Το θέμα που έχει απόλυτη προτεραιότητα εντός των γιορτινών ημερών στο «κυανόλευκο» μπάσκετ, είναι σαφέστατα η υπόθεση της αναδόμησης στο ρόστερ της ομάδας.
Μπορεί, έως τώρα, να μην έχει κοινολογηθεί το παραμικρό σχετικά με τις προσθέσεις που υφίστανται στο όλο ζήτημα, αλλά είναι ηλίου φαεινότερον ότι η θέση του ξένου στο αγωνιστικό σύνολο του Βαγγέλη Αλεξανδρή τίθεται υπό σοβαρή αίρεση.
Ο Ντόμαγκοϊ Μπούμπαλο δείχνει να μην μπορεί να «μπει» στο παιχνίδι της ομάδας, ενώ οι υπόλοιποι ψηλοί του Ηρακλή δείχνουν, με τη σειρά τους, να τα καταφέρνουν εξαιρετικά, στο διάστημα της απενεργοποίησης του Κροάτη γίγαντα, την ώρα, μάλιστα, που στο δυναμικό της θέσης «5» έχει προστεθεί ένας ακόμη παίκτης με εμπειρίες από τηνκορυφαία κατηγορία, όπως ο Γιώργος Γεωργάκης.
Εκ παραλλήλου, αποτελεί – όπως φαίνεται – κοινό τόπο στο Ιβανώφειο, ότι – με βάση την αγωνιστική ιδιοσυστασία του υπάρχοντος ρόστερ – αποτελεί – μάλλον – περιττή πολυτέλεια να διατηρείς τον μοναδικό ξένο που δικαιούσαι σε συμπληρωματικό ρόλο, όταν έξω από τη ρακέτα οι ανάγκες φαντάζουν σαφώς μεγαλύτερες…
Προς την κατεύθυνση, λοιπόν, αυτής της κομβικής αναδόμησης του ρόστερ, με την προοπτική αλλαγής ξένου (αν – εν τέλει – προχωρήσει οριστικά) ο κόουτς, οι τεχνικοί συνεργάτες του και η διοίκηση, εμφανίζουν πιο ευρείς ορίζοντες αναζήτησης…
«Ακτινογραφούν» και Αμερικανούς
Μπορεί ο κανονισμός της Α2 να προσφέρει το δικαίωμα για έναν και μοναδικό ξένο παίκτη σε κάθε ομάδα και μάλιστα κάτοχο κοινοτικού διαβατηρίου, ωστόσο τα σημερινά κρατούντα στην μπασκετική αγορά φέρουν πάμπολλους Αμερικανούς αθλητές να έχουν στην κατοχή τους τα απαραίτητα δικαιολογητικά του «κοινοτικού».
Μην λησμονούμε, άλλωστε, ότι τρεις βασικοί διεκδικητές της ανόδου και άμεσοι αντίπαλοι του Ηρακλή, όπως το Περιστέρι, ο Απόλλων Πατρών και ο Χολαργός, εκμεταλλεύτηκαν αυτό το καθεστώς και κάλυψαν τη θέση του ξένου με Αμερικανούς (Κλαρκ, Άκερ και Μπελ, αντιστοίχως), οι οποίοι – απλώς – είχαν φροντίσει να προμηθευτούν και κοινοτικό διαβατήριο, ακριβώς προκειμένου να «πλασάρουν» τον εαυτό τους στην αγορά με πολύ μεγαλύτερη άνεση.
Μετά, λοιπόν, από τις επιλογές από τη μπασκετική αγορά των «αμιγώς κοινοτικών» (Ρουτκάουσκας – Λιθουανία, Μπούμπαλο – Κροατία), στον Ημίθεο εξετάζουν την προοπτική να «ανοιχθούν» και σε αμερικανικές λύσεις, ώστε να διασφαλίσουν την ποιοτικότερη και αποτελεσματικότερη δυνατή επιλογή.
Κερδίζει έδαφος ο «σουτέρ γκάρντ – φόργουορντ»
Έτσι λοιπόν, «ακτινογραφούνται» περιπτώσεις και Αμερικανών παικτών (παράλληλα με αντίστοιχες Ευρωπαίων), με το ενδιαφέρον να δείχνει να εστιάζεται στη θέση του γκαρντ φόργουορντ.
Το ιδανικό της «κυανόλευκης» αναζήτησης φαντάζει να αφορά στην εξεύρεση ενός αξιόλογου αθλητή, που θα αγωνίζεται στις θέσεις «2» και «3», με ευχέρεια στο μακρινό σουτ και στο σκοράρισμα.
