Η νέα επιτυχία του «κυανόλευκου» βόλεϊ, όπως καταγράφηκε μέσα από την εμφατική νίκη με το απόλυτο του 3-0 επί της Χαλκίδας, κατέδειξε ακόμη πιο έντονα τις δυνατότητες του φετινού Ηρακλή. Κι όλα αυτά, παρά τις δεδομένες και τεράστιες οικονομικές αδυναμίες, που μαστίζουν αλύπητα την καθημερινότητα της ομάδας και της έχουν στοιχίσει – μέχρι τώρα – την απώλεια ενός βασικότατου ακραίου και την αδυναμία αντικατάστασης ενός – επίσης βασικότατου – κεντρικού, ο οποίος τραυματίστηκε χάνοντας όλη της σεζόν.
Απέναντι σε μια ομάδα με υψηλό (για τα δεδομένα της Volley League) μπάτζετ, όπως η Χαλκίδα, η οποία έφτασε στα υψηλά κλιμάκια της βαθμολογίας με τη γνωστή μέθοδο του «αγοράζω την επιτυχία» και η οποία δεν σταματά να ενισχύεται με επιλογές «από το πάνω ράφι» (Γκόμεζ), ο Ημίθεος έδειξε και απέδειξε ότι – παρά τις τεράστιες αντιξοότητες – είναι εδώ, διατηρεί υψηλή αγωνιστική ποιότητα και είναι πλήρως ανταγωνιστικός.
Εξέφρασε εντός του αγωνιστικού χώρου, αυτό που υπογράμμισε ο Δημήτρης Εφραιμίδης, αλλά και τονίζουν άπαντες στην «κυανόλευκη» ομάδα: «θέλουμε να αποδείξουμε ότι στην Μίκρα μπορούμε να κερδίσουμε τους πάντες και ότι εκτός έδρας μπορούμε να κοντράρουμε, επίσης, τους πάντες»…
Αυτή η ομάδα…
Με το «αν» ποτέ δεν γράφτηκε η ιστορία. Είναι γεγονός και οφείλουμε να το αποδεχτούμε. Αν, όμως, υπήρχε αυτή – η… ρημάδα – η ομαλή χρηματοδότηση του Τμήματος, πού, αλήθεια, θα μπορούσε να φτάσει τούτη εδώ η ομάδα;…
Τουτέστιν, χωρίς απώλειες βασικού παίκτη της (ο οποίος «πάτησε» στην οικονομική δυσχέρεια για να μετακομίσει σε άλλη… «οικονομικώς δυσχερή» ομάδα, η οποία όμως είναι κοντά στον τόπο του) και με τη δυνατότητα να αντικαταστήσει τον Κιόση που τραυματίστηκε, με άλλον έμπειρο κεντρικό «πρώτης γραμμής». Αλήθεια, πού μπορούσε να φτάσει το αγωνιστικό σύνολο του Γιάννη Ορφανού;…
Το ερώτημα ρητορικό και αυταπάντητο: ακόμη και λίγο κάτω από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό. Αν…
Η διοίκηση Καλαϊτζίδη και οι… «παπάδες»…
Κι αν δούμε και από άλλη οπτική το όλο θέμα των δυνατοτήτων του βολεϊκού Ηρακλή, υπό διαφορετικό καθεστώς οικονομικής υπόστασης, μπορούμε εύλογα να αναρωτηθούμε (πάντοτε σε… ρητορικό επίπεδο), αν αυτή η διοικητική ομάδα του Μάκη Καλαϊτζίδη είχε εξασφαλισμένη χρηματοδοτική βάση, που μπορούσε να φτάσει την ομάδα; Θα έκανε… “παπάδες” (κατά το κοινώς λεγόμενο), είναι η απάντηση…
Ακόμη και όσοι σπεύδουν να αντιπολιτευτούν από τα… social media τα παιδιά της διοίκησης, δεν μπορούν παρά να παραδεχθούν ότι κατόρθωσαν – χωρίς τις απαιτούμενες οικονομικές προϋποθέσεις – να φτιάξουν μια ομάδα με πολλές δυνατότητες και με επιλογές που «φωνάζουν» ότι οι διοικούντες που τις πραγματοποίησαν, «κατέχουν το αντικείμενο». Ας φανταστούμε, λοιπόν, τί επιλογές μπορούσαν να κάνουν αυτά τα παιδιά που «τρέχουν» το Τμήμα, αν είχαν έναν χορηγό ανάλογο ομάδων, τις οποίες ο Ηρακλής των εκατομμυρίων προβλημάτων «τις παίζει για πλάκα» στη φετινή Volley League… Ας το αναλογιστούμε μόνο…