- Bluearena - https://bluearena.gr -

Απορίας άξιον…

Μπορεί μία τέτοιου επιπέδου ανάλυση να φαντάζει επιπόλαιη, πρόχειρη και εν πολλοίς… «καφενειακή», όμως εκεί που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, αναφορικά με τον μπασκετικό Ηρακλή, μόνο σε τέτοια σκεπτικά μπορούμε να καταφύγουμε.

Το φαινόμενο βρήκε την απαρχή του στα δεδομένα του περσινού ρόστερ, με το εξαιρετικό (για το αγωνιστικό επίπεδο της Α2) δυναμικό της ομάδας να αποδίδει πολύ κάτω από τις αντικειμενικές δυνατότητές του, κατά την κρίσιμη και καθοριστική ώρα των play off ανόδου και – τελικά – να χάνει το πολυπόθητο εισιτήριο.

Κι αν για πέρσι υπήρχε το «άλλοθι» ότι ο «Γηραιός» είχε απέναντί του τον μάλλον ισοδύναμο Πανιώνιο και τον εξαιρετικά δυνατό Φάρο, φέτος, αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν, κόντρα στους… «Ναούμηδες», στους… «Ελευθεριάδηδες» και στους… «Μπένες» (πέρασε και από το Ιβανώφειο, αλλά τέτοιες εμφανίσεις δεν πραγματοποίησε…) είναι πέρα από κάθε σχολιασμό, χωρίς – βεβαίως –  να μας… φταίνε τα συγκεκριμένα παιδιά της Καστοριάς, τα οποία αγωνίστηκαν σπουδαία και κακώς – προς χάριν κατανόησης της θέσης μας – τα υποβιβάζουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο…

Η… δεισιδαιμονία της «μεταμόρφωσης»

Όταν διαθέτεις ένα ρόστερ αποτελούμενο από Γκαγκαλούδη, Κακαρούδη, Χαριτόπουλο, Αθανασούλα, Καλαϊτζίδη, Τότσιο, Αγγελακόπουλο και Γεωργάκη (ως τα πιο «χτυπητά» ονόματα του αγωνιστικού δυναμικού), δεν μπορεί να διασύρεσαι στην Α2 αυτής της αγωνιστικής περιόδου, με αυτό το επίπεδο των αντιπάλων.

Την ώρα, μάλιστα, κατά την οποία το περιβάλλον σου έδειξε… «κατανόηση» στην αμαχητί απώλεια της πρώτης θέσης, λόγω διακριτής ανωτερότητας του Περιστερίου…

Όμως, απέναντι στους υπολοίπους διεκδικητές της ανόδου, αυτά τα ονόματα, ως αγωνιστικά στελέχη, δεν θα έπρεπε να κάνουν την ουσιαστική και απόλυτη διαφορά στο παρκέ; Ρητορικό το ερώτημα…

Και πώς συμβαίνει, αθλητές με τόσες περγαμηνές και τέτοιο αγωνιστικό επίπεδο, το οποίο υπερβαίνει – σαφέστατα – τα δεδομένα της Α2, να έρχονται στο Ιβανώφειο και… εν μια νυκτί να… «μεταμορφώνονται» σε αδύναμους να συμβάλλουν στο στόχο της ανόδου παίκτες;…

Μήπως, απλούστατα, δεν μπορούν;

Εύλογα και αναμενόμενα, το κλίμα στο περιβάλλον της ομάδας, μετά και το αγωνιστικό «στραπάτσο» στην Κατσοριά, είναι πολύ βαρύ και δυσάρεστο. Ο κόσμος του Ημίθεου, με κάθε τρόπο εκδηλώνει τη δυσφορία του για την εικόνα την οποία εμφανίζει η ομάδα, κάθε φορά που καλείται να διαχειριστεί τις ιδιαιτερότητες μιας αναμέτρησης, έχοντας απέναντί της αντίπαλο από το υψηλό γκρουπ της βαθμολογίας.

Στην ακριτική πόλη, για μια ακόμη φορά σε δυνατή αναμέτρηση, ο Ηρακλής δεν έπαιξε άμυνα ποτέ, έδωσε ελεύθερα τρίποντα στους γηπεδούχους, ακόμη και σε κρίσιμα σημεία του αγώνα και ήταν εκνευριστικά άστοχος, υποβοηθώντας το… «έργο» των διαιτητών, οι οποίοι – καταφανέστατα – επεδίωκαν να «παίξουν έδρα».

Το ερώτημα όλων γύρω από την ομάδα είναι ένα και αυτονόητο: μήπως αυτά παιδιά – τελικά και απλούστατα – δεν μπορούν να διεκδικήσουν με αξιώσεις, ούτε το δεύτερο εισιτήριο για την άνοδο; Μήπως;… Μόνο η ίδια η ομάδα θα το απαντήσει, σε βάθος χρόνου, οδεύοντας προς τον καθοριστικό Μάιο…

Ο αγωνιστικά… «οικονομικός» και βελτιωμένος Ουάσινγκτον…

Ο Λευτέρης Χατζηκυριακίδης επεσήμανε ότι το μόνο θετικό στοιχείο, που προέκυψε από το «ναυάγιο» στην Καστοριά, ήταν εικόνα του Ντάριους Ουάσινγκτον, ο οποίος βελτιώθηκε.

Σε λιγότερο από ένα ημίχρονο συμμετοχής (18:18 λεπτά), ο Αμερικανός πρόλαβε να σημειώσει 14 πόντους, όντας ο πρώτος σκόρερ των «κυανολεύκων, με 2/2 βολές, 6/11 δίποντα και 0/1 τρίποντα, αλλά και 4 ασίστ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πολύπειρος Αμερικανός γκαρντ, αναγνωρίζοντας ότι το δυνατό στοιχείο του είναι η διείσδυση και όχι το μακρινό σουτ, περιόρισε στην οικονομία της αγωνιστικής δράσης του τα σουτ τριών πόντων και επιδόθηκε σε αυτό που γνωρίζει άριστα και δεν είναι άλλο από την επιδίωξη του λέι απ, ασχέτως αν – προφανέστατα – η ομάδα έχει απόλυτη ανάγκη από έναν περιφερειακό, ο οποίος θα έχει σταθερό και «φαρμακερό» τρίποντο για τις κρίσιμες στιγμές…

Πάντως, έστω και με… δίποντα, ο Αμερικανός θα βοηθήσει ακόμη περισσότερο στη συνέχεια. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι αλλού και έχει να κάνει με το γεγονός ότι ολόκληρη η ομάδα, με αυτής της εμπειρίας και ικανότητας αγωνιστικά στελέχη, εξακολουθεί να περιμένει από τον αθλητικώς ανέτοιμο Ουάσινγκτον να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Και, βεβαίως, με αυτή τη συμπεριφορά, θα εξακολουθεί να… τσουρουφλίζεται…