H πρώτη του θητεία στον Ηρακλή δεν είχε το αποτέλεσμα που ο ίδιος θα περίμενε. Έπαιξε σε μόλις ένα παιχνίδι και αποχώρησε από την ομάδα, έχοντας υποστεί έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό στο γόνατό του. Ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω, δούλεψε, το ξεπέρασε και εκ τότε με τις εμφανίσεις του, έφτασε μέχρι και τη Super League, όντας μέλος της ομάδας του Πανιωνίου που πέρυσι, έφτασε μέχρι το Europa League.
Το καλοκαίρι έμεινε ελεύθερος και όταν του έγινε η πρόταση από τον Ηρακλή δεν το πολυσκέφτηκε και είπε το “ναι”, θέλοντας και ο ίδιος να συμβάλει στην προσπάθεια των “κυανόλευκων” για να επιστρέψουν στις επαγγελματικές κατηγορίες: “Οταν σου γίνετε μία πρόταση από τον Ηρακλή δεν μπορείς να την αρνηθείς. Μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι, αβεβαιότητας, η πρόταση αυτή για μένα ήταν η πρόκληση που έψαχνα για την συνέχεια της καριέρας μου”, είπε στο αρχικό του σχόλιο.
“Επαιξα λίγο στην προηγούμενη θητεία μου στον Ηρακλή, όμως γνωρίζω καλά, τι σημαίνει να φοράς αυτή τη φανέλα. Ο Ηρακλής δεν είναι απλώς μια ιστορική ομάδα, είναι μεγάλη ομάδα, με πολλούς φιλάθλους που ζουν και αναπνέουν για τον σύλλογο. Δεν του αξίζει να βρίσκεται ξανά σε αυτές τις κατηγορίες”.
Φυσικά, από την αναφορά του δε θα μπορούσε να λείπει και ο Τάσος Κατσαμπής, που πλέον έχει ενεργό ρόλο στον σύλλογο, με τον οποίο είχε ο ίδιος συνεργαστεί προ διετίας στον Αγροτικό Αστέρα: “Ήταν από τους λόγους που είπα αμέσως το “ναι”. Ο Τάσος (σ.σ. Κατσαμπής) είναι κομμάτι της ιστορίας του Ηρακλή, “πονάει” την ομάδα. Είναι αυτός που προσπαθεί να μεταλαμπαδεύει την ιδέα του συλλόγου σε όλα τα καινούργια παιδιά. Είναι αυτός που βγαίνει μπροστά για την ομάδα και όλοι εμείς είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτόν δίπλα μας”.
Σε ό,τι αφορά την πορεία πρωταθλητισμού που κάνει η ομάδα, είπε: “Σαφώς και ο Ηρακλής θα πρέπει να έχει στόχο την άνοδο. Παρόλα αυτά όμως υπήρξαν πολλές δυσκολίες, μη ξεχνάει κανείς το πως δημιουργήθηκε αυτή η ομάδα. Από το μηδέν στην κυριολεξία και έφτασε να είναι μέσα σε μισό γύρο στη 2η θέση, έχοντας κάνει και το ρεπό της”.
Στάθηκε και στην παρουσία του κόσμου: “Είναι η δύναμή μας. Το βλέπουν όλοι, όπου κι αν παίζει η ομάδα το γήπεδο είναι γεμάτο από φιλάθλους μας. Αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι πως δεν κοιτάνε πρόγραμμα, ονόματα και κατηγοριές. Σίγουρα, είναι πικραμένοι κι αυτοί, όμως αυτό που ζούμε κάθε Κυριακή είναι ανεπανάληπτο. Γι’ αυτό και εμείς τους αφιερώνουμε όλες τις νίκες μας”.
Στην συνέχεια η κουβέντα μας περιστράφηκε γύρω από την συσπείρωση που υπάρχει στην ομάδα: “Είναι έτσι ακριβώς. Μπορεί η ομάδα τούτη τη στιγμή να μην έχει μεγαλομέτοχο, όμως έχει πράγματα που δεν έχουν άλλες ομάδες. Συσπείρωση. Ολοι είναι ένα. Κοντά μας καθημερινά είναι όλοι οι παλαίμαχοι παίκτες όπως ο κ. Τουτζιάρης, ο κ. Ποντίκης, ο Λάκης Παπαϊωάννου, ενώ ακόμα και το τεχνικό μας τιμ είναι αποτελούμενο από ανθρώπους που έζησαν όλη τους τη ζωή στον σύλλογο. Αναφέρομαι στον προπονητή μας Σάκη Αναστασιάδη, τον Φώτη Γκιζέλη, αλλά και τον παγώνη Βακαλόπουλο”.
Πιστεύεις θα τα καταφέρει ο Ηρακλής στο τέλος; “Το ευχόμαστε. Μπορεί να μην έχουμε κάνει προετοιμασία, να έχουμε πολλούς τραυματισμούς, αλλά ναι, το πιστεύουμε και θα είμαστε εμείς στην 1η θέση στο τέλος”.
Για όσους τυγχάνει να μην το γνωρίζουν ο Παναγιώτης Βοσνιάδης, είναι γιος του προπονητή της Κέρκυρας, Αλέκου, με τον ίδιο να λέει: “Ο πατέρας μου είναι σίγουρα ένα σημαντικό κεφάλαιο για μένα. Ουδέποτε έχουμε συνεργαστεί σε ομάδα, ωστόσο πάντα τον συμβουλεύομαι σε ό,τι κι αν κάνω. Χαίρομαι πολύ για τον ίδιο και τις επιτυχίες του και εύχομαι να συνεχίσει να προοδεύει”.
