Aναλυτικά όσα όσα είπε στη συνέντευξή του στην εφημερίδα Arena:
«Μεγάλο κομμάτι της ζωής μου ο Ηρακλής»
«Ο Ηρακλής είναι ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Είναι μεράκι, είναι πάθος. Ένας πάθος που κρατάει από τα πρώτα χρόνια κιόλας χρόνια, όταν πιτσιρικάς ακόμη ήμουν ικανός να κάνω τα πάντα για να παρακολουθήσω ένα του παιχνίδι. Χαρακτηριστικά θυμάμαι, ήμουν παιδί ακόμη όταν θέλησα να παρακολουθήσω τον ημιτελικό του κυπέλλου του 76’΄με τον Παναθηναϊκό. Από το Ζαγκλιβέρι λοιπόν, σάλταρα στην καρότσα του τρίκυκλου ενός ψαρά και κατάφερα να φτάσω στο Καυτανζόγλειο. Έγινε ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Προηγηθήκαμε 2-0, ισοφαριστήκαμε σε 2-2 και τελικά ο Γκέσιος με ένα γκολ που μάλλον ήταν οφ-σάιντ μας έδωσε τη νίκη και την πρόκριση για τον τελικό της Νέας Φιλαδέλφειας. Όπως προείπα όμως, πήδηξα σε μια καρότσα ψαρά, οπότε στο παιχνίδι εκείνο το είδα μόνος. Δεν με πλησίαζε κανείς. Μύριζα ψαρίλα από 100 μέτρα» θυμάται και γελάει.
Έντονες οι θύμησες και από τον τελικό του 1976 κόντρα στον Ολυμπιακό. «Μεγάλο παιχνίδι, μεγάλη νίκη, σπουδαίο τρόπαιο εκείνο που κατέκτησε ο Ηρακλής. Ίσως ήταν ο πιο όμορφος τελικός που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία, με τον μεγάλο Χατζηπαναγή να ζωγραφίζει μέσα στο γήπεδο. Ήταν πραγματικά μια αξέχαστη ημέρα εκείνη και είμαι πολύ τυχερός που κατάφερα και την έζησα από κοντά. Θα έπρεπε βέβαια να έχουμε κλειδώσει τη νίκη από την παράταση κιόλας όταν φτάσαμε να κερδίζουμε με 4-2, αλλά ακόμη κι έτσι οι στιγμές μετά τη νίκη και τους πανηγυρισμούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι μοναδικές στην ιστορία και τις αναπολώ πάντα, όταν γυρίζω τον χρόνο πίσω» τονίζει.
Ωστόσο, ο Θόδωρος Καράογλου είναι πεπεισμένος ότι αυτή τη φορά ο Ηρακλής θα βρει τον δρόμο του και θα επιστρέψει δυνατός εκεί που πραγματικά ανήκει. Εκεί που τον τοποθετεί η μεγάλη ιστορία που διαθέτει, το βάρος της φανέλας αλλά και του κόσμου που τον ακολουθεί παντού.
«Είναι αλήθεια ότι μέχρι το 2000 είχαμε κάποιες αξιοπρεπείς παρουσίες στην πρώτη κατηγορία, ωστόσο από την έλευση του Ευάγγελου Μυτιληναίου και έπειτα υπάρχει μια σημαντική αστάθεια σ’ αυτό το κομμάτι. Μετά την απογοήτευση και την αποχώρηση του δυνατού παράγοντα που θα άλλαζε το στάτους του Ηρακλή, τα πράγματα δεν είχαν την τροπή που θα έπρεπε. Η ομάδα οδηγήθηκε δύο φορές στον υποβιβασμό και τώρα μέσα από τη νέα προσπάθεια που γίνεται, ψάχνει να βρει ξανά το δρόμο της. Είμαι πεπεισμένος ότι θα τα καταφέρει. Είναι τέτοιο το βάρος της φανέλας και η ιστορία αυτού του συλλόγου, με τόσο κόσμο στο πλάι του, που θα τον επαναφέρουν στη μεγάλη κατηγορία. Ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα και εμείς από την πλευρά μας θα παρέχουμε οποιαδήποτε βοήθεια χρειαστεί. Αρκεί να μην επαναληφθούν ξανά, λάθη του παρελθόντος».
Σε ερώτηση για την προσπάθεια που γίνεται φέτος σε αγωνιστικό επίπεδο με τους βετεράνους ποδοσφαιριστές στη διοίκηση, ο Θόδωρος Καράογλου τονίζει: «Γίνεται μια σημαντική προσπάθεια από ανθρώπους που έχουν πονέσει τη φανέλα, που έχουν ματώσει για τον Ηρακλή. Ελπίζω ότι αυτή η προσπάθεια θα έχει σημαντικό αποτέλεσμα και η ομάδα θα κάνει το βήμα, θα βάλει τις βάσεις, αρχικά για την άνοδο στη Football League και τις βάσεις για την επιστροφή στην Σούπερλιγκ. Μέχρι τώρα αγωνιστικά ο Ηρακλής έχει δείξει καλά στοιχεία και πιστεύω ότι στο τέλος θα τα καταφέρει. Είναι πολυτέλεια αυτή η ομάδα για τη Γ’ Εθνική».
«Έγκλημα να φύγει ο Ηρακλής από το Καυτανζόγλειο»
Το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μία συζήτηση αναφορικά με την έδρα που θα χρησιμοποιήσει η ομάδα του Ηρακλή την επόμενη αγωνιστική περίοδο με πιθανότερη κατάληξη την συγκατοίκηση με τον ΠΑΟΚ, η διοίκηση του οποίου πάντως αναζητεί τρόπους για αποκλειστικότητα. «Θα ήταν έγκλημα να αποχωρήσει ο Ηρακλής από το Καυτανζόγλειο, που μέχρι σήμερα και μέχρι να κάνει η ομάδα το δικό της γήπεδο, αποτελεί την φυσική του έδρα. Ο Ηρακλής έχει δώσει πολλά στο Καυτανζόγλειο, όλα αυτά τα χρόνια που πληρώνει ενοίκιο. Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να βρει λύση σε αυτό το ζήτημα» τονίζει ο Θόδωρος Καράογλου.
«Έγιναν προσπάθειες για δικό του γήπεδο»
Ένα από τα βασικά ζητήματα που απασχόλησαν στο παρελθόν και απασχολούν μέχρι και σήμερα την οικογένεια του Ηρακλή, είναι φυσικά η κατασκευή του νέου γηπέδου στη Μίκρα, η οποία μπορεί μεν με βάση τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύλλογος αυτή τη στιγμή να μην αποτελεί προτεραιότητα, ωστόσο δεν έχει βγει ποτέ από το μυαλό των ανθρώπων και των οπαδών της ομάδας. «Η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν έγιναν σοβαρές προσπάθειες ώστε να ξεπεραστούν κάποια εμπόδια και να μπορέσει αυτός ο μεγάλος σύλλογος να αποκτήσει το δικό του σπίτι. Και η πιο σοβαρή προσπάθεια έγινε πριν από κάποια χρόνια, επί θητείας, Γιώργου Ορφανού που έδωσε λύση στο ζήτημα της παραχώρησης των στρεμμάτων που αποτελούσαν ένα σημαντικό εμπόδιο για την υλοποίηση του έργου. Στη συνέχεια όμως ακολούθησαν όλες αυτές οι ιστορίες, με τους υποβιβασμούς και τις ασταθείς διοικήσεις που όλοι μας γνωρίζουμε και το γήπεδο δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε πρώτη προτεραιότητα για τον σύλλογο. Ευελπιστώ ότι όταν όλα τα προβλήματα ξεπεραστούν και ο Ηρακλής επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει, τότε το ζήτημα της κατασκευής του γηπέδου θα επανέλθει στην επικαιρότητα. Και εύχομαι πραγματικά να γίνει αυτό το έργο γιατί αποτελεί όνειρο ζωής για αυτόν τον κόσμο που αγαπά πραγματικά και ακολουθεί αυτή την ομάδα».
