Δεν χρειαζόταν το χθεσινό παιχνίδι με τον Απόλλωνα Πάτρας για να μας δείξει πως ο φετινός ΗΡΑΚΛΗΣ βρίσκεται τουλάχιστον μία κλάση κάτω από την περσινή ομάδα.
Μια ομάδα που ήξερες ότι μπορεί να κερδίσει τους πάντες στο Ιβανώφειο, ακόμη κι αν χρειαζόντουσαν επικές ανατροπές, όπως για παράδειγμα στα παιχνίδια με Πανιώνιο και Φάρο. Κάτι βέβαια που δε μπορείς να πεις για τον φετινό ΗΡΑΚΛΗ, παρ’ ότι ο κορμός της ομάδας είναι ο ίδιος, με μερικές προσθήκες και αποχωρήσεις στο ρόστερ.
Η ομάδα, κακά τα ψέματα, είχε ένα “εύκολο” πρόγραμμα -από την απομάκρυνση του Βαγγέλη Αλεξανδρή από τον πάγκο της ομάδας και έπειτα- όπου πέτυχε έξι σερί νίκες, αλλά πάλι σε ακόμη ένα κρίσιμο ματς ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Για την ακρίβεια έχει παίξει τέσσερα “ντέρμπι” στο Ιβανώφειο με την πρώτη πεντάδα της βαθμολογίας και έχει κερδίσει μόλις το ένα (με τον Χολαργό) και αυτό που κάνει εντύπωση είναι πως επικράτησε της Αθηναϊκής ομάδας με σχετική ευκολία. Από εκεί και πέρα, δέχτηκε σφαλιάρες αρχικά από την Δόξα Λευκάδας, έπειτα από το πρώτο και αήττητο Περιστέρι και τέλος χθες από τον Απόλλωνα.
Δεν είναι βέβαια μόνο οι ήττες από τις συγκεκριμένες ομάδες. Είναι πως ο ΗΡΑΚΛΗΣ δε μπορεί να πείσει κανέναν με την αγωνιστική του προσπάθεια, από τα πρώτα κι όλας ματς της σεζόν. Όταν μια ομάδα πηγαίνει για άνοδο πρέπει να το φωνάζει με πράξεις. Όχι μόνο με λόγια και δηλώσεις. Και δυστυχώς ο φετινός ΗΡΑΚΛΗΣ το φωνάζει με λόγια-δηλώσεις και όχι με πράξεις. Αυτό φαίνεται σε κάθε αγωνιστική κι ας εξαιρέσουμε μερικά παιχνίδια που όντως η ομάδα ήταν καλή (απέναντι στον Παπάγο, στον Αμύντα και στο Μαρούσι). Οι “κυανόλευκοι” μπορεί να κερδίζουν τις ομάδες που είναι χαμηλότερα στην βαθμολογία… με τα χίλια ζόρια, αλλά όταν ο ανταγωνιστής σου επικρατεί με… περίπατο τότε κάτι φταίει. Κάτι δεν πάει καλά.
Από το ερχόμενο ματς απέναντι στην “ανεβασμένη” Καστοριά, η ομάδα πρέπει να βγάζει πάθος, σιγουριά και θέληση στο παιχνίδι της, και ιδίως στα κρίσιμα παιχνίδια. Τρία στοιχεία που μέχρι στιγμής είχαν οι αντίπαλοί μας και όχι εμείς.
Τίποτα ωστόσο δεν έχει κριθεί ακόμα. Μπορεί τα πράγματα να έχουν γίνει εξαιρετικά δύσκολα για τους “κυανόλευκους”, αλλά το πρωτάθλημα έχει ακόμη… δρόμο. Ωστόσο, η πικρή αλήθεια είναι πως ο ΗΡΑΚΛΗΣ έχει μείνει πίσω στην κούρσα της ανόδου όσον αφορά τις “μάχες” των πλέι οφ και πρέπει να βρει την… φόρμουλα ώστε να ανατρέψει όλα τα κακώς κείμενα που έχει δημιουργήσει κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα πριν χαθεί άλλη μία χρονιά.
Υ.Γ. Σίγουρα στο χθεσινό παιχνίδι φάνηκαν οι προσωπικότητες του Απόλλωνα (Άκερ, Μαστρογιαννόπουλος και Ματαλλών), ωστόσο όταν προηγείσαι οκτώ πόντους (81-73) τέσσερα λεπτά πριν το φινάλε του αγώνα και… αυτοκτονείς -γιατί περί αυτοκτονίας πρόκειται- είναι λίγο παράλογο να στεκόμαστε στην διαιτησία, όσο κακή και να ήταν.
Για σχόλια, παρατηρήσεις, ενστάσεις, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το dlefakis10@gmail.com
