Θυμίζει εκείνους τους ικανούς εκτελεστές πέναλτι, οι οποίοι σου λένε «από εκεί θα τη στείλω», αλλά και πάλι δεν μπορείς να αντιδράσεις, διότι είναι τόσο καλά εκτελεσμένο. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση του Σάκη Αναστασιάδη, ο οποίος έχει βρει ένα ιδανικό – όπως από τα πράγματα αποδεικνύεται – «τρικ» στον τομέα της αγωνιστικής στρατηγικής, προκειμένου να αναχαιτίζει την προσπάθεια του αντιπάλου να τα δώσει όλα για να φτάσει στην ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο και το επαναλαμβάνει – ξανά και ξανά – με την ίδια, πάντοτε, επιτυχία .
Το δεύτερο μισό των ημιχρόνων στα τελευταία παιχνίδια, έχει βρει τον Ηρακλή – επανειλημμένως – να βρίσκεται στη θέση του οδηγού σε επίπεδο σκορ και να έχει την ανάγκη να διατηρήσει το υπέρ του αποτέλεσμα. Η ομάδα βρίσκεται σε ένα άγριο σαφάρι επιδίωξης των «τριπόντων» και κάθε νίκη που προστίθεται είναι πολύτιμη. Γνωρίζοντάς το πάρα πολύ καλά αυτό, ο «κυανόλευκος» κόουτς δεν διστάζει να θυσιάσει το θέαμα στη λογική της λαϊκής παροιμίας, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»…
Πρώτα επιθετικός και κυρίαρχος και μετά… «κατενάτσιο»…
Το «τρικ» του Σάκη Αναστασιάδη, είναι απλό και απολύτως ιδιοφυές, μέσα στην απόλυτη απλότητά του: η ομάδα εμφανίζεται δυναμική, επιθετική και κυριαρχική στο πρώτο ημίχρονο και για όσο χρειαστεί μέχρι να πάρει το προβάδισμα και στη συνέχεια – εφόσον ο αρχικός στόχος έχει επιτευχθεί – προκειμένου να διαφυλαχθούν οι περιορισμένες – λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που βιώνει – δυνάμεις της, αλλά και το υπέρ της αποτέλεσμα, το γυρίζει στη «συντήρηση».
Ο κόουτς αρχίζει με ένα σύστημα με δύο κλασικούς επιθετικούς (όταν δεν παίζει ο Σαββελίδης) ή με έναν κλασικό επιθετικό, δύο πολύ επιθετικογενείς πλάγιους και έναν επιτελικό (όταν αγωνίζεται ο Σαββελίδης) και επιχειρεί να πιέσει τον αντίπαλο, προκειμένου να προκύψει το πολυπόθητο γκολ ή τα γκολ.
Όταν η αποστολή εκτελείται, γίνεται η κίνηση «μάτ». Ένας από τους μπροστινούς παίκτες της ομάδας αποχωρεί και εισέρχεται στον αγωνιστικό σχηματισμό ένας επιπλέον αμιγώς αμυντικογενής παίκτης, ο οποίος θα διαδραματίσει το ρόλο του τρίτου αμυντικού μέσου δίπλα στους αδελφούς Αθανασίου, με την ομάδα να αλλάζει προσανατολισμό και να «περιμένει», πλέον, τον αντίπαλο, «σκοτώνοντας» το παιχνίδι του, αλλά και τον εναπομείναντα χρόνο.
Πρώτα ο Στεφανής, στη Νάουσα ο Μούδιος…
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «τρικ» του Σάκη Αναστασιάδη, μέχρι πριν την αναμέτρηση με τη Νάουσα, διαδραμάτιζε ο Κώστας Στεφανής, με τον πολύπειρο παίκτη να έχει εδώ και αρκετά χρόνια «γυρίσει» από δεξιός μπακ σε αμυντικό μέσο και στόπερ.
Την περασμένη Κυριακή, στην πόλη της Ημαθίας, ο Στεφανής απουσίαζε και το ρόλο του ανέλαβε να παίξει ο Γιώργος Μούδιος. Ο νεαρός αμυντικός μέσος μπήκε για να πλαισιώσει τον Παντελή και τον Αντώνη Αθανασίου, προσθέτοντας ισχύ ανάσχεσης στον κεντρικό άξονα της μεσαίας γραμμής, έχοντας – βεβαίως – και την κακή στιγμή της δεύτερης κίτρινης που δέχτηκε στην εκπνοή του αγώνα.
Και ο Κρυστάλλης για τον «αέρα»…
Στο πλαίσιο της ιδιαίτερης στρατηγικής δευτέρου ημιχρόνου, του Σερραίου τεχνικού, εντάσσεται και μία επιπλέον κίνηση που κάνει σταθερά στα τελευταία λεπτά. Αντικαθιστά έναν ακόμη επιθετικό του, ρίχνοντας στον αγώνα τον Παντελή Κρυστάλλη, θέλοντας, όχι μόνο να θωρακίσει τον τομέα του κρατήματος της μπάλας μπροστά από «φρέσκα και έμπειρα πόδια», αλλά – κυρίως – να χρησιμοποιήσει έναν κλασικό ψηλό στην μάχη των στατικών φάσεων εντός της «κυανόλευκης» περιοχής, στα κρίσιμα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης.
Αν κανείς παρατηρήσει την αγωνιστική μορφολογία του Ηρακλή, θα διαπιστώσει ότι – σε επίπεδο βασικής ενδεκάδας – πέραν του Λεωνίδα Καστριτσέα, ο οποίος κινείται περί το 1.85, κανείς άλλος δεν είναι αυτό που λέμε στο σύγχρονο ποδόσφαιρο «κλασικός ψηλός», με συνέπεια ο Σάκης Αναστασιάδης να φροντίζει και για την κάλυψη αυτής της – όποιας – αδυναμίας την κρίσιμη ώρα…