Δείχνει εξαιρετικά χρήσιμος, αυτός ο Γάλλος…

Αυτό το – σχεδόν – ημίχρονο, στο οποίο αγωνίστηκε ντεμπουτάροντας ο Λεό Ντε Σμεντ, φαντάζει ιδιαιτέρως πειστικό για τη χρησιμότητα της παρουσίας του 24χρονου αριστεροπόδαρου μέσου στην ομάδα.

Θέλαμε να διαπιστώσουμε τι ήταν εκείνο που είδε ο Σάκης Αναστασιάδης και οι τεχνικοί συνεργάτες του σε αυτόν τον Γάλλο και τους έκανε να προχωρήσουν σε μία, εκτός αρχικού προγραμματισμού, μεταγραφική προσθήκη και μάλιστα ξένου ποδοσφαιριστή.

Η ευκαιρία δόθηκε από το 55΄ και μετά της χθεσινής αναμέτρησης του Καυτανζογλείου, όταν ο – λογικά ακόμη όχι απολύτως προσαρμοσμένος και έτοιμος – Λεό Ντε Σμεντ πέρασε στον αγωνιστικό χώρο.

Πήγε κι έπιασε «πόστο» εκεί αριστερά στη μεσοεπιθετική γραμμή, όπου είναι η κλασική θέση του. Αυτή που φαίνεται να «ράφτηκε»… σαν κοστούμι πάνω στην ποδοσφαιρική ιδιοσυστασία του. Απέδειξε ότι πρόκειται για έναν ρόλο τον οποίο «τον έχει» και μέσα από τον οποίο μπορεί να προσφέρει πολλά και χρήσιμα για την ομάδα.

Πολύ καλός έλεγχος της μπάλας, από την υποδοχή της μέχρι την τελική ενέργεια, ικανότητα αποφυγής του αντιπάλου, πάνω στον μικρό χώρο της πλάγιας γραμμής και – πάνω από όλα – «σέντρα λουκούμι»… Σέντρα μελετημένη, σέντρα προγραμματισμένη, σέντρα πραγματική ασίστ και όχι τυφλά γεμίσματα, με την προοπτική του «μήπως και βρούμε δικό μας»…

Το σημαντικό στην όλη ιστορία με τον Γάλλο, είναι ότι – όπως φάνηκε από τη στιγμή που μπήκε στο παιχνίδι – η ομάδα τον «ξέρει» και τον «ψάχνει». Οι παίκτες του κεντρικού άξονα διαρκώς αναζητούσαν τη διαγώνια μεταβίβαση προς τα αριστερά, «ακουμπώντας» επάνω στην ικανότητά του να αποφύγει τον αντίπαλο μπακ και να δημιουργήσει συνθήκες ευκαιρίας με τις «συστημένες» σέντρες του.

Πρώτο δείγμα θετικότατο, λοιπόν, για τον 24χρονο αριστεροπόδαρο μεσοεπιθετικό, ο οποίος δείχνει να είναι ο ορισμός του εξτρέμ, για τα δεδομένα – πάντοτε – του αγωνιστικού επιπέδου της συγκεκριμένης κατηγορίας στην οποία αγωνίζεται ο Ηρακλής.

Όσο για τον Σάκη Αναστασιάδη, φαντάζει να έχει κάνει μία εξαιρετικά δικαιολογημένη επιλογή στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς φαίνεται να διαπιστώνει ότι το συγκεκριμένο παιδί «κουβαλά» κάποια – έστω και  λίγα –  από τα χαρίσματα αυτά, που «κουβαλούσε» εκείνο το άλλο ξανθομάλλικο παιδί από τον Λευκώνα Σερρών, που ήλθε στα 25 του, το 1986, στο Καυτανζόγλειο, για να παίξει εκεί αριστερά, διαλύοντας με την απαράμιλλη τεχνική του τις αντίπαλες άμυνες και έμεινε για επτά χρόνια, γράφοντας τη δική του «κυανόλευκη» ιστορία…

 

Σχετικά Άρθρα

Bελέντζας: “Με Μονεμβασιώτη και τον κόσμο του, ο Ηρακλής θα είναι υπερδύναμη!”

Ποδόσφαιρο

Back to Top