ο κόουτς), όμως σύντομα ο ίδιος ο Σπύρος Μπαξεβάνος αναθεώρησε, με την επαναφορά Παναγιωτούδη και Πτηνόπουλου στην ενδεκάδα…
Πάντως, πήρε την υπόθεση «πρωτιά» στα χέρια του
Όπως και να έχει το πράγμα, όσο και αν ο Ηρακλή αποδείχθηκε… συντηρητικότερος των περιστάσεων, με αυτήν την ισοπαλία πήρε την υπόθεση της πρώτης θέσης στα χέρια του.
Έθεσε σε ρόλο απόλυτου κομπάρσου και παρατηρητή τον Άρη Παλαιοχωρίου και προσδοκά στο να μην έχει το παραμικρό στραβοπάτημα στα υπολειπόμενα παιχνίδια, ώστε να φτάσει στον στόχο του.
